Met dikke ogen sleep ik me door mijn dag.
Nu pas steek ik de kaarsen aan.
Shabat Shalom vrouw van de elementen.
Licht in je huis.
Morgen erev chag.
Verlossing uit de insnoering.
Eens waren we slaven.
Ga je ergens vieren, vraagt de Grote Liefde.
Nee, dat doen wij nooit.
Ik heb wel matzes gehaald.
Maar Albert Heijn heeft alleen die kleintjes.
Soort crackers.
Ik begrijp het niet, zeg ik tegen mijn moeder.
De schappen liggen vol met specialiteiten uit alle culturen.
Geen echte matzes.
Deze wel kosher, maar zo lullig.
Eens waren we slaven.
Ongezuurd brood.
Geen tijd voor liflaffen.
Negenenveertig jaar door de woestijn.
Morgen is mijn aller beste vriendinnetje van vroeger jarig.
Ze gaat er werk van maken.
Haar liefste vriendinnetje uit Londen is over.
Ze wordt veertig.
Mijn mooie denkende vriendin is aan een cruise begonnen.
Ergens in de wateren van Engeland.
Bitter, zoet, zout en tranen.
Eens waren we slaven.
Bijna thuis,
Jezzebel
Art: Jean Michel Basquiat
16 Responses to Eens waren we slaven