One of those days

Op het station staan ze hand in hand
Op een rare manier
Tegenover elkaar
Ik kijk naar ze
Zij is buitenlands, misschien
Op weg naar Schiphol
Hij is blond
Ze nemen afscheid
In mijn trein gebeurt dat elke dag
Mijn perron altijd stationnetje verder
Als het leeg is in de treincoupé
Zij ziet bleek
Er is iets niet goed met die twee
Even later ligt ze op de grond
Omringd door politie en spoorwegpersoneel
Ze is onderuit gegaan
Hyperventilatie hoor ik de agente zeggen
Ik word misselijk
Ze beweegt niet meer
Ik heb de camera bij me
Oefenen
Grote dag morgen
Pak dat ding uit je tas, drill ik mezelf
Ik schud mijn hoofd
Hou op!
Ze beweegt niet meer
Wachtend op de trein
En de ambulance
Als forens met zo’n camera
Ik doe het niet
Veel later als ik thuis kom
Bloemenman op mijn voice mail
Bloemen die niet voor mij zijn
Of ik terug wil bellen
Een pracht boeket zegt hij
Dertig euro
Ook dat nog, zeg ik, maak me ziek
Volgende keer beter, grapt hij

Bijna thuis,
Jezzebel

Art: J. Miller, Tulips