Ik heb zin om te huilen
Ik weet de weg niet
Volgens mij kan ik niet rijden
Ik heb het werk niet
You are an artist, zei ze
Vlak voordat ze ophing
Mijn mooie denkende vriendin
Oh man, kon ik maar even met haar praten
Waar gaat mijn werk over
Hoe kan ik het duiden
Wat ziet zij
Ik mis haar ogen en haar interpretatie
Man oh man
Was er maar iemand die me hielp
Samen sjouwen
Waarom maak ik het zo moeilijk
Ik kan ook thuis blijven
En welk werk, welk werk moet mee
Ik heb het maar eens op de grond gelegd
Ik weet het niet
Volgens mij is het bagger
Ik word er heel onrustig van
Best veel
Al deze maanden heb ik gewerkt
Zo voelde het niet
Ik dacht dat er nooit iets uit mijn handen kwam
Maar zo bij elkaar zie ik een zelfde thema
Ik weet niet welk!
Bijna thuis,
Op eindeloos lange benen
Jezzebel,
Art: Helmut Newton
Om je eigen weg te vinden,
moet je iemand kunnen missen.
Sterkte Jezz.
=Maar zo bij elkaar zie ik een zelfde thema=
Als het dat is (waarschijnlijk ben jij trouwens de enige die het zo ziet), gewoon praktisch denken.
Licht en donker, rond en hoekig. Dat zijn er al vier.
Kijk in de spiegel en geef er een dikke zoen op.
gewoon gaan slapen en er vast in geloven dat je het morgenochtend wel weet…
Oh joh! het komt goed, het komt goed, het komt goed, het komt goed… :)))
Kun je niet een klein beetje geld uitgeven aan een taxi anders? Is het verplicht dat je zélf gaat rijden?
En is het misschien een idee gewoon mee te nemen waar je aandacht het meest naar toe getrokken wordt?
in positieve zin dan 🙂
Misschien leg je het neer voor ze, stap je naar achteren of opzij en houdt je je mond. jij toont gewoon je ballen door aan te geven dat je prima met stiltes om kunt gaan, Dan zeggen zij iets of vragen zij iets omdat ze nu eenmaal graagde stiltes opvullen, en jij knikt en antwoord ‘goh, ja … dat is interessant….’ en dan praat je er vast een heel mooi verhaal van voortbordurend op hetgeen je geboden wordt…, het einde van het liedje is dan dat ze je hartstikke interessant vinden, je werk veelbelovend of wat voor soort term zij daar voor gebruiken, en ze je van harte uitnodigen om vanaf augustus de lessen te komen volgen….. Zoiets? :))
Ik zal aan je denken!
Jezzie. Een goeie van fravapa: == moet je iemand kunnen missen == Als kiespijn, zeg ik erachter aan.
Grappig, die benen met dat autootje ertussen: een man rijdt tussen de vrouwenbenen. Hahahaha! Hahaha! Jezz, leef voor jezelf. Wacht op niemand. :):):):) An.
Allez! Niet zo chaotisch gaan denken. Volgens mij kan je best een keus maken. En het is geen bagger , dat weet je best. Vertrouw op jezelf. Je bent kritisch genoeg om de juiste te kiezen.
Goedemorgen,
Dank voor al het advies, ik weet niet goed wat ik er op antwoorden moet.
Vanavond na het werk, komen de grote stukken achter de kast vandaan.
Dit was makkelijk, dat wordt pas echt een toestand! 🙂
Kom ik weer. Ik heb ooit in Utrecht op de academie het allerbeste advies ooit gekregen, eigenlijk een schrijfoefening, dus dat mag voor jou geen probleem zijn. Die oefening heb ik inmiddels als het ware geabsorbeerd, is een onderdeel geworden van hoe ik kijk en helpt me als ik de kern van een (vormgevings) probleem niet zo maar een twee drie zie. Als volgt.
Neem een van je werken, kies er eens uit waar je je betrokken bij voelt, zet het voor je neer en begin te beschrijven wat je ziet. Letterlijk bedoel ik. Geen interpretaties maar droog de lijnen, de kleuren, de dikte van de verf, of anders de wijze waarop de foto of is gemaakt, hoe het ligt valt, waar het centrum zit, welke materialen er zijn gebruikt etc. Je zult zien, als je je nadrukkelijk concentreert op wat je echt ziet, niet op wat je zoekt te zien, dan zal interpretatie, begrip over je eigen motieven, themathiek vanzelf naar binnen tuimelen. Niet als grote afgeronde gehelen, maar tipjes van de sluier. Het enige vereiste is die discipline van "droog" schrijven. Toen ik dat voor de eerste keer deed ging er werkelijk een wereld voor me open. En nogmaals, ik ben het blijven gebruiken, die methode.
Laat snel Iemand Anders naar je werk kijken. Zelf ben je daar, zeker onder enige druk, nooit de beste beoordelaar van. De schrijfoefening van zintuigen moest ik ook wel eens doen.
De eindeloze zoektocht
altijd meer willen
willen laten
laten zien
naakt &
begrepen
es muss nur da sein
Het mooiste
of hetgeen je het meest tegenstaat.
@All, Dank für die Blumen 🙂
Wat lief allemaal. Ik weet nog niet hoe ik het ga doen. De auto is inmiddels geregeld, maar niemand om te helpen. Ik weet niet hoe dat moet. We zullen zien.
Het is pas donderdag, oi va voi, wat een toestand! 🙂
Als de beoordelaars je helpen met naar binnen dragen van al dat werk, of het buiten en plein publiek beoordelen, dan is het al half gewonnen 🙂
Succes
@landheha, ik moet er om lachen. Het wordt een toestand morgen. Niet alleen voor mij! 🙂
Zij zullen ook met mij moeten dealen, no worries, komt goed, ik ga er iets leuks van maken.