De kleine prijs

Hij is nasty vandaag.
Gestopt met roken.
Ik vertel hem over de prestigieuze prijs die ik gister won.
De Rob van Vuure Kop Award, koffiemok met de cover van Nieuwe Revu.
Toen ik aan die workshop meedeed waarvoor hij in de jury was gevraagd.
Maar aan haar overliet, toen zij niet durfde, en hij het excuus verzon.
Het zou te lang duren, er moest ook nog een blad gemaakt worden.

Wat had je dan, vraagt hij.
Als cover tekst van de de Revu verzon ik; De kloten van Marijke H.
Nah, zegt hij, ik vraag me af wat het niveau was.
Vet lachen, de hele redactie doet mee.
Even later krijgen we een mailtje.

Het roken van sigaretten in de garage gaat ten kosten van de productiviteit.
Of we het voortaan achterwegen willen laten.
Vanaf heden slechts 1x per dag toegestaan, na de lunch, niet langer dan 10 minuten.

Ik ben furieus!
Is hij helemaal gek geworden.
Dat maakt hij niet uit.
Ik ben geen klein kind.

En in een vlaag besluit ik dat dit, uitgerekend dit fucking kleuterincident het waard is om mijn baan aan kwijt te raken.
Ik ga roken.
Zij die werkelijk een heks kan zijn, sist achter haar computer dat ik het zo ver niet moet laten komen.
Dat kan je je niet permitteren, pas op, zegt ze, er zijn er meer gesneuveld als hij in zo’n bui is.
Ik moet lachen, ze heeft natuurlijk gelijk. Maar is hij helemaal van de pot gerukt!

En ook zij die normaal in zijn schaduw schuilt is furieus.
Ze staat op en vraagt wie er mee gaat, ze gaat roken.
Er is paniek, de andere twee gaan niet.
En ik besluit. Ik laat haar niet alleen.
Ook haar baan op het spel.
Ook zij kan het hard gebruiken.
Ze heeft een kind.
Als we gaan, dan gaan we met z’n allen.
Ik gooi de website plat, en hij is zijn chef kwijt.
Klaar.

Even later is het allemaal een grap.
Hahaha we zijn er allemaal in getrapt.
Maar wij lachen niet, geen van allen.

Dan is het tijd voor de hoofdprijs van deze week.
In het A-trium uitgereikt, met de hele goegemeente.
Prijs van de week die we bescheiden De kleine prijsjes noemen
Het blad staat op de lijst voor de covertekst over Linda.
En ik heb de website ingeschreven.
Maandag werden we genomineerd voor de beste homepage.

Ik werd daar zo vrolijk van.
Ik heb besloten de beste te worden.
De leukste gossip site van Nederland.
Ha! Ik ben nog maar net begonnen.

Hij gaat niet naar de uitreiking.
Daar houdt hij niet van.
Belachelijk dit en belachelijk dat.
Ik stift mijn lippen. Netjes, met potlood en zorg.
Wat doe je, wordt er gevraagd.
Ik stift mijn lippen voor als ik straks moet zoenen.
Ik moet lachen.
Ik ga de afdruk van mijn lippen op die keurige wangen achterlaten.

Man oh man.
Even later stuur ik een mailtje naar hogere bazen.
Prix Petit 2007, we hebben ‘m, Best Home Page! 🙂

Kijk uit, zegt mijn vader.
Hoe succesvoller je zult zijn, hoe harder hij je zal pakken.

Hij zoekt het maar uit.
Ik heb de kleine prijs.
Straks ga ik naar Zagreb.
Man wat een cadeautje!

Jezzebel,
Bijna thuis

Art: Asterix en Obelix