Dit is ook mijn wereld

foto

Of van Marijke Helwegen, for that matter.
In de workshop komt de inspiratie. Als ik geen kant meer op kan en de microfoon in mijn handen krijg.
Hoe doe je dat nou, zo’n interview?
Man oh man, ik weet niets van die vrouw. Daar kwam ik juist voor. Om te leren.

Jeetje, zegt ze, jij komt deze week met alle prijzen thuis.
Ik moet giechelen, ik heb er lol in. Maar tegelijkertijd hoor ik een tikkie venijn, of misschien hoor ik haar pijn.
En ik vertel hoe het was. De workshop waar zij zo bang voor was en het excuus vond om niet in de jury te hoeven.
Eerst een interview met zij over wie ik meer moet weten, volgende week. Daarom ben ik vandaag gegaan, ook al was het mijn thuiswerkdag.
Elke krummel kan ik gebruiken. En let’s face it, sinds ik internet doe, heb ik lang niet meer bij een interview gezeten.
Ik begin daar genoeg van te krijgen, dat herkauwen van berichten van anderen. Ik hoop dat we op een dag de manschappen en de middelen hebben om ons eigen nieuws te maken. En als ik daartoe de kans krijg, ook al is het maar heel klein, dan laat ik die niet liggen.

Misschien is het vandaag, dat ze me serieuzer nemen, de dames op de redactie. Ik voel dat ze anders kijken.
Deze middag roken we sigaretje buiten, in de zon. Ik vroeg er om. Ik heb genoeg van dat donkere hol, die garage, waar we onze nicotine naar binnen werken, snel, tussen de deadlines door.
Het is misschien de eerste keer dat we eerlijker praten, samen. Misschien scheelt het ook dat hij er niet is. We hebben het over de keerpunten in ons leven. De momenten dat de grond onder onze voeten verdween. Hoe dat was, als je echt pijn hebt en niet meer weet wat je moet.

We praten er nog eens over, die prachtige koffiemok van naam die ik gewonnen heb. Misschien de allergrootste eer die er deze week te behalen valt. Zoals zij al zei: ‘Jij hebt de echte vakprijs gewonnen.’ Ja, met de naam van hij die er verstand van heeft.
Heel kinderachtig, ik ben er bijzonder trots op. Zo verkeerd doe ik het dus niet, als het er op aan komt.
En ik vertel het haar, hoe ik er gisteravond over nadacht en hoe jammer het eigenlijk is om zo’n kans om te groeien voorbij te laten gaan. Toen zei ze, ik ga toch eens kijken of er niet ergens een cursus spreken in het openbaar wordt gegeven.
Leuk!

Bijna thuis,
Jezzebel

Art: Asterix en Obelix

This entry was posted in Geen categorie. Bookmark the permalink.

9 Responses to Dit is ook mijn wereld

  1. christinA IP213.84.211.137 says:

    Avatar van christinA IP213.84.211.137
    =Zo verkeerd doe ik het dus niet, als het er op aan komt.=

    Natuurlijk niet. Laat je niks wijsmaken, ook niet door jezelf.

  2. Blew says:

    Avatar van Blew
    Ontwapenend!

  3. Jezzebel says:

    Avatar van Jezzebel
    Goedemorgen 🙂

    @christinA, dank, goed dat je het zegt, ook niet door mezelf. 🙂

    @Blew, dank 🙂

  4. droomvrouwtje says:

    Avatar van droomvrouwtje
    Tuurlijk doe je het niet verkeerd, een mens krijgt elke dag de kans om wat bij te leren toch 😉

    xxxdromerke

  5. K says:

    Avatar van K
    Jij komt deze week met ALLE prijzen thuis! Als iemand anders het zegt, klopt het toch? Ook?! Het is helemaal jouw wereld, als je het mij vraagt.

  6. asdale says:

    Avatar van asdale
    Ik kan je de laatste tijd niet meer helemaal volgen Jezz.Heb af en toe geen idéé waar het over gaat! 🙂
    Maar tussen de regels door lijk ik iets positiefs te lezen?

  7. Jezzebel says:

    Avatar van Jezzebel
    @droomvrouwtje, ik hou van leren 🙂

    @K, who knows, ik duim hoor! 🙂

    @As, ik heb gisteren een prijs gewonnen tijdens de Media Parade van Sanoma, en vandaag trouwens ook. 🙂
    Reactie is geredigeerd

  8. asdale says:

    Avatar van asdale
    Héé gefeliciteerd!! Wat voor prijs? vertel,vertel!

  9. Jezzebel says:

    Avatar van Jezzebel
    @As, dank 🙂
    Ik heb http://www.volkskrantblog.nl/bericht/195244 gewonnen.
    Maar dat was gisteren, vandaag was weer een nieuwe dag. 🙂

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.