Alweer zoek ik een foto.
Die ik niet kan vinden.
Misschien heb ik het zelf bedacht.
Ik moest er aan denken vandaag.
Toen ik Jamie Lee zag op de cover van de AARP
In feite stond zij net zo kuis als Linda.
Maar in Jamie’s geval heb ik bewondering voor haar lef.
Waar is toch die foto toen ze zwanger was.
Misschien was het Annie Leibovitz.
Of Richard Avedon.
Misschien was het de cover van Warhol’s Interview.
Ik weet zeker dat ik een foto heb gezien.
Jaren geleden.
Jamie Lee Curtis, zwanger en kwetsbaar.
Zoals Demi dat later deed.
Oh man, waar zijn toch die vrouwen met moed gebleven?
Thuis,
Jezzebel
Foto boven: Annie Leibovitz, Demi Moore
Foto onder: Mij onbekend, Jamie Lee Curtis
Zullen we zeggen dat onze Linda ‘uitstraling’ mist (waarover beide bovenstaande dames volop beschikken)? Is te simpel he, het zijn ook de omstandigheden…
"Oh man, waar zijn toch die vrouwen met moed gebleven?"
Kijk in de spiegel en je ziet er al meteen 1 :-))
@Jezz: Volgens mij kom ik ze overal tegen. : -)
Mijn vraag is eerder, waar zijn al die kerels met moed gebleven? :-((((((
Laila tov.
Sorry, browser = inlog kwijt. 1 aanbeveling.
Waar zijn toch die gezinnen gebleven met man aan het hoofd en vrouw mét 2 (1,873) kinderen? Gezinnen met 1 inkomen en genoeg tijd om kinderen op te voeden? Vice Versa: Vrouw aan het hoofd en man én 2 (1,6183779) kinderen?
Wie kan nog 750 euro alleen opbrengen, per maand, om kroost en lief onderdak te bieden en daarbij nog genoeg over houden om te voeden, te kleden, te verzorgen, kortom: rond te komen?
Jamie Lee, akkoord, maar die heeft dan ook centen zat én geen vent om naar om te kijken…
Reactie is geredigeerd
Goedemorgen 🙂
@Blew, ik kan er nog niet goed mijn vinger op leggen, maar zowel Jamie Lee als Demi hebben in mijn ogen grote moed. Linda doet een kunstje. Ik wou dat ik beter kon uitleggen waarom. Misschien komt dat nog. 🙂
@Heer Lot, dank, dank, dank, ik zie in de spiegel soms ook een bang kuikentje. 🙂
@Jack, boker tov, vertel eens, ken je geen mannen met moed? Ik vond de foto van Annie Leibovitz met John Lennon en Yoko Ono getuigen van grote moed van John. En ook de zelfportretten van Arikha, of Lucien Freud. Zo uit de losse pols kan ik wel wat moedige mannen opnoemen. 🙂
@Mephisto, jij bent op zoek naar gezinnen met moed? Ik begrijp je verhandeling niet goed. Jamie Lee heeft natuurlijk wel hard voor haar centjes gewerkt, mét moed. Het is niet gemakkelijk om op je vijftigste in Hollywood te overleven waar je vanaf nu alleen nog maar rollen van oude dametjes wachten.
Jongens, vandaag drukke dag. Later meer. 🙂
Zoeken naar vrouwen met moed, …. en je kiest voor de foto(!) van Jamie Lee Curtis.
Ik heb het idee dat je bedoeld de moed om iets te tonen ? laten zien.
-‘Kijk dit ben ik’-
Ik snap dat wel denk ik het is in elk geval een heel duidelijk begin.
Maar de daden van vrouwen mogen toch ook wel gewicht in de schaal leggen?
Bedoelde Mephisto misschien dit, Waarom is een vrouw in Hollywood op haar vijftigste moediger dan een vrouw met twee kinderen onder karige omstandigheden.
Waarom is Jamie Lee dan moediger dan Linda, die iedere keer maar weer met haar porem op haar eigen blad verschijnt?
Ik vind het blad Linda driedubbeldriekeerNiks, nada, noppes. Het heeft me niets te zeggen.
Waardoor het gezicht van Linda zelf mij ook nogal nietszeggend overkomt, inhoud en uitstraling; nihil.
Maar ik weet dat ze keihard werkt en daar heb ik respect voor.
Madonna trouwens, vind ik ook heel moedig.
Ik heb er wel moeite mee om zo één twee drie een Nederlandse vrouw te noemen, die ik wérkelijk Moedig vind.
Reactie is geredigeerd
Moedige vrouwen…. ik ga voor je zoeken 😉
moed
1 vermogen van iem. om ondanks zijn angst toch te doen wat nodig is
Jezzebel ik heb er 1 gevonden.. de schrijfster van dit blog
xxxdromerke
@Jezz: Ik ben bang dat het voor mij ligt aan je definitie van het woord moed.
Als ik daar associatief over nadenk dan kom ik uit op woorden als: zelfopoffering, betrokkenheid op de ander, het wegcijferen van zichzelf op gevaarlijke momenten, erg vaak anonimiteit, enz.
Als ik associatief denk aan mensen die succesvol zijn in de beeldende en uitvoerende kunsten (acteren en musiceren enz)dan denk ik eerder aan egocentristische exhibitionisten en expliciete Narcisten (de laatste twee natuurlijk bij schrijvers wat minder. Die gebruiken dan ook vaker een pseudoniem).
Daarbij heb ik het gevoel dat vrouwenmoed en mannenmoed van nature anders, meer complementair, is of beter gezegd, hoort te zijn. Zeg maar aangepast aan de situatie.
Ik geloof dat het verschil tussen mannen en vrouwen mbt moed niet zo groot is. Indien je überhaupt kunt of mag generaliseren. In de wereld waarin wij leven hebben mannen het nmm echter moeilijk omdat hij sterk aan het feminiseren is. Volgens mij is er weinig verandering opgetreden in vrouwenmoed.
Maar veel mannen zijn vaak de weg kwijt. Hun typische mannenmoed (gekoppeld aan ridderlijkheid) lijkt overbodig te worden. Andere, eerder vrouwelijke karakteristieken van moed, worden tegenwoordig meer gewaardeerd. Mannen zijn daarom vaak onzeker mbt de houding die ze, als het om moed gaat, moeten aannemen. Ze leren het vaak ook niet meer van hun vader. Conflicten waarbij moed vereist is moeten in onze maatschappij volgens de regels van vrouwenmoed worden opgelost. Daar zijn veel mannen natuurlijk niet altijd goed in en dat maakt onzeker.
Als je het over moedige mensen hebt, dan heb je het in mijn ogen nooit over mensen die egocentrische of exhibitionistische zijn. En zelden over Narcisten. Die houden immers alleen maar van zichzelf.
De reden waarom ik denk dat ware(?) moed (in vredestijd) meer onder vrouwen is te vinden komt door deze associatieve kenmerken die ik aan het woord geef. Dat zijn vaker eerder vrouwelijke dan mannelijke eigenschappen.
Die foto van John en Onno dapper? Nee, niet voor mij. Eerder droevig tegen zielig aan, maar zeker exhibitionistisch. Als ik hem zie dan denk ik ook onmiddellijk: dat plaatje zal het vast bij vrouwen goed doen. Mij emotioneert een zwart doorgroeft en intens droevig gelaat van een mijnwerker die na een dag beulen, voor een paar rotcenten, weer boven de grond komt duizenden malen meer. John emotioneert me eigenlijk helemaal niet. Juist vanwege het exhibitionistische.
Zo, .. ik kan hier eindeloos over door wauwelen. Ik merk dat ik een aardig stukje mens en wereldbeeld dat ik heb weggeef.
Ik kom wel vreselijk veel lieve mannen in mijn omgeving tegen 🙂
Daarom weet ik dat ik dat niet ben.
Daarnaast ben ik in deze maatschappij volgens mij ook nog eens een lafaard. Tel uit je winst!
@Erna en ook een beetje voor Jack, ik zocht naar een foto die ik misschien zelf bedacht heb. De foto van Jamie Lee dat ze zwanger was, ongeveer in de pose die Demi laat zien.
Ik vind Jamie Lee een moedige vrouw omdat ze zich niet aanpast aan de norm, maar tijdloos zichzelf is en toch telkens weer vernieuwend.
Demi vond ik moedig (net zo kuis als Linda en Jamie in feite) omdat ze met die enorme toeter naakt poseerde in een tijd dat dat zeker ‘not done’ was.
Vrouwen met moed: ik denk aan Adelheid Rosen, Annie Leibovitz, oi, veel van de kunstenaars die ik heb laten zien hier op het blog. Misschien zoals Jack zegt, heeft het voor mij met een soort exhibitionisme te maken.
Voor mij zijn mannen of vrouwen met moed, mensen die hun nek durven uit te steken, iets maken, iets laten zien, of iets delen waarvan helemaal niet zeker is of de afloop succesvol zal zijn.
@dromerke, ik ben heel vaak helemaal niet moedig. Ik doe maar gewoon mijn best, we zien wel wat het wordt. Dank voor je lieve woorden. 🙂
@Jack, de moed die jij beschrijft is voor mij een soort martelaar en ik ben niet zo erg dol op martelaars. Ik houd niet erg van dat opofferen en zo.
Ik ken ook mannen met moed, kunstenaars alweer.
Misschien is dat wat moed voor mij is; zij die de grens zoeken en die proberen te verleggen.
Linda valt dan snel buiten het bootje, zij doet wat lekker ligt en goed verkoopt. 🙂
@Jack, nog even, de moed van Lenon zat voor mij in hoe kwetsbaar hij zich durfde te maken.
@Jezz: Misschien schat ik het verkeerd in. Is mogelijk. Is me wel vaker overkomen. : -)
Trouwens, ik heb ook een afkeer van martelaren. Dus dat bedoelde ik niet!
Ik vind overigens die buik van Demi mooi. Lijkt op die van mijn dochter. Alleen, die is nog veel mooier. 🙂
Reactie is geredigeerd
Ze zijn daar waar ze zijn, luisterend naar de stem van de wereld in zich zelf, kiezend voor vrede
voorop in deze strijd
voor het leven