‘Schilder je,’ vraagt ze streng, mijn art teacher uit het land van mijn hart die zelf ook door jaren van droogte ging.
‘Afgelopen week niet,’ vertel ik schuldig
We hebben het over de laatste twee werken die zij zag, alweer twee voor de werkelijk laatste twee die ik maakte besef ik tegelijkertijd, dat was ik vergeten. Ik heb behoorlijk wat werk gemaakt, de laatste weken. De twee die zij zag noemt ze interessant.
En dat had ik niet verwacht. Ik dacht dat ze zou stampvoeten: It’s too obvious! Maar zo duidelijk is het dus niet, bedenk ik blij.
‘Ah ja,’ zegt ze vlak voordat ze ons gesprek afbreekt. ‘Schilderen doe je niet altijd met je handen.’
Het zijn de woorden die me vandaag moed geven.
De eindeloze leegte, solliciteren, zoeken, dwalen, elke dag geconfronteerd met al dat falen, snijdt me de adem af. Schuldgevoel is een aangenaam nestje aan het bouwen, ergens diep in mij. Ik haal de bezem er doorheen, met harde hand.
Eerst de kartonnen in de schuur die ik kocht voor een opdracht, maar de opdracht heb ik halverwege teruggegeven. Driftig, natuurlijk. De andere partij kwam niet op tijd met informatie. Twee posters werd me gevraagd, voor niets uiteraard. Maar wàt ze er op wilden was te lang geen prioriteit en zo verstreek de tijd.
In een middagje of zo, leek men, ruimschoots tijd genoeg. Maar zo werk ik niet. Broddelwerk in grote vlucht,
Vandaag heb ik me die twee kartonnen toegeëigend. Niemand die het materiaal vergoedt, ze zijn van mij. Ik heb ze aan elkaar geplakt.
En morgen met genoeg moed en lamlendigheid spijker ik ze op de muur van die ijskoude schuur. Eindelijk de ruimte om vrij te werken, niet bang voor morsen of vlekken. Hoe ik verlang naar eindeloos lange bewegingen. En dit formaat gelukkig weer joekelgroot, zoals ik dat in Tel Aviv deed.
Thuis,
Jezzebel
Art: Susan Rothenberg
Zet voor mij een paard op, kom ik het zo halen. Wat denken ze wel niet die idioten…
Gr. Ragfijn
En dat gaat iets moois worden. Zeker weten.
Groeten, Henk.
Creëer je eigen ruimte las ik ooit ergens op een wc van een kroeg.
Borrelt zomaar bij mij op na het lezen van je worstelingen.
@Ragfijn, geloof het of niet maar Susan Rothenberg heeft iets met vlinders, je moet maar eens googlen als je zin hebt.
Het heeft volgens mij met vrijheid te maken.
@Henk, ‘mooi’ is vaak het juiste woord niet. Mijn kunst is vaak niet mooi, not at all, maar man ik heb er zin in! Dank voor de aanmoediging. 🙂
@Ina, ik houd van de wc, daar komen de gedachten plotseling op.
Hoe waar je woorden, dank voor het delen. 🙂
Klinkt leuk!
ah, dat klinkt..
dat klingt zoals het moet klinken..
groot en groots…
en niet alleen met de handen..
een beetje lijden doet wonderen
ga die schuur maar in en schilder je warm Jezzebel..
ik ben zo benieuwd wat je maakt…
werkze…(ik werk hard momenteel)
jeghils
Joekelgroot, hmmm, dat klinkt indrukwekkend. Daar kun je je lekker op uitleven.
Word je het niet eens zat?
Deze obsessieve navelstaarderij?
Goedemorgen 🙂
@Jane, ja het is leuk. 🙂
@Jeg, vertel eens, waar werk jij aan?
@K, nou ja joekelgroot, 240 x 80 cm, wel het grootst waar ik totnogtoe in Nederland op gewerkt heb.
@Laila, het troost.
Morning Jezz! Lijkt me heerlijk de ruimte te hebben om volledig los te kunnen gaan in alles wat je voelt..Ik weet zeker dat je je veel beter voelt daardoor en je werk meer tot zijn recht komt. Hopelijk krijg je het nu wel eens warm..Je draagt toch geen handschoenen he in de schuur?:-)
Je klinkt als mijn derde zoon. Wanhopig als de beelden niet uit zijn handen rollen, obstinaat als de handen een eigen leven leiden.
Ik hoop dat het vandaag voor je klopt.
Er lopen in het kunstenaarsplantsoen wat gekwel de martelaren van marterhaar rond. Veel te lachen valt er niet bij de kale kunstknakkers, als ik het zo lees! Voor mij gebeurt schilderen tussen twee lachbuien en een slok op een borrel door en dan hou ik nog genoeg tijd over om naar tracks van The Velvet Underground te luisteren!
Reactie is geredigeerd
krijg zin om het schilderen weer op te pakken, maar schrijven is zo leuk en ook nog 100 andere dingen 🙂
Gooi dat schuldgevoel maar weg! Voelt goed.
Go with the flow Jezz. Jij je schilderij, ik mijn boek. Heerlijk!!!
Jongens, ben ik weer even, het doek nog niet droog, dus helaas niet schilderen vandaag.
Maar… er kwam een proefopdracht voor een sollicitatie binnen. Dat wordt dus schrijven. 🙂
@Moodswinger, ik dacht nog even aan die rokershandschoenen zonder vingers, maar nee. 🙂
@BOM, dat klinkt inderdaad heel bekend. :-)Vandaag schijnt de zon en dat scheelt al een heel stuk. Ik kan niet goed tegen het Nederlandse klimaat, of ik moet er nog aan wennen, ik weet het niet, misschien went het nooit. 🙂
@Fred, schilderen maakt me heel erg blij, echt waar. Het is het solliciteren, proberen een nieuw bestaan op te bouwen, kansjes de wereld in sturen, afgewezen worden, daar weer mee dealen, jezelf bij elkaar rapen en weer verder, waar ik het soms moeilijk mee heb. Maar alleen van de lucht en de kleur op mijn doeken kan ik niet leven. Ik wou dat die baan eindelijk eens kwam! 🙂
@Dianne, het wordt voor mij vandaag ook schrijven. 🙂
@Astrid, succes met je boek Astrid! Mijn schilderij moet nog even wachten, maar dat komt ook. 🙂
Mijn grootste schilderij was 3 X 2 meter. Het gemeentebestuur van Diemen. Onder rook van Amsterdam. Ik heb ze zo geschildert dat het leek op het laaste avondmaal. Ha ha
Het hangt in Diemen.
In maastricht hangt een schilderij iets kleiner. 200 gezichten van pasanten staan er op Ha ha.
Ik vond het leuk
Moet ook maar eens betere foto’s maken van mijn werk en op mijn blog zetten. Geen zin denk ik.
sukses in de schuur
Gebruik maken van lekker veel ruimte geeft een hoop energie! Succes ermee!
Nou kijk; past nog net rechtop in een woonkamer.
Een vriendin van ons heeft ook ooit van dit formaat gemaakt en dan 3. Een rode een gele en een blauwe. Erg mooi als set, vond ik. Haar ouders hebben ze nu.
Als het er echt ijskoud is dan zul je flink met verf moeten gooien om het warm te krijgen…
@R, Llul, oh ja doe, laat zien, ik ben erg benieuwd. Nou ja, als het komt dan, je eigen werk. 🙂
@Eve, ja het is lekker, maar ik moest vandaag ook steeds aan Ina’s opmerking denken.
Het heeft zeker te maken met je eigen ruimte creëren.
Soms moet je er ook lef voor hebben, het voelt alsof ik totnogtoe een bang vogeltje was en nog maar heel voorzichtig lef begin te krijgen.
@K, 240 cm, past bij net niet in het souterrain, wel in de schuur gelukkig en nog wel iets langer ook!
Ik heb al zin in de volgende.
Maar dat gepiel met kartonnen is eerdaags ook afgelopen, ik ga als ik echt moed heb snel triplex halen. "Plywood!" zoals mijn art teacher met uitroeptekens zei! 🙂
@Ramirezi, als het zo is als vandaag, kan ik het volgens mij net verdragen, met heel veel truien en een kop thee om mijn vingers te warmen. 🙂
Een gebrek aan comfort werkt inspirerend.
gr,
botofogo
@Botofogo, ik vind dat wel heel romantisch en eerlijk gezegd, is temperatuur en licht echt heel belangrijk voor me.
Als je het te koud hebt dan maakt je lichaam de bewegingen niet zo lekker als je die zou willen. Ik merk het al met een stuk tekst tikken, als de kamer niet goed op temperatuur is, dan komt er van mijn tekst niets terecht.
Ik heb het niet zo op dat Calvinistische lijden voor de grote schepping. 🙂
Raak je daar leeg van als je zo’n groot doek beschildert ?
@Gooi Boy, ik zou dat niet leeg noemen.
Zo’n doek vergt behoorlijk wat planning, hoe ga je het indelen, hoe is de vlakverdeling, hoe de compositie, wat is de looprichting, welke kleuren etc.
Dat zijn allemaal hele strakke lijnen, maar daar binnen, als het goed is, gebeurt er wat.
Dat is voor mij niet een gevoel van leegte, vol zelfs misschien, vervullend als je echt lyrisch wilt worden, het is alsof de dingen op hun plek zijn, soms, als je geluk hebt.
Maar soms is het ook om stampvoetend driftig van te worden. 🙂
Triplex? Noemen we dat liever paneel. Klinkt vreemd, een schilderij op triplex. "Het is de achterkant van mijn kleerkast!", zei ooit een bevriend kunstenaar op zijn eigen expositie in onze woonplaats. "Heb je een nieuwe?" vroeg ik hem. Nou nee, hij had geen geld meer gehad om iets beschilderbaars te kopen, zodoende. Verf had ie nog genoeg.
Lekker dat je op een groot doek kunt werken, ik ben erg benieuwd naar ut eind resultaat :-))
a Box?!
a kingdom for a box..
Ook al helemaal into breedbeeld, prima. De nacht wacht.
waar ik mee bezig ben…te veel om op te noemen, te weinig tijd…schreeuwend te kort aan tijd…en trouwens nog steeds een beetje ziek ook nog…
ik plan niets.het komt zoals het komt….niets van te voren bedenken of in plannen, qua kleur of op of afstreek……nee, ik begin ergens en zie wel waar het eindigt, soms daar waar ik het nooit had verwacht…
het is heerlijk om zo te werken, gewoon alleen een redelijk vaag idee als uitgangspunt te nemen, en er op los te werken..dat werkt het beste bij mij….momenteel vliegt alles er uit…geen houden aan..noch kou, noch regen, noch grijs en grauw houdt me tegen.. :))
succes met je sollicitatie…die baan móét er nu toch eens komen….I’ll point my toes for you…..
jeghils
Reactie is geredigeerd
Proefopdracht schrijven kan ook interessant zijn….is het nog een beetje gelukt?
Goedemorgen, ben ik nog even, gisteren kwam er van alles tussen. 🙂
@K, in de winkel noemen ze het ook gewoon hardboard en als je kijkt bij kunstwerken dan wordt er in het Engels ook gewoon plywood gezegd als het om triplex gaat. 🙂
De achterkant van een kast geeft inderdaad wel een prachtig panneel. 🙂
@Heer Lot, ja, echt lekker. 🙂
@Frap, birdie, birdie, chicken in the basket. 🙂
@Landheha, :-), breedbeeld Rembrandt. 🙂
@Jeg, voel je beter, heerlijk dat je zo’n flow hebt. Dank voor het duimen.
@Swingsis, deadline is vrijdag, godzijdank, want ik ben nog wel even aan het researchen voordat het ook maar tot schrijven komt.
Jongens, later meer. 🙂
Maak foto’s van je eigen werk en zet die op weblog.
Hee, klopt dat wel? Triplex is toch wat anders als hardboard. Triplex is volgens mij drie(tri)hele dunne houten lagen die aan elkaar verlijmd zijn. Je ziet de lagen duidelijk aan de zijkant. En onder hardboard versta ik vermalen hout dat weer tot een laag verperst is. Dat ziet aan de oppervlakte wel glad maar vlokkig uit.
Ja, dat paneel was prima en de kast had voortaan uitzicht op de muur, hihi.
@Gus, dat lukt me niet zo goed met de digitale camera, ik vind de kleuren te vlak.
@K, je hebt gelijk, hardboard is samengeperst hout.
Ah, het is sores voor later, eerst nog even die ene op karton. Vanochtend was hij nog niet droog, maar het idee begint in mijn hoofd te rijpen. Ik houd van dat langwerpige formaat. 🙂
Het staat prima op een vrije muur. En helemaal als je er twee of drie naast elkaar hangt. En toch kom je dat formaat niet zo gauw tegen. Gek eigenlijk.
Good morning K 🙂
Ik heb het er wel eens met mijn art teacher over gehad. Zij zei dat het opmerkelijk was dat ik best goed met dat formaat overweg kon, het is een lastig formaat en wordt daarom niet veel gebruikt.
Ik hoop dat die kartonnen vandaag droog zijn zodat ik aan het einde van de dag het hele zooitje op de muur kan spijkeren en morgen fris beginnen. 🙂
Hai Jezz, schilderen doe je met je hart, daar ben ik nu wel achter!
Hi Solv, weet je waar ik achter begin te komen, dat hoe meer dingen je met je hart doet, hoe beter het lukt.
Het is vreemd dat je zo veel lef nodig hebt om je hart te volgen.
Maar… oi va voi en zo 🙂
We moeten het er nog eens over hebben bij een goed glas wijn.
Kus 🙂