The brave one, noemt ze me.
Maar dat is al lang geleden.
Sinds ze een nieuwe liefde heeft
spreken we elkaar niet zo vaak.
Ik probeer wel.
Maar ze is tegenwoordig nooit thuis.
En op de mobiel vindt ze voor mij te duur.
Dat het excuus.
Daarom hebben we het er niet over.
Haar leven of dat van mij.
Jammer vind ik dat.
Ik houd van haar oprechtheid.
En haar pure verwondering.
En ik houd van de manier waarop zij houdt van alles.
Mooi en lelijk,
daar kan ze zo’n prachtige draai aan geven.
Ik zou het willen hebben met haar.
Over de liefde.
Over onzekerheid.
Over kunst.
Over schrijven.
Over de pracht van woorden.
Even roddelen over iedereen die we kennen.
Maar mijn mooie denkende vriendin
uit het land van mijn hart is op haar zestigste
een nieuw avontuur begonnen.
De liefde van een vriendin.
Nu moet ik die spaarzaam mooie momenten
die we samen hadden delen,
maar delen niet het juiste woord.
Ze bestaan niet meer,
de gesprekken.
We spreken elkaar niet.
Ik geloof dat ik jaloers ben.
Ik had graag een beetje van haar aandacht.
Want wie zij the brave one noemt
is in werkelijkheid bang,
klein meisje.
Thuis,
Jezzebel
Foto: Vlados
Wolven in schaapskleren,players,
en Krachtige mensen die ó zo kleine bange wezentjes blijken te zijn….
Blikken kan je er van opentrekken….
Reactie is geredigeerd
Wat jammer Jezz. Je bent niet echt jaloers, je mist haar. En terecht.
@Scram, wolven in schaapskleren? Players? Hoe kom je daar nou opeens bij?
@Dianne, oi ik mis haar. Maar misschien komt het over een tijdje weer. Dat hoop ik.
Dank voor je woorden. 🙂
Weet ik niet Jezz.
Op een of andere manier associeer ik het met mensen die "anders" zijn dan ze zich voordoen…
Kom er nog wel ff op terug…
Het was het eerste wat in me opkwam.
Jezz, komt wel weer opdagen.
Groeten, Henk
the brave one….ja ze heeft gelijk…..dat ben je ook….maar eerst nog even dat kleine bange-meisje-stadium doorwerken…
laat je mooi denkende vriendin maar even met haar nieuwe love…je weet toch hoe dat gaat in het begin…drop your jealousy…leer van je zelf houden dan komt de rest ook…
jegliefs
btw: vetgave picture trouwens…uhaaa!!!
Reactie is geredigeerd
met zoveel vaart en oog voor detail je teleurstelling beschreven: over houden van iemand woorden gesproken;
hier hou ik dus van!
@ Jezzie.
En toch: Liefde bestaat niet! Annem
Ze heeft toch een PC? Dan is mailen handiger dan bellen; minder direct maar allez: contact is contact.
Verliefdheid laat weinig ruimte voor andere dingen, maar na een tijdje brandt het vuur wat minder fel en wordt de buitenwereld weer zichtbaar. Er zal een dag komen dat het kleine bange meisje opgaat in de liefde en de buitenwereld voor haar ook een tijdje aan het zicht onttrokken wordt (althans, dat hoop ik voor je).
Goedemorgen, nog even dan. 🙂
@Scram, toch heeft jouw associatie niet erg veel met mijn stuk te maken. Wel interessant om eens bij jezelf te kijken hoe je daar dan aankomt.
@Henk, daar hoop ik ook op. Ik mis haar. 🙂
@Jeg, komt goed hoor, maar ik mis haar en dat wilde ik op papier zetten.
@Kornelis, dank, dank, dank, je maakt me verlegen.
@Annem, ik weet het niet. In mijn omgeving kom ik het toch best vaak tegen, voor iets dat niet bestaat. 🙂
@K, mailen is niet werkelijk een oplossing door de taalbarriere, daar heeft ze al helemaal geen tijd voor, om met dat Engels te gaan pielen.
@100 woorden, ik heb zin in zo’n liefde! 🙂
Weet je wat? Ik zeg niets, ik geef je gewoon een virtuele knuffel. Een aai over je bol en fluister zachtjes dat alles goed zal komen.
@Thera, weet je dat ik dat heerlijk vind 🙂
Dankjewel. 🙂
Een sleep van woorden
en je komt niet dichter bij
bij elke stap wijkt ze verder af
wacht maar af
troostende woorden heb je niet veel
het gebeurt of het gebeurt niet
sukses
Soms zijn woorden overbodig en komen ze gewoon niet… zo dus ook deze keer.. knuff
xxx
Zeg jongens, nog even voor de goede orde, de woorden komen wel degelijk, ze staan hier.
Dus kijk er even naar voordat je iets roept, dat vind ik prettiger.
Brave meid, maar ze kan het niet alleen. De motivatie moet van buiten komen.
hè, wat een mooie woorden voor zo’n verdriet
een ommetje naar een rots; `t zal je goed doen.
@R.Llul, ik wacht af, maar troostende woorden helpen wel. 🙂
@Droomvrouwtje, dank.
@Landheha, ja tuurlijk, zij, die brave, zij heeft ook iemand nodig die haar over de bol strijkt. Ik ben soms een bang kuikentje, ken je dat gevoel niet?
@Cees, dank, hopelijk spreek ik haar snel weer. 🙂
@Frap, was er maar een rots in de buurt. 🙂
Ik hou van je. Meer kan ik niet zeggen.
En ik hoop dat je haar gauw weer spreekt, maar dat komt van zelf, take your time.
Een dergelijke vriendschap gaat nooit kapot.
Maar het is even, rustig aan.
Radiosilence, hm?
Liefs
Reactie is geredigeerd
@Jezzebel: ja, maar ik heb de indruk dat het bij mij anders werkt. Ik begin ermee en bouw het dan af. Jij duikt ergens vol in en ontdekt dan tot je schrik dat je de vaste grond onder de voeten kwijt bent.
Oh Jezzebel, ik hou zo zielsveel van een zus van mij, maar vanaf dat zij haar man leerde kennen, en dat was al héél jong (14), krijg ik géén echt contact meer met haar. Ik heb mij daar bij neer gelegd en wens dat wij ooit op onze oude dag, als de mannen er niet meer mochten zijn, samen nog lang mogen genieten van elkaar!
Kwetsbaar underneath
zo schrijven dat je bang bent vind ik op zich al heel moedig …
herkenbaar verhaal (langs beide zijden trouwens …).
Jongens, ben ik nog even.
@Gus, dank voor je woorden het is een diepe vriendschap, indeed.
@Landheha, ik weet het niet zeker, dit is een diepe vriendschap die al een tijdje duurt, daar is geen sprake van je er met huid en haar instorten en dan de bodem kwijt zijn.
@Wilma, oi va voi, wat jammer dat je zo lang moet wachten voordat er weer intieme gesprekken zijn.
@Enigma, kwestbaar. 🙂
@Bert, dank voor het compliment.