Wat moet een vrouw zoals ik alleen in de kroeg?
Ik heb geen idee, maar blijkbaar is dat hier cultureel erfgoed.
In Israël hoef je het niet in je hoofd te halen om dat soort fratsen in je uppie uit te halen.
Hier word je vreemd aangekeken als je nog nooit in de buurtkroeg bent geweest.
Vanavond dus maar.
Hij heet Bouke, 48 jaar. Hij was scheepskok en is best aardig.
Zijn bestaan heel spannend, de antwoorden komen vlot.
En ik lijd aan beroepsdeformatie, altijd een volgende vraag.
Zo babbelt hij verder.
Hij heeft een vriendin en daarom nu voor zekerheid gekozen.
Tegenwoordig werkt hij in een vast hotel.
Hij voer op schepen waarop toeristen fietsvakanties hielden.
Van stad naar stad, de boot als hotel en de vakantiegangers maar peddelen.
Zo heeft hij zijn talen geleerd.
Veel beter dan uit boeken.
De dame achter de bar ook wakker.
Het gaat mis met Nederland, al die hoofddoekjes.
Ik haal mijn schouders op.
Ik vraag naar zijn droom, maar die heeft hij niet.
Hij is een avonturier, een flierefluiter in ruste, hij leeft op zijn herinnering.
Als hij naar mijn doen en laten vraagt, schrikt hij.
Ah ja, sterke verhalen horen niet bij vrouwen met wapperende haren.
Mascara die plakt en gestifte lippen.
Na twee wijntjes en een glas water houd ik het voor gezien.
Dit is erger dan werk.
Ik houd niet van kroegen.
Thuis,
Jezzebel
Art: Van Gogh
De beste gesprekken komen op de meest onverwachte locaties en op de meest onverwachte momenten.
Goed dat je niet langer bleef Jezz om naar zijn gezever te luisteren 🙂
Goeie nacht
@Morticia, een kroeg is een vreemd fenomeen.
Het is een plek waar eenzame buurtbewoners hangen, ze komen om te praten, maar de gesprekken gaan nergens over.
En misschien ben ik niet diep genoeg om naar de volgende laag te zweven, misschien ook niet dronken, of niet gewend genoeg en thuis, in mijn eentje, zit ik veel lekkerder. Kletsen op het blog voor mij, vaak, veel interessanter.
Ik ga er trouwens nog een paar proberen, ik wil dit goed leren kennen, hoe doen andere mensen dat?
Slaap lekker Morticia, blijf gezond. 🙂
Jezz,
vroeger was dat fenomeen mijn stokpaardje.
Waarom kon ik als vrouw niet gewoon aan de toog gaan zitten omdat ik daar gewoon wil zitten zonder last te hebben van die kwijlende mannenblikken…
Waarom zit zo`n café vol met mannen? Het lijkt wel hun persoonlijk domein te zijn waar ze vrouwen bespringen als er eentje het lef heeft om alleen binnen te stappen!
Sorry Jezz, ik denk dat dit een soort van trauma verwerking is 🙂
Eerlijk gezegd ben ik in cafées nog nooit echt interessante mensen tegengekomen.
Btw, Phi heb ik niet op café leren kennen, wel via internet 🙂 Kom je gelijk mensen tegen met gemeenschappelijke interesses zonder al dat vissen en moeilijk doen.
Reactie is geredigeerd
Met kroegen is het niet anders dan met andere locaties, er zijn plekken waar mensen komen die je interessant vindt en er zijn plekken waar de clientèle dermate triest is dat je meteen gillend weg wilt lopen. Een studentenkroeg is heel anders dan een buurtkroeg en een buurtkroeg is weer heel anders dan een schrijverskroeg of een etablissement waar veel kunstenaars komen. Ik heb een jaar of tien behoorlijk fanatiek gedart, waardoor ik veel kroegen van binnen heb gezien. Alcoholisme, eenzaamheid, vluchten uit de werkelijkheid, depressie en andere ellende kom je in kroegen veel tegen, maar het is niet alleen maar kommer en kwel. Het is wel zo dat het niveau in kroegen gemiddeld genomen niet erg hoog is (dat is misschien wat dedain, maar ik weet even niet hoe ik het anders moet zeggen). In de foyer van een theater bijvoorbeeld kom je een ander soort mensen tegen.
Internet heeft de functie van ontmoetingsplaats voor een deel overgenomen. Op basis van gezamenlijke interesse is het eenvoudig om contacten te leggen en het is ook relatief veilig hoewel je altijd de kans loopt een stalker te treffen. Aan de andere kant mist internet wel de intimiteit van een face tot face gesprek onder het genot van een glas wijn.
Goedemorgen, is zij weer; bij nacht een vrouw, bij dag een vrouw en zo. 🙂
@Morticia, in Amsterdam kun je wel ergens alleen aan de toog zitten en redelijkerwijs met rust gelaten worden. En in deze kroeg kwamen meer vrouwen alleen. Maar het is mijn stijl niet zo.
Misschien komt het nog, misschien was het niet de goede dag, of niet het goede tijdstip, of who knows what. Ik ga er nog een paar proberen, dan weet je het wel 🙂
@100, deze kroeg werd door de vriendin die er verstand van heeft aangeduid met: Hier zit helemaal jouw doelgroep, geleerden en geletterden en totaal leuke gekken!
Maar ik voelde me er doodgelukkig, zoals ik me wel vaker ongelukkig heb gevoeld in een kroeg.
En wellicht scheelt het als je met een stapel vriendinnen komt. Maar er moet toch ook iets te vinden zijn waar ik alleen heen kan zonder dat ik meteen de hele vriendinkring hoef te organiseren?
We will see. 🙂
(Wel een goudmijn aan rondzwervende verhalen trouwens, maar dit geheel tussen haakjes.)
ha Jezzebel, alleen naar de kroeg is mij nooit bevallen. Alleen uit eten, naar de film, naar het theater, in het park allemaal wel. Zoekt en gij zult vinden!
Morning Jezz! Ik zal ook niet zo snel alleen in een kroeg zitten. Als het gaat om en praatje dan heb ik het idee dat je in een kroeg niet zo snel kunt vluchten als je er niets aan vindt…kan je nog beter in de supermarkt zijn of een andere plek die fungeert als tussenstation. Vies ook, vaak van die kleverige barretjes enzo..
Geen klein mannetje met een hoedje op en een lapje voor zijn ene oog gezien?
soms is het overdag leuk in kroegen of cafees, alleen bedoel ik… overdag kun je a.h.w. kiezen of je met mensen wilt praten of niet, kunt ook iets ànders doen, zoals lezen of schrijven, alleen een broodje eten en dan weer weggaan; terwijl er ‘s avonds toch een soort dwang is om contact te maken met anderen, je dan niet alleen hòòrt te zijn… verder weet ik het ook niet zo goed, omdat het hier wéér anders is…
Heel mooi Jezzebel,
sterke verhalen horen niet bij vrouwen…
alleen echt mannen kunnen dat aan
Jongens, ik ben de boel aan het schoonmaken, straks, aan het einde van de dag, de avond of zo, mag ik van mezelf alleen naar de film en dan weer een andere kroeg in. Zondag is natuurlijk helemaal treurig, in je eentje alleen op stap, als het miezert. 🙂
@IJskastmoeder, het is grappig, want hangen in de kroeg is een hele toestand op zich, en de sociale gedragscode behoorlijk cultureel bepaald, ik heb geen idee of ik het nu wel of niet leuk vind, gisteravond niet, maar misschien een volgende keer.
In Israël heb je dit soort tenten niet. Je hangt tot diep in de nacht op de terrassen, in de stad of op het strand, nog even wat eten, drinken maar bijzaak en je komt met je vrienden, never nooit alleen en als vrouw al helemaal niet! 🙂
@Moodswinger, ik weet niet zeker wat ik het ergste vind, ik geloof dat gedwongen moéten praten (doe ik het niet, doet een ander het wel) als de gesprekken nergens over gaan.
Ik houd van de supermarkt, en elke andere winkel, even kletsen, even luisteren, Waar staan de stofzuigerzakken? Ah, dank u… En… raadt u dit of dat aan… etc. Man! 🙂
De leukste gesprekken zijn toch met vrienden of vreemden, als het maar ergens over gaat dat mijn interesse raakt en oi va voi, dit zegt dus alles over mij. 🙂
@Landheha, is er een bekende Nederlander, marcant figuur, die ik niet ken en ergens tegen kan komen, waar hangt meneer ooglap zoal?
@Maria-Dolores, grappig dat je het zegt. Ik aarzelde gisteravond, zou ik een boek meenemen?
Maar dat doe je inderdaad niet op de avond, ook geen schrift om te schrijven, dat is overdaggedrag, ‘s avonds kom je om te scoren en troost je je met een goed gesprek, man wat een leed is dat!
Hoe is dat in Italië?
@Gala, ik vond het opeens zo treurig, daar zat ik, ook al puttend uit mijn herinneringen, de rest van je leven, thuis achter de geraniums en met een beetje mazzel een leuke babbel in de kroeg.
Gelukkig heb ik nog dromen, dat scheelt volgens mij een stuk, dan is je realiteit in elk geval niet statisch, of zo, hoe miezerig ook. 🙂
In de volkskrant, Jezzebel 🙂
@Landheha, ik begrijp het nog steeds niet…, vertel eens?
Ik wil trouwens ook iets zeggen over het schilderij van Van Gogh, waarom het me raakte.
Dit is wat je vaak doet in een kroeg, overdag, je kijkt naar het leven buiten, ongestraft staar je naar al die mensen die ergens naar onderweg zijn en jij zit binnen.
De eenzaamheid spreekt voor mij uit dit plaatje, de afwezige drinker van het glas en de karaf, hij kijkt naar buiten, alsof je vanuit zijn perspectief kijkt.
Ik geef toe dat http://www.sigmund.nl/?d=-4 flauw is 😉
Ik vond ‘m wel leuk 🙂
@Jezzebel,
hier gaan mensen als ze ‘s avonds ‘uitgaan’ meestal eten. en eigenlijk doe je dat in de regel samen met een groep vrienden en bekenden en/of familie… aan de andere kant kun je hier vaak wel makkelijker bij een groepje aanschuiven, alleen moet je dan natuurlijk wel min of meer meedoen aan hùn manier van lol maken, serieus doen of wat die hele groep onder leuk en gezellig verstaat… hoe het in de grote stad is, dat weet ik niet, maar waarschijnlijk niet veel anders. hier zie je overdag ook veel vrouwen die niet graag alleen ergens heen gaan, maar letterlijk àltijd iemand meenemen.
Dag Jezzebel,
Alleen naar een kroeg op zaterdag, valt niet mee. Voor veel mensen niet. Veel mannen hebben het ook niet leuk. Ik ken maar een klein cafe waar ik wel naar toe wil als ik alleen ben. En zeker als je niet meer rookt, zoals ik nu een paar maanden, is het lastig, merkte ik laatst toen ik ergens moest wachten -en dat wel lang duurde, namelijk 2 uur – in een vreemde stad in een vreemde kroeg.
Anyhow, doet me goed je weer te lezen!
nee, de kroeg dat is voor mij verleden tijd….
daar ontmoet je inderdaad zelden de interessante mensen die je wilt ontmoeten…
meer een soort tijdverdrijf en best leuk als je met een stel vrienden bent, maar verder…
als vrouw alleen denken mannen ook vaak dat je er voor hen komt….en dat kan voor sommige vrouwen heel vervelend uitpakken, als je niet behoorlijk stevig in je schoenen staat tenminste…
Toen ik in A’dam woonde waren er wel een paar leuke kroegen, waar ook wel leuke mensen kwamen en waar het samenzijn, het discussiëren etc. in feite nog belangrijker was dan de drank…maar dat was eind jaren 60….die mentaliteit bestaat nauwelijks meer in NL jammergenoeg…
enfin, misschien vind je ergens een leuke tent…good luck….
jegklem.
Toch zou je de nieuwe Simon Carmiggelt, vanuit de kroeg geschreven, kunnen worden.
Tot juli heb je de tijd, want daarna mag je er niet meer roken.
Ze komen om hun tijd dood te slaan, omdat tijd nog het enige is dat ze kunnen verhandelen.
Heel goed omschreven die kroeg , typisch zo’n kroeg die op sommige momenten ook leuk en gezellig kan zijn en op andere momenten minder sfeer heeft dan een mortuarium.-))
1 keer is te weinig om een kroeg te leren kennen, althans in mijn tijd 🙂 Je moet je er senang voelen anders heeft ‘t geen zin… dus eerst met en paar vrienden/vriendinnen een keer of wat aanleggen aan die toog en de kater uit de boom kijken…
Liever de wereld rustig bestuderen vanachter mijn bureautje. Een kroeg kan hard werken zijn omdat de wereld zo ongecensureerd binnen komt denderen met al zijn flauwekul. Maar soms wordt je in een kroeg onverwacht getrakteerd op een mooi gesprek, dat je even kunt jongleren met woorden en gedachten. Dat zijn mooie kadootjes.
Enkel koffie drinken. Daar is de kroeg prima voor.
Als het terrastijd is, of als je te lang op de trein/bus moet wachten. De gesprekken zijn meestal bla bla bal ja.
Niet opgeven Jezz, ik heb hele leuke ontmoetingen gehad en prachtige verhalen gehoord in de kroeg. Destijds ging ik het liefst alleen. Dan was ik vrij om te praten met wie ik wilde, zonder dat ik mij verplicht hoefde te voelen tegenover mijn gezelschap.
Nu moet ik zeggen dat de buurtkroeg in mijn plattelandsdorp mij beslist niet trekt, maar in Amsterdam (Den Haag, Arnhem enzovoort)heb ik mij nooit een seconde verveeld.
Ik ging ook altijd het liefst alleen naar het theater en heb werkelijk de leukste dingen meegemaakt en ook heel wat nuttige contacten gekregen.
Dus, laat je niet afschrikken, oppervlakkigheid vind je welliswaar overal, maar dat geldt ook voor het tegenovergestelde.
Oi, mijn kroeg is ook aardig volgelopen in de tussentijd.
Jongens, ik heb net de Kite Runner gezien, prachtige heimweefilm voor mij, maar wat een flinterdun verhaal!
Enfin dat zul je wel weer allemaal niet mogen zeggen. Oi va voi die Arabische bruiloften….
Oh man!
Enneh, ik ben bij de redactie en zo aanbevolen, alwéér. En nu moet ik echt lachen. 🙂
Ik ben er blij mee!
Geen kroeg trouwens, ik had er geen kracht meer voor.
@Maria-Dolores, dat is ongeveer net zoals in Israël, je gaat met een stel vrienden ergens wat naschen. (Hoe later, hoe beter.):-)
@Lady Yolande, een kroeg overdag kan ik makkelijk hebben. Je gaat aan zo’n Perzisch tapijtje zitten en staart naar buiten. 🙂
@Jeg, ik weet het niet, je moet in een kroeg even je draai vinden, eerst uitvogelen welke leuk is en dan een beetje in the swing of things komen.
Ik probeer het nog even, veel te leuk avontuur om zo gemakkelijk weg te wuiven. 🙂
@Beus, een coffeeshop is ook een hele leuke plek om te hangen na juli, lijkt mij, volgens mij wordt dat dé plek waar het echt anarchistisch zal zijn.
De bardame gisteravond zei het al, omdat ze in coffeeshops geen alcohol mogen verkopen kun je er bier in een limonadeflesje krijgen en zo.
Lijkt me leuk! 🙂
@Blew, weet je, toch is het een plek die me aantrekt, een plek voor loners, als je een beetje goede buurtkroeg hebt. Plek waar je de wereld kunt observeren en afluisteren…
Nou ja, weet ik veel, ik maak het veel te romantisch, ik vond er gisteren niets aan. 🙂
@Alleen en 50, dank, ik houd nog even vol, je hoort het nog wel. 🙂
@Francois, als ik het goed begrijp is de kroeg net zoiets als de sportschool, je moet er van Leren houden. Oi va voi wat een leed! 🙂
@Sandra, zo waar wat je zegt. Ik ben weerloos in de kroeg… ik bedoel, geen weerloos type, ik ben goed van de tongriem gesneden en mij people je niet, maar die verhalen snijden door mijn ziel. En toch… zoals jij al zegt. 🙂
@K, en toch… ik heb misschien een te romantisch beeld van een kroeg. Maar waar zijn al die hemelbestormers, waar worden de grootse ideeën geboren, waar worden complotten beraamd en de kunst of het theater gefileerd, in de kroeg toch? 🙂
@Thera, ik herken dat. Ik vind het ook heerlijk om alleen aan de zwier te gaan, zonder plan, zonder doel. Gisteren heb ik echt de toerist uitgehangen, de hele dag.
Uiteindelijk kwam ik bij een Chinees op de wallen terech, oh man, ik heb genoten (behalve de kroeg dan, die later kwam). 🙂
Toulouse…
Alleen ben je honderd jaar te laat.
Van hem kun je niet meer zwanger raken.
@Mephisto, grappig dat je dat zegt. Ik dacht aan hem vanavond, toen ik de volgende bijdrage maakte.
En toch is het de eenzaamheid van Van Gogh die me het diepst raakt, toen heb ik maar weer voor hem gekozen. 🙂
Dank voor je woorden!
Oh,zoiets. Dan moet je net maar weten in welke kroegen dat gebeurd. Niet in elke. Maarruh, als je nou kijkt of er ergens een expositie geopend wordt van iemand, dan heb je grote kans dat je later in een buurtcafé zulke mensen tegenkomt. Of, nog beter, ga kijken bij de opening zelf.