Terwijl heel Nederland doet alsof het heerlijk is om buiten te zijn, Amsterdam heeft volgens mij alwéér koopzondag, in de stralende zon, alsof dit land een skiresort is in plaats van het vlakke polderlandschap op een christelijke zondag, toen per ongeluk het wolkendek brak, heb ik voor mezelf een goed glas cognac ingeschonken in het glas van Blokker dat ik zojuist heb aangeschaft.
Net als de Rémi Martin bij Gall & Gall.
Ik heb een nieuw doek op de ezel gezet en er direct weer afgehaald, plat op tafel leef ik me uit.
De zondagse orde is een puinhoop in de binnenvallende zon.
Maar zo heerlijk eindeloos sensueel en voluptueus warm, vlak voordat ik verdwijn.
Thuis,
Jezzebel
Art; Louis Soutter
25 Responses to Vlak voordat ik verdwijn