‘Kom je een wijntje bij me drinken?’ Ik sms haar even hoe blij ik ben met mijn nieuwe fiets, mijn aller, aller beste vriendin die de cirkel van mijn leven groter maakte. Groter dan het kringetje van mijn huis tot laten we zeggen De Waag, best benauwend, maar in de winter, dit is geen weer voor normale mensen, kon ik lopend voor ‘de lol’ niet verder komen. En werk was er niet, dus bleef ik vaak thuis.
Ze staat voor mijn deur met de nieuwe fiets.
Mijn mooie denkende vriendin uit Tel Aviv begrijpt het meteen. Wat ik ook te klagen heb over mijn aller beste vriendin van vroeger, zij weet nu dat er iemand in de stad is die van me houdt, dat is haar genoeg. Iemand die mij een fiets geeft moet begrijpen hoe belangrijk het is, een beetje vrijheid.
In Tel Aviv was zij het die mij overhaalde, toen haar zoon met vakantie was en ze mij op de fiets van hem kletste. Ik wilde nooit, ik vond het zo bespottelijk onaangepast Hollands, daar begon ik niet aan.
Maar al die politiek correct of juist verkeerde stellingen zeggen mijn mooie denkende vriendin niets, wat is er nou niet lekkerder dan te sjezen over Rotschild Boulevard, wind in je haar.
En alsof dat allemaal niet genoeg was, had de godin van verleiding haar mooiste gewaden aangetrokken, toen, die ene dag, toen de zon onderging in de palmbomen van zuid Tel Aviv en de woorden van Israëls mooiste dichters op grote spandoeken over de weg gespannen ons lonkten, steeds een strofe verder, man oh man wat was ik verloren, vanaf dat moment was ik die Hollandse op die Israëlische fiets.
Nu ben ik weer thuis en van een fiets, zo’n luxe, was het nog niet gekomen. Zoveel prioriteiten, het is zelfs nog maar heel kort dat ik weer schilder, voorheen zat het hele zaakje veilig ingepakt, nog niet zo lang geleden. Tegenwoordig onder handbereik en de fiets in het rek, naast de deur.
Volgende week gaan we samen verkennen, de specialiteitenwinkeltjes van onze buurt. ‘Kijk maar wat je er mee doet,’ zegt ze dit keer heel anders dan die eerste keer weer terug. Dit keer gaan we delen, alles wat we leuk en lekker vinden, zonder het die ander op te dringen.
Oh man, wat ben ik blij met haar. Na al die tijd, vriendin die al zoveel jaar, minstens de helft van mijn leven, zo dichtbij is, en toch zijn we elkaar kwijtgeraakt, ergens onderweg, nu leren we elkaar weer kennen. Grappig, alles van vroeger telt ook vandaag. Ik weet weer hoe dat zat, waarom ik haar zo leuk vond.
Lekker was het om met haar te lachen vanavond, zo veel vrijer dan alle laatste keren.
Ah man, wat kan ik zeggen?
Ik ben blij vandaag.
Thuis,
Jezzebel
Own picture
Wat klinkt dat ontzettend goed! Ik heb recentelijk ook weer een vriendin ‘teruggevonden’ en het is meteen zo vanouds…veel veranderd maar toch ook weer niet..
@Swingsister, ja, lekker is dat he?
Oude vriendschappen, zo belangrijk, ook als je elkaar weer opnieuw moet leren kennen, maar er is dat gedeelde verleden en dat maakt het op een rare manier ook weer gemakkelijker. 🙂
Hét verviermiddel voor korte A naar B: een fiets.
mooi Jezz, zo werkt dat soms.
groet en alle liefs en goeds,
Dianne
Een fiets, Amsterdam, de schildersspullen uitgepakt en een vriendschap… tjee klinkt waanzinnig goed
dat zijn wel heel veel woorden om te zeggen dat je blij bent 😉
Even lieve schat, zet je hem wel goed op slot???
Gewoon 2 keer, zo’n dikke kabel en…
Altijd aan een lantarenpaal.
Of brug of weet ik veel.
Denk daar aan.
Een ouwe oma fiets is jatgoed.
Die zijn zo duur.
Echt, zo wat niet te betalen.
Praat je wel over 200 tot 400 Euro.
Dus om junks te ontmoedigen, een extra slot en vastzetten.
So wie so natuurlijk s’nachts binnen zetten.
En trouwens het zijn niet alleen junks die fietsen jatten.
Ander slag volk doet dat ook.
Heel veel liefs.
LaChaïm
Gus Bolden
Good morning 🙂
@Christina, Albert Cuyp, Stedelijk, Van Gogh en niet vergeten de Westermarkt en de Negen Straatjes, allemaal zo veel dichterbij.
Ik vervier me graag. 🙂
@Dianne, dank 🙂
@Lin, het voelt ook erg lekker. 🙂
@100, soms moet je het breed uitmeten. 🙂
@Gus, komt goed, ik zit met drie sloten te hannessen, no worries. 🙂
Jezz, gezellig blij blijven 🙂
Groeten, Henk.
een fiets is de oplossing voor bijna alles. dat komt door het draaien van de wielen. een soort gebedsmolen
Is het raar als ik zeg dat ik die foto er zo gezellig, bijna intiem uit vindt zien??????
@Henk, ik doe mijn best, man, ik ben lekker aan het schilderen! 🙂
@rommert, ja er is iets met een fiets en die eindeloze cirkels waar ik zo van hou 🙂
@Swingsister, het is wel een heimweeplaatje, zie je die onaangepaste fiets met die jassenbeschermers die niet passen?
Oi va voi en mijn strandje op de achtergrond.
Man oh man… 🙂
Ja jeetje. Je moet geen 3 sloten nemen.
De associatie met Barend Servet doet opgang.
Dit is nou al de 7de sloot waar ik in loop.
Een sketch van lang geleden. En hij flikkert een sloot in.
Nee maar 2 is mooi zat.
Het gewone fietsslot en zo’n kabel.
Liefs Guus
Gisterenavond Keetje Tippel gezien. Dit verhaal doet me denken aan deze sfeer. Ik weet niet waarom.
jaja…oude vriendschappen opnieuw uitvinden..
een waanzinnge klus…maar zo mooi…
geniet er van Jezzeblief..geniet…
en fietsen doen wonderen…letterlijk en figuurlijk :))
jeghils
Genieten van vriendschap… het mooiste wat er is!
Graag gelezen :-))
@Guus, komt goed, echt waar.
@Betty, vertel eens?
@Jeg, oude vriendschappen zijn erg mooi, maar best pijnlijk soms, als blijkt dat je toch niet zo hetzelfde bent als je dacht, de tijd die er tussen zat en je er dan opeens weer achterkomt, dat je toch precies zo bent, zoals je dacht 🙂
@Yoko, ja dat is echt fijn, dank voor je woorden. 🙂
@Heer Lot, dank, dank, dank 🙂
…àlles van vroeger telt weer vandaag…
mooie woorden om een jaar mee te besluiten, jezz. groeten f
@Frap, dankjewel 🙂
de sfeer van Keetje Tippel vond ik zo mooi, het oude Amsterdam. Ik heb gelijk zin in een wijntje!
@Betty, lechaiem, ik doe nog even een wijntje met je mee 🙂