Vandaag ga ik in stilte, niet compleet, maar heel anders dan de afgelopen dagen toen we maar bleven praten. Mijn mooie denkende vriendin is weer in Parijs, waar ze nog drie dagen blijft, voordat ze eindelijk weer thuis is. Haar nieuwe vriendin houdt van de wereld en springt zo vaak als ze kan uit die van haar. In het nieuwe leven van mijn mooie denkende vriendin moet ze plotseling meespringen, vliegtuig hier, vliegtuig daar. Misschien volgend jaar zelfs een heel jaar in New York, als haar vriendin, als dit, als dat.
Maar ze houdt zo erg van Tel Aviv, van haar leven, van haar manier van doen, fietsend over de boulevard en met langzame vingers over de piano in de ochtend. Nu speelt ze fluit voor haar nieuwe vriendin als die haar haren borstelt.
Maar in Nederland geen zon om je te wiegen in de ochtend, rijp aan de bomen, sneeuw in je gezicht. Ze is zo ongelooflijk stralend, lachend verliefd. Nog nooit heeft iemand zo van haar gehouden vertelt ze me wel honderd keer. En nog nooit heb ik iemand gezien die zo lief en attent is voor haar. Ze heeft koude voeten, niet de juiste schoenen, ze gaat op haar sloffen van Tel Aviv, omdat ze zo comfortabel zitten en het haar een gevoel van thuis geeft, ze beloofde zichzelf alleen in het vliegtuig, maar in Europa trekt ze ze niet meer uit. En hier veel te koud voor zoiets frivools, dus is haar vriendin opeens verdwenen en komt terug met prachtig gevoerde booties, bijna net zo lekker als haar sloffen. Ze moet er om schateren. Voor het eerst in haar leven wordt er met handenvol voor haar gezorgd.
Maar ik mis de momenten van intimiteit die we samen hadden. Ik luister naar de liefde die haar opslokt en vandaag is het stil, land ik weer in mijn eigen leven, soms weet ik niet waar ik ben.
Thuis,
Jezzebel
Art: Bless, hairbrush
Moest lachen om de titel
en dan het plaatje
afgelopen dinsdag dus
ga het even nakijken
in mijn sterrenboek ***
🙂
soms weet ik niet waar ik ben
mooi zoals wanhopige bomen
(las ik bij Eva)
Met jou sluit ik af Jazzy,
je bent een zeurpiet!
Hi Jezz, klopt het dat jou mooi denkende vriendin nu voor het eerst een relatie heeft met een vrouw? Of heb ik dat verkeerd begrepen? Begrijp het wel: iemand die echt heel erg verliefd is heeft alleen maar oog voor het nieuwe liefje. Dat staat wellicht toch een beetje jullie intimiteit in de weg.
Verliefde mensen zijn vol van elkaar en dan draait de rest van de wereld altijd een beetje op de achtergrond. Het is fijn om anderen gelukkig te zien, maar het confronteert ook. Ambivalentie, met een duur woord.
Als je niet weet waar je bent, slof je waarschijnlijk door het schermerdonker. Geen dag en geen nacht, geen vlees en geen vis, niet hier en niet daar. Is niet erg, zolang je maar niet verdwaalt.
@Annetta, dank 🙂
@Laila, en straks… gezond weer op 🙂
@Swingsister, ja dat heb je helemaal goed, de eerste keer dat ze een relatie met een vrouw heeft en dit nog maar heel pril, ze heeft het haar eigen kinderen nog maar net verteld en de liefde niet ouder dan een maand.
@100, de afgelopen dagen vond ik emotioneel heel aangrijpend met de verjaardagen, de liefste vrienden, van daar en hier, het kost me tijd om dat te verwerken.
Maar ik ben gisteren wel een nieuw doek begonnen, dat is fijn, zonder woorden even kijken waar je bent.
Je bent nu zo goed als hier 🙂
Wat heerlijk voor haar, en tijden vervolgen, ook voor jou. Waarom verandert alles, verzucht je soms, maar het is goed zoals het gaat. Kom op met dat doek.
Het is tijd voor Jezzebel!
Reactie is geredigeerd
@Landheha, zo goed als. 🙂
@Thera, ik ben begonnen, heerlijk! 🙂
Hoe koud ga jij erin en hoe warm kom je eruit?
Over ver(sloffen) gesproken..
@Staco, dat is me net even te kort door de bocht om het precies te begrijpen, te veel kreten, vertel eens?