Niet vergeten, zeg ik tegen mezelf, het duurt minstens 1,5 tot 2 jaar voordat je ergens werkelijk landt.
Ik heb vandaag het huis aan kant gemaakt, het glimt en straalt, mijn mooie denkende vriendin kan komen.
En ik heb een verjaardagscadeautje voor mijn moeder gekocht. Oi va voi op koopzondag de Douglas in is een ware opgave, maar ik heb me er doorheen geworsteld en ook voor mezelf een nieuwe mascara gekocht. Nog even verwennen dan, voordat ik verder ga met de rest van mijn huis poetsen.
En als ik eindelijk zit en zelfs de computer weer brandschoon is, heb ik het gevoel alsof ik de hele dag met mensen in gesprek ben geweest en nu pas stilte heb. Stilte is trouwens een groot woord, de gedachten komen, mijn hoofd vol.
Ik heb heimwee, ik probeer me te herinneren hoe de geur was van daar, direct nadat je landt, of als je in de taxi zit op weg naar Tel Aviv en de raampjes opendraait ter hoogte van de vuilnisbelt en je in dit jaargetijde de sinaasappelbloesem ruikt. Nog even en je ziet de bloesem van amandelen de weg naar Jeruzalem in wolken wit en roze storten. Oh man, wat mis ik het land van mijn hart.
Wat een ander leven. Maar dat is niet helemaal waar. Het is hier net zo hard stuiteren en vechten voor iets dat lukt, piepklein maar. Helemaal niet gemakkelijk om je plek in Nederland te vinden.
Op mijn stoel minutenlang starend naar het bureaublad van mijn computer, waar de zon voor eeuwig in de zee zakt in dat magische licht, waan ik me op mijn rots. Zo ging dat vroeger. Niet kletsen, even denken, dan naar huis en dan pas opschrijven.
Nu hang ik boven de toetsen als ik mijn gedachten vrij laat, zoals ze vliegen.
Man, ik ben bijna 42 en dat is oud voor de Nederlandse markt. Voor een appel en een ei op de eerste rang, dat willen ze, lekker jong, lekker fris, kun je kneden en kost niet veel.
Hoe doe je dat toch, ergens een nieuw leven opbouwen.
Niet vergeten, het duurt altijd even, zo gaat dat nu eenmaal, voordat je gewend bent, voordat je je draai gevonden hebt en voordat je moed hebt om de dingen te doen die je leuk vindt, zo goed als het gaat.
Ik word hier te oud voor. Het kost me vreselijk veel moeite om opnieuw aan totaal veranderde omstandigheden te wennen.
Vandaag belde de Grote Liefde ook nog, ik mis hem en die kleine Lieverd, die nog steeds papegaaitjeleefjenog zingt omdat je dan zo ongegeneerd lekker kunt knuffelen en griezelen
en gillen bij ‘poef!’
Thuis,
Jezzebel
Art: Anthony Wilson
Geloof me, 42 valt best mee 😉
Boven de veertig begint het pas Jezz. Ik ben zoveel leuker dan toen ik dertig was 🙂
Mooi geschreven.
@100, ik geloof je graag, maar ben je vergeten dat het aan de vooravond van de rest van je leven, best pittig is?
Wat viel voor jou het meest mee op je 42-ste? 🙂
@Dianne, ik weet het niet, ik was ook echt heel leuk toen ik dertig was 🙂
Oi va voi, de wereld lag nog open en dat geloofde ik. 🙂
Als je het land beschrijft denk ik (weer), wat is het hier toch grijs en kaal. Ik ben een natuurmens vandaar. Je ziet hier nauwelijks natuur in verstedelijkte gebieden.
Ben je aan het overdenken om terug te gaan naar Israël? Zoiets meen ik te zien in te tekst? Heb je een ‘grote liefde’ ontmoet?
groet en veel plezier morgen,
mary franssen
Reactie is geredigeerd
@Jezzebel
Ik heb de grootste ellende zo rond mijn dertigste gehad en dan valt alles daarna mee 😉
Veertig vond ik wel een drempel waarvoor ik even moest slikken. Je hoort dan niet meer bij de jongeren en ook niet meer bij de oudere jongeren, maar bent opeens middelbaar (teiltje). Eenmaal aan dat idee gewend (ik voel me niet zo gek veel anders dan toen ik twintig was) zei de overgang van 41 naar 42 me niet zo veel. In deze tijden schuift alles op. Tien jaar geleden gingen mensen van eind vijftig met de vut, als het zo doorgaat moeten we na ons 65ste nog doorwerken. Van 40 tot 65 is 25 jaar en zo lang werk ik nog niet eens, dus eigenlijk zijn we pas hooguit op de helft van het werkzame leven en de helft is meestal in de kracht van je leven. Goed, voor jou zal dat niet zo voelen als ik je sportschoolavonturen lees, maar dat is ook even wennen. Wat je zegt, over een paar maanden ben je waarschijnlijk pas echt geland en dan voelt het allemaal weer wat makkelijker.
Anyway, ik moet koken nu 😉
Wat een prachtig beeld Jazzy,
50+ is pas echt leuk:-)
Een prettige dag morgen.
@Mary, ik denk niet om terug te gaan, ik weet niet zeker hoe dat zou zijn als ik er de middelen voor had, het is werkelijk, het land van mijn hart.
Mijn Grote Liefde, was ooit mijn vriendje, mijn verloofde, mijn man, totdat we scheidden, maar hij blijft de Grote Liefde, ik mis hem erg en de kinderen die hij met een andere vrouw kreeg, ik vond het zo lekker om ze te knuffelen.
@100, dat is echt een beeld om blij van te worden. 🙂
Wat ga je voor lekkers maken?
@Laila, dank voor je woorden, vertel eens over 50+?
50+? Ik ben het net en ervoer het als erg vreemd: ik voelde me weer puber 😉
Ik wist niet dat je gescheiden was. Ik lees niet altijd alles en ik weet soms niet wat autobiografisch is, en wat kunst/fictie is vandaar.
Dat vrachtschip is dat in Israël? Ik dacht dat dat een bronzen beeld was die man, en ik tweede instantie zie ik dat het een ‘door het zand geklede man’ is. Leuk bedacht.
groet,
mary franssen
Reactie is geredigeerd
Tja voor man en vrouw is dat anders.
Op nieuw beginnen is atijd wat moeilijk.
Vind iemand met een goed sociaal leven.
Die kan je een intro verzorgen en vandaar kan je verder.
En inderdaad: vrouwen tot zo 30 zijn relatief makkelijk te vinden en te versieren.
Daarna gaan ze de meeste moeilijk doen, en stellen vaak ook heel veel economische eisen.
asa este
maarre: is dat een beeld of een man?
als het een beeld is: waar staat het.
als het geen beeld is, zou iemand zo’n beeld moeten maken en het daar op de waterlijk plaatsen.
Dat is nou ECHTE kunst
@Jos, is dat fijn? Ik vond puber niet zo heel erg interessant… 🙂
@Mary, ik weet niet waar dit beeld op het strand staat, ik vond het toen ik zocht naar Anthony Gormley, pracht beeld, toch?
@PHM van de Klettersteeg, ik weet niet zeker of ik behoefte heb aan sociale contacten of aan iemand die veel van dat soort dingen heeft.
Ik moet mijn eigen weg vinden en dat kost tijd.
Ik weet niet waar dit beeld op het strand staat, zoals ik tegen Mary zei, ik vond het toen ik zocht naar Anthony Gormley. Wat een pracht kunst, toch?
Knuffelen en een beetje aandacht het brengt je leven weer in perspectief zeker boven de veertig weet je heel goed wat je wil of wat je mist.
het is zo lekker als je dat weer kunt krijgen van een ander
Ik begrijp je. Heel goed zelfs. En het leven begint bij de veertig is een cliché en zoals alle cliché´s gebaseerd op "de" waarheid.
Heimwee neem je altijd mee, denk ik, een beetje hier en een beetje daar. Het hart is verdeeld. Gek he, dat je draai vinden terug in Nederland zo veel moeilijker is dan je draai vinden elders.
Er is maar één ding dat je kunt doen en dat is luisteren naar jezelf, naar wat je echt wilt en je daar dan volledig op storten. Klinkt simpel en is eigenlijk simpel, maar ja, de huur moet betaald en meer van dat soort ellende. Maar verlies niet waar je heen wilt, zoiets.
Het komt goed!
Maar laat ik het maar liever houden op: ik begrijp je heel goed.
Al die adviesjes en dergelijke, dat weet je zelf natuurlijk ook wel. :-X
Reactie is geredigeerd
het beeld stond indertijd samen met nog 99 van dezelfde beelden aan het strand bij Stavanger in Noorwegen, ze kijken allemaal naar de horizon en staat op verschillende hoogtes..later ook op andere plaatsen neegezet, nu geloof ik ergens in Engeland, waar de bewoners van het plaatsje ze weg willen hebben, ze vinden het vreselijk, want met eb komen al die kerels boven water…. :)))
geweldig gezicht is het trouwens!!
enfin, het past goed bij jouw stukje hierboven….steeds bij opkomende vloed bijna onder het water verdwijnen en dan bij eb weer tevoorschijn komen….
I think that’s life…
en het is waar, ik ben nu net 60 en ik vind het geweldig…voel me echt helemaal niet te oud….
rond mijn 40ste moest ik ook een enorme zwaai maken… en daarna deed ik het voor m’n plezier nog een keer(en daarvoor ook ettelijke keren, met herhaalde verhuizingen van het ene naar andere land incluis)..niet wanhopen, be patient…alles sal rech kom, zoals mijn grote lief zegt!
Als je jezelf oud voelt ben je het ook, als je jezelf jong voelt idem dito….het zit niet in de cijfertjes, maar in je koppie….
dus voila met je lange benen….lopen jij!!!
zwaaien met die heupen en stappen met die flinterdunne enkeltjes….get what you want :)))
jegliefs
@Gooi Boy, wat heerlijk dat jij ‘poef!’ met iemand kan spelen. 🙂
De kleine Lieverd, was mijn grote vriend, het liedje kent hij nog, ik weet niet zeker of hij zich mij ook herinnert, maar bij de rots, mijn rots, onze rots, had die kleine het vandaag over Lieverd, oh man, hoe ik hem mis.
@Thera, dank voor je woorden, gek is dat, dat je zo moet wennen aan het land waarvan je dacht dat het gemakkelijk zou zijn, je kent er alles, ik weet er niets van! 🙂
@Jeg, dit beeld vond ik prachtig, en wat jij me vertelt, dat zie ik voor me. Eb en vloed man komt boven en gaat onder. 🙂
Ik kom je even een wijntje brengen, ik weet niet hoe ut leven boven de veertig is, ik weet wel dat je alles moet proberen om uit ut leven te halen wat er te halen valt, en volgens mij doe jij dat nu al :-))
Heel erg bijna 42 op dit moment, als ik mij goed herinner gelezen te hebben. Ik hef het glas vast……
Ik was blij toen ik 40 werd.
Negen en dertig, dat klinkt zo lang.
Het lijkt me verschrikkelijk als je negen en zeventig bent.
80? prima. Lekker strak, lekker kort.
Daarom lieg ik soms over mijn leeftijd en gooi er een paar jaar bovenop.
Zeven en twintig, ook zo iets.
Voor straks een fijne verjaardag & take care.
@Heer Lot, ik doe mijn best. 🙂
@Enigma, nog niet hoor, morgen pas.
@Gus, Ik vond veertig zo mogelijk nog erger, dat ongelooflijk vierkante getal 2 x 20 baf, daar ga je! 41 was lekker, jonge veertiger, en 42 is ook niets mis mee, maar dat ouder worden ansich, elke dag die voorbij glijdt, weer een wens die je door kunt strepen en nooit meer uitkomt, oi va voi wat een leed is dat!
Goeiemorgen! 🙂
het leven begint pas na de veertig? alsjeblieft zeg! wat moet ik dan nu met mijn tijd aanvangen? (tongue in cheek)
Ik fantaseer wel eens dat ik minstens vijentachtig ga worden, dat betekent dus dat ik nog zeker 50 jaar te gaan heb.
in dat licht zijn we nog maar jonkies, komen net kijken!
Er is werkelijk nog zóveel te doen en te beleven lieve jezz, welke avonturen wachten om de hoek?
Jezzebel ik kan niet langer dan 2 a 3 jaar in de zelfde straat of stad wonen. 12 X verhuisd in Nederland en in Amsterdan meer dan 6 X naar een andere buurt verhuisd. Nu woon ik in Girona Noord-Oost Spanje na Frankrijk en Belgie. Ik heb dus het tegenover gestelde…,ik moet vernaderen anders ga ik dood…
Als ik het goed begrijp ben je vandaag jarig?
Gefeliciteerd lieve Jezzebel en dat alles op zijn plaats valt. Misschien word je wel geschaakt door een knappe ridder, die je meeneemt naar een tropisch eiland, waar jij je gaat toeleggen op primitieve kunst. Heel gelukkig wordt en ons op de hoogte gaat houden van dit bestaan door middel van een goedbetaalde column die wekelijks in een tijdschrift verschijnt.
Ik zend je een vallende ster, dan mag je zelf een wens doen. ;-))
Lieve lieve jezz, geniet van deze mooie dag in gezelschap van je dierbare vriendin. Vandaag is een cadeautje!
Liefies, ik vind jullie zo lief, maar het is pas de 18e dat ik jarig ben, vannacht dus om twaalf uur.
Mijn mooie denkende vriendin zit nu aan de koffie en weet nog niet of ze de trein of het vliegtuig neemt, dat hoor ik straks, dus die komt ergens deze dag binnenstruikelen.
Weet je dat ik zenuwachtig ben?
@Erna, ja dertig is hartstikke leuk, twintig ook trouwens, en wie weet wordt veertig ook wel een knaller, ik ben benieuwd wat het aankomende jaar me brengt. Eens kijken waar ik volgend jaar ben rond deze tijd. 🙂
@R.Llul, ik heb ook al heel wat continenten gezien en bewoond, maar oi va voi, nu zou ik werkelijk wel eens gewoon ‘mijn plekkie’ willen hebben. Ik heb nog zoveel andere dromen waar te maken, daar heb ik een veilige haven voor nodig.
Dank voor je woorden 🙂
@Thera, wat ongelooflijk lief je woorden, ze ontroeren me. Wie weet… van jouw lippen naar zijn oor. 🙂
Die vallende ster, daar ga ik me vannacht aan vastklampen.
@Swingsister, man ik ben benieuwd naar haar en haar nieuwe vriendin en de verhalen en de toestanden en man oh man, wat heerlijk dat ze onderweg is! 🙂
Dit even weg; was niet ingelogd
Reactie is geredigeerd
40 worden vond ik vreselijk. Niet in de laatste plaats omdat je dan definitief te oud blijkt voor iets nieuws en zelfs ook al voor iets van hetzelfde als je geen glanzend CV hebt. Dat begon overigens al rond mijn 35e (1985). Op mijn 50e het eerste grote feest van mijn leven gegeven. Voelde een stuk beter. En voel me nu zelfs nog beter. Ik weet dat je het zo niet bedoelt maar word liever niet aangesproken met "liefie". Ben overigens niet heel kwaadaardig. En buurtgenoot die hier 20 jaar woont.
Dag Jezzebel, Wat leuk dat je dat kinderspelletje nog weet. Ik was er steeds zo gek op! Op al die gekke beweginkjes en soms rare woorden in die oude kinderliedjes… Heerlijk! En weet je: je moet jezelf niet als de koopwaar op de markt zien, maar als de koper… er zijn nu veel meer mannen interessant dan eerst: de grijzen zijn in de markt en de jonkies… alles! Je hebt een brug-leeftijd, je hebt nu met iedereen echt een band, Heerlijk!
Reactie is geredigeerd
De grote tovenaar doet zijn werk. Je hebt het niet in de hand, Jezzebel, je doet wat in je vermogen ligt, je maakt schoon, zodat je er klaar voor bent als het moment daar is. Ik denk dat daar het gezegde vandaan komt: Geduld is een schone zaak 🙂
Is de vrouw dan niet geboren voor poetsen, schoon maken, lekker koken en de man behagen wanneer hij aan de bel trekt? Volgens mij
w el! En dat blijft allemaal mogelijk, ook boven de 42! Gelukkig maar voor ons mannen! Wij zijn een bevoorrechte klasse! En zo hoort het ook!
Gewoon nooit meer jezelf afhankelijk maken van mannen, dan komt alles goed.
Jongens nog even orde op zaken.
Ik weet niet goed waar het idee vandaan komt dat deze bijdrage over mannen gaat.
Maar het gaat dit keer NIET over mannen. 🙂
Dit gaat over ouder worden en hoe moeilijk het is om je te handhaven op de arbeidsmarkt als je er zo lang uit geweest bent en elke dag een beetje ouder wordt.
Nog even snel want mijn mooie denkende vriendin kan elk moment aankomen.
Het is toch de Thalys geworden. 🙂
@Victor, ik zal je nooit meer Liefie noemen. 20 Jaar?! Oh man, ik wou dat ik de rust in de tochus kreeg om eens ergens 20 jaar te blijven ‘hangen’.
@Yolande, Koopwaar?!
Hou op! 🙂
Ik ben op zoek naar een goede baan, een beetje rust en economische stabiliteit lijkt me al heel wat.
@Lidy, ik heb er maar weer eens een brief van mijn hart tegen aan geknald én op de bus gedaan, dit bedrijf werkt nog met snail mail, wie weet! 🙂
@Fred, ik denk dat een vrouw inderdaad die behoefte om te behagen heeft. Maar niet noodzakelijk alleen voor mannen. Voor iedereen die een beetje troost nodig heeft.
Zo houden vrouwen al eeuwenlang gezinnen draaiende en bij elkaar.
@Alib, ik weet niet goed waar dit vandaan komt, maar ik neem maar aan uit een goed hart.
Ik ben vrij zelfstandig, altijd geweest, dat waarschijnlijk de reden van op dit moment niet een ‘relatie hebben’.
Maar dat is oké voor nu, ik heb wel iets anders aan mijn hoofd. Even geen polonaise voor mij. 🙂
Ha! Grinnn… ik reageerde op deze mooie zin van je:
"Man, ik ben bijna 42 en dat is oud voor de Nederlandse markt. Voor een appel en een ei op de eerste rang, dat willen ze, lekker jong, lekker fris, kun je kneden en kost niet veel."
En wat ‘ze’ willen is noiu eens even helemaal niet van belang! Nou gaat het er om wat jij wilt!!! 😉
42? het jaar van mijn geboorte. op mijn 65ste ben ik wedergeboren. maar ja, dan moet jij nog 23 jaar.
heel erkenbaar !
prachtig beeld trouwens !
It’s after midnight! 18/12 Gefeliciteerd en een hele fijne dag toegewenst!!
@Yolande, oi va voi, wat ik wil, een beetje zekerheid, ruimte om te ademen en dan zien we wel… 🙂
@Rommert, hoewel wel lang (23 jaar!) dat geeft wel hoop, dank 🙂
@Bert, dank 🙂
@K, wat lief van je, dankjewel. 🙂
42 X!!!Y
Jezzebel, http://members.home.nl/jawaligt/laad.htm?picz/blankenberge-03/licht.jpg http://members.home.nl/jawaligt/laad.htm?picz/blankenberge-03/kunst.jpg http://members.home.nl/jawaligt/laad.htm?picz/blankenberge-03/strand.jpg. Deze foto’s heb ik 4 jaar geleden gemaakt in Blankenberge (aan de Vlaamse kust).
Jasper, dank, prachtig is die foto met dat hoofd uit het zand. Wat fijn dat je het even liet zien!