Zweven of kruipen

Er staat iets op knappen, in mij.
Wat zal het worden, vliegen of kruipen
Ik speel nog steeds voor sprookjesprinsesje
Ik wimpel met mijn handje
voorstel dat niet goed genoeg betaalt nuffig van de kaart
Ze willen me tussen het kerstbrood en de oliebollen
lekker klooien op het internet, acht lange dagen
voor een schandalig lage prijs
Omdat ik maar drie keer per dag een paar nieuwtjes hoef te plaatsen
vinden ze het de dagprijs niet waard.
Toen werd ik giftig.
Godverdomme, op dagen dat andere mensen dubbel betaald krijgen voor hun diensten,
Zon- en feestdagen vier je toch het liefst met familie en vrienden
Kan ik me voor een kerstfooi in het zweet gaan werken
op de dagen dat heel de wereld op de computer zweeft en zwerft
opzoek naar vermaak en vertier
hoogste kijkdichtheid.
Ik doe het niet, ik maak nog liever ergens de stoep schoon.
Ik ben het zat om mezelf voor steeds die peanuts weg te geven.
Ik begin het zonde te vinden.
Want ik ken het, als ik die klus aanneem, dan ga ik er mijn best voor doen.
Dan ben ik met heel dat krankzinnige hart aan het klooien
om iets gezelligs te maken
voor al die andere eenzame zielen
die verveeld ronddolen.
Ik doe het niet, zeg ik stoer.
Maar de waarheid is, dat ik geen adres heb waar ik stoepen kan poetsen
Dus worstel ik weer met tijdschriften, ik kijk er naar
Ik word er niet blij van
zo’n blad als Goodies dat de wereld gaat redden
daar smaal ik om,
commerciële kul, lekker hip, we gaan ook wat aan het milieu doen
En dan brengen we het leuk, daar is een markt voor weetje, groente en fruit.
En in meelwormhamburgers heb ik geen zin. Punt.
Ik zoek.
Waar is mijn opening.
Waar kan ik er in.
Waar kan ik nog wat vertellen en helpen tillen.
Gisteren heb ik een piepklein kansje het universum ingestuurd toen ik een brief van mijn hart schreef, met moedige vingers, naar het enige tijdschrift op deze krankzinnige markt dat me spannend leek. Ik heb een brief naar Opzij gestuurd, we zullen zien wat het wordt.
Nu ben ik weer superduper bang,
net, nadat ik nog een ander klein kansje vleugels gaf
en de papieren van de Rietveld voor het toelatingsexamen in orde maakte.
In april krijg ik twee opdrachten, dan zullen we zien.
Maar hoe moet ik overleven, hoe ga ik dat doen?
Of wordt het weer stuiteren.
Wie oh wie, wil mijn armzalige woorden.

Ik zoek een thuis
Voor de dingen en zaken van mijn hart

Thuis,
Jezzebel