Er staat iets op knappen, in mij.
Wat zal het worden, vliegen of kruipen
Ik speel nog steeds voor sprookjesprinsesje
Ik wimpel met mijn handje
voorstel dat niet goed genoeg betaalt nuffig van de kaart
Ze willen me tussen het kerstbrood en de oliebollen
lekker klooien op het internet, acht lange dagen
voor een schandalig lage prijs
Omdat ik maar drie keer per dag een paar nieuwtjes hoef te plaatsen
vinden ze het de dagprijs niet waard.
Toen werd ik giftig.
Godverdomme, op dagen dat andere mensen dubbel betaald krijgen voor hun diensten,
Zon- en feestdagen vier je toch het liefst met familie en vrienden
Kan ik me voor een kerstfooi in het zweet gaan werken
op de dagen dat heel de wereld op de computer zweeft en zwerft
opzoek naar vermaak en vertier
hoogste kijkdichtheid.
Ik doe het niet, ik maak nog liever ergens de stoep schoon.
Ik ben het zat om mezelf voor steeds die peanuts weg te geven.
Ik begin het zonde te vinden.
Want ik ken het, als ik die klus aanneem, dan ga ik er mijn best voor doen.
Dan ben ik met heel dat krankzinnige hart aan het klooien
om iets gezelligs te maken
voor al die andere eenzame zielen
die verveeld ronddolen.
Ik doe het niet, zeg ik stoer.
Maar de waarheid is, dat ik geen adres heb waar ik stoepen kan poetsen
Dus worstel ik weer met tijdschriften, ik kijk er naar
Ik word er niet blij van
zo’n blad als Goodies dat de wereld gaat redden
daar smaal ik om,
commerciële kul, lekker hip, we gaan ook wat aan het milieu doen
En dan brengen we het leuk, daar is een markt voor weetje, groente en fruit.
En in meelwormhamburgers heb ik geen zin. Punt.
Ik zoek.
Waar is mijn opening.
Waar kan ik er in.
Waar kan ik nog wat vertellen en helpen tillen.
Gisteren heb ik een piepklein kansje het universum ingestuurd toen ik een brief van mijn hart schreef, met moedige vingers, naar het enige tijdschrift op deze krankzinnige markt dat me spannend leek. Ik heb een brief naar Opzij gestuurd, we zullen zien wat het wordt.
Nu ben ik weer superduper bang,
net, nadat ik nog een ander klein kansje vleugels gaf
en de papieren van de Rietveld voor het toelatingsexamen in orde maakte.
In april krijg ik twee opdrachten, dan zullen we zien.
Maar hoe moet ik overleven, hoe ga ik dat doen?
Of wordt het weer stuiteren.
Wie oh wie, wil mijn armzalige woorden.
Ik zoek een thuis
Voor de dingen en zaken van mijn hart
Thuis,
Jezzebel
Wat kun je ‘More biede’
dan jezélf zijn??……
Ik ken dat gevoel 🙁 maar zo mooi verwoorden zoals jij kan ik nie 🙂
Jezzsister, jouw armzalige woorden? Zelfs die zijn rijk. Rijk in hun oprechtheid, rijk in hun zuiverheid.
Overigens stond ik van de week ook te gruwelen bij de tijdschriften: wat een nieuwe magazines- gekoppeld aan een zgn bekend persoon!
Gelukkig bestaat er ook nog de Code, Eyemazing (allerbeste blad), Hollands Diep en..de Opzij. Maar dan heb je het wel gehad geloof ik in bladenland.
@Actuality, it’s all there is.
@Lidy, wat een lekker idee dat jij dat ook hebt, soms ben je een prinsesje op de erwt, toch?
@Swingsista, ja, Hollands Diep vind ik ook lekker, goed idee, Eyemazing ken ik niet. Die ga ik morgen aanschaffen. Tnx! 🙂
Het lijken Fokke & Sukke wel… of zeg ik nu iets verkeerds?
Dat ‘Thuis’ komt er wel.
De aanhouder wint.
Groeten, Henk.
@Francois, Gormley is echt interessant, vind ik. Man hij kan het zo mooi zeggen. 🙂
@Henk, van jouw lippen naar zijn oor 🙂
Als ik dit zo lees ben ik blij dat ik niet hoef te leven van mijn schrijverij. De filosofie van je doet het goed, of je doet het niet, is ook de mijne, maar als het goed is, moet er ook goed voor betaald worden.
Nederland is een land van kruiwagens, vriendjespolitiek, ons kent ons en ouwe jongens krentenbrood.
Resistance is futile.
@100, ik begin ook op dat punt aan te komen. Ik zoek wel iets ‘gewoons’, kan mij het schelen, dan heb ik misschien veel meer ruimte voor alles dat werkelijk belangrijk is.
Aan de andere kant, ik blijf het nog steeds proberen, want als het goed is, dan zou je van alles waar je werkelijk van houdt en heel je hart in legt, moeten kunnen leven.
Ik geloof ook in succesvol zijn, want anders worden het holle woorden.
Daarom doe ik toch maar weer mijn best, we zullen zien wat het wordt, het grote plan is mij niet duidelijk, we zien wel, misschien wordt het straks echt leuk?
Waarom trek je die bruid niet een seksie bruidsjurkje aan? Je hebt geregeld van die prachtige klassiek/romantisch modellen. Pas zag ik ergens een blog van jou met een kind van een jaar of toen in zo’n jurkje met een grote strik (wit). Ik ben echt weg van die stijl. Ik vind niet zo veel aan naakte mensen (optisch). Een superkleine bikini, of een minirokje / short met topje is volgens mij aantrekkelijker en in elk geval pikanter? Het laat nog wat te raden over. Of ben ik te naief? 🙂
groet,
mary franssen IP 84.28.102.141 29-11-2007 00:55
Reactie is geredigeerd
@Mary, grappig dat je het zegt, het stoort mij ook, raar genoeg misschien, maar soms is het naakt en rauw, op andere momenten is het weer sexy en bekoorlijk, verleidelijk bedekt, zo gaat dat nu eenmaal.
Het zal weer anders worden, denk ik, hoop ik, doe ik werkelijk mijn best voor.
Dank voor je reactie, ik vind het lekker hoor, om het er over te hebben. 🙂
@Jezzebel, ik volg jouw bloggen niet doorlopend en daardoor weet ik misschien niet altijd hoe ik e.e.a. moet interpreteren. Ik ga er altijd vanuit dat het fictie is, fantasie en dat meestal de moddelen iemand anders is dan jij. De bruid met het boeket: roept bij mij iets op van een vrouw die klaagt over de bedoeling van mannen?
Zoals als Trea Dobs (of Dops?): "Alle leuke jongens willen vrijen maar het stadhuis is er niet bij, geen mooie trouwpartij, geen bloemboeket voor mij,….." 🙂 maar daar lijk jij mij toch te slim voor?
Groet, mary
Reactie is geredigeerd
@Mary, ik moet om je lachen 🙂
Het spijt me werkelijk, maar ik ben in mijn Trea Dobs periode 🙂
Ook geen idee hoe je haar naam schrijft, man oh man, ik moet echt lachen.
ik heb zojuist een rapport gelezen waar je niet vrolijk van wordt, als je kunstenaar wilt zijn…
Het is een algemeen bekend feit dat rond de kerstdagen iemand die werkt, DUBBEL uitbetaalt krijgt.
Wet van Meden en Perzen.
En 3 keer per dag een stukje schrijven? ???
godsamme.
Ik weet toevallig dat 1 van onze topcolumnistes er een dag over doet om een stukje te schrijven.
Die gaat niet uit op de zaterdagavond, dan zit ze keihard te werken.
En dan 3 stukjes per dag?????????
Dan mag je nu al wel beginnen.
Overigens mag je bij mij wel de stoep schrobben, alleen ik denk dat ik je gauw naar binnen haal, niks geen schrobben want dan ga ik lekker voor je koken.
Eight days a week
Gus Bolden
@100, ik zag je bijdrage, lekker wakker worden. 🙂
@Gus, Ja, het was echt schandalig wat ze me vroegen.
Maar ook een beetje dom van mij natuurlijk, misschien had ik het gewoon aan moeten nemen?
een sprookjesprinses tussen de oliebollen. ik vin dat wel een mooi beeld
Hoi Jezzebel
Nog steeds goed bezig
bekijk zo nu en dan je weblog
en geef nu een aanbeveling
hej Jezzebelief..jo vist, prinsessen på ærten….kan jou die matrassen schelen…je wilt gewoon lekker slapen, so to say…en dat betekent veel geven, maar dan ook een goede beloning…terecht, dus houd die hielen in de grond…zo stevig als je kan, anders nemen zij een loopje met je, ondanks alle ervaring die je hebt….
be patient…wachten loont, op alle fronten overigens {you know I know :))) }
some jeglove
nb: te gek kunstwerk van Gormley….ik ga eens even uitzoeken wat die man allemaal doet en te zeggen heeft…dit spreekt me aan, omdat het te maken heeft met Time, Space, Effort and Weight….de zaken waar ik me professioneel op bewegingsgebied mee bezig houd en in ben gespecialiseerd….dank voor het delen…
Reactie is geredigeerd
Liefies,
Gezellig nog even kletsen.
@Rommert, prachtig beeld, als ik maar niet hoef te poseren voor een appelflap en eierkoek. 🙂
@Fred, wat leuk, wat sportief ook. En wat lekker dat jij het ‘goed bezig’ noemt, man oh man, ik vind het soms maar een zooitje, bij mij. 🙂
@Jeg, grappig dat jij dat ook vindt. Ik vind het nog steeds niet zo slim, maar ik hout bevallige been wel stijf. 😉
Rotop, ik heb er echt genoeg van. Ze weten ook dat het water me aan de lippen is gestegen en daar denken ze gebruik van te kunnen maken. Ik vind het niet fijn. Ik heb me vandaag ingeschreven bij het Uitzendburo, het wordt inderdaad iets anders, vast iets lulligs, maar dat weet je dan van te voren. En toen ben ik als troost naar de art nouveau tentoonstelling in de Hermitage geweest (alle musea in de buurt ben ik deze week afgeweest, ik heb zo’n honger naar kunst!), en toen heb ik geschilderd, met moed.
Mijn eerste opdracht, zeg maar, ik voel me net een kleinkind, mijn ouders gaven me de opdracht en betaalden canvas en verf. Man hoe bang ik was voor dat doek!
Mijn kunst is niet ‘mooi’ zoals mijn moeder of mijn vader dat prettig vinden, maar dit wilden ze hebben, de tekening die ik voor mijn moeder in het klein had gemaakt voor moederdag.
Nu is het een echt doek geworden, in het begin lukte het me voor geen meter, te lang niet geschilderd, het echte werk, en dan ook nog mijn ouders moeten plezieren.
Ik heb er wekenlang elke dag mee geknokt, echt waar, vandaag is het af, naam en datum er op. Ik ben er blij mee. 🙂
Gormley is superinteressant Jeg, zeker voor jou, als je ziet wat hij met tijd, ruimte en zwaartekracht doet, echt cool.
Ik heb vaker werk van hem gebruikt, in het begin.
Dank voor je reactie, lekker even kletsen. 🙂
Misschien moet je Youp eens bellen. Nieuw tijdschrift, eerste oplage uitverkocht. Misschien heeft hij mensen nodig voor een vervolg…
blijf niet hangen in reageren en boos op de wereld zijn, lieve Jezzebel. Ga maar, schrobben is fijn, het doet er namelijk niet toe, welk uitzendbaantje dan ook. Maak je schatten en verstop ze nog even tot er een goed moment komt om je woorden naar buiten te laten.
Ik zou die job aannemen van stukjes schrijven. Dan maar een kutkerst. Money ‘s got to come in.
En wat is kerst nou in feite, gewoon een paar dagen in het jaar.
Maak een foto van je schilderij en zet die op je weblog, ik ben echt zo benieuwd.
Please?
Ik vind het zo lief dat je een tekening voot je moeder hebt gemaakt.
Je hebt hele arti foto’s bij je stukjes, maar ik zag liever jouw werk.
OK, het is met de billen bloot, maar what the fuck.
Iedereen heeft dat, wordt je geaccepteert of….
Mijn schilderijen werden afgewezen door m’n pa en dat voelde niet prettig. Daarna hoor ik van anderen dat ze ze willen hebben.
En tja, gratis weg geven. Dat is dom.
Toch een soort van erkenning willen hebben?
Ik zou zo graag eens 1 van je tekeningen of schilderijen willen zien.
Maar dat is vermoedelijk een hoop gedoe, foto en op de computer zetten en…
Uitzendbureau lijkt me niks voor je, neem die job en bijt door de zure appel.
Gewoon fuck it, dan is het maar zo.
Liefs
Goedemorgen lieverds,
@Landheha, ik heb Youp aangeschaft, eerste bladzijden vond ik wel geestig, hoe hij de boel in de maling nam, maar na een tijdje verveelt het.
Ik denk niet dat er een vervolg komt, hij heeft zijn hele hebben en houden al tentoongespreid. Bovendien was het lettertype zo groot dat ik sterk het vermoeden kreeg dat ze dit keer al moeite hadden om de pagina’s te vullen.
Van de onderbroek, wijnkelder tot het borsthaar van Youp is besproken. Het lijkt me klaar. 🙂
@Yolande, gisteren meteen een tweede werk begonnen, gewoon vrij, lekker prutsen en prullen. Maandag naar het uitzendburo, we zullen zien wat het gaat worden voor mij.
@Gus, er is geen weg meer terug, ik heb al lang en breed bedankt voor die klus.
Ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Al wordt het weer struikelen, het zij zo.
Opzij is prima, maar ik vind het toch leuker als je voor de Esta gaat werken, want dat is de enige waarop ik geabonneerd ben ;-)) Ken je het?
kom binnen en schrijf…over een stoep waar je overheen stapte, over het onuitsprekelijke leven, en haast je, want je voelt je geroepen tot schrijven.