Yes!
Ze is de tweede die ik bel, na mijn ouders.
Eerst bel ik mijn art teacher in Israël, maar die is niet thuis.
Dan bel ik mijn mooie denkende vriendin.
En ik vertel haar het goede nieuws.
De eerste ronde ben ik door!
Ik heb vandaag mijn hele hebben en houden uitgestald voor hij die er verstand van heeft.
Ik heb heel kort samengevat waar ik me mee bezighoud, geloof ik.
Ik kan het zelf nog moeilijk duiden.
Maar wat ik te vertellen had, was hem volkomen duidelijk.
‘Interessant,’ noemde hij mijn werk en dat waar ik naar kijk.
Met hele andere woorden zei hij er bij als de sodemieter aan de slag te gaan.
Schilderen, werken, scheppen, creëren, denken en vertalen in kunst.
Juist nu, in deze periode van transition.
Mijn mooie denkende vriendin begrijpt het meteen.
‘Je hebt nog geen grond,’ vertelt ze me in gebrekkig Engels. Fly baby, is wat ze zo niet zegt.
En ik vertel haar over de dood van het feminisme.
Ze geeft me de tools, die pracht vriendin van daar.
Ze geeft me de namen en de boeken die ik er bij moet zoeken.
Op You Tube vind ik een filmpje met een belangrijk fragment.
Oh boy, Levinas, en de verdwijning van de vrouw voor creatie.
Oh man, of vrouw, ik geloof dat ik het beter begin te begrijpen.
En dan vertelt ze me ook nog iets heel belangrijks.
Ze zei: ‘Hiervoor heb je Tel Aviv verlaten, stad waar je zo van houdt.’
Mogen haar woorden op een dag waar zijn.
Zoeter dan honing.
Jezzebel,
Thuis
Art: Bracha Ettinger
Oh Jezz, je overstijgt weer het metabloggen. Zo kan het dus ook!
Lieve Jezz, al zijn je bijdragen tegenwoordig wat korter, in schoonheid nemen ze zéker niet af…..
@Jez: weer een schitterend plaatje.
Mijn handen jeuken om cello te gaan spelen.
Trouwens, maak je borst maar nat voor het nodige commentaar op je werk en ideeën, die je op de Rietveld kan en mag verwachten. Dat zal niet altijd even zachtzinnig en soms zelfs uitgesproken vals gaan. Stevig in je schoenen staan en zelf goed weten wat je doet, waar je mee bezig bent en waarom je het doet is van overlevingsbelang.
Heel veel succes met de volgende ronde(?).
Trouwens, de dood van het feminisme, krijg nou wat zeg. Kom op, gewoon een ander stadium. Trouwens, Nederland is niet de wereld. Op dat punt gebeurd hier geloof ik inderdaad alles vijftig jaar later.
super cool!
@Blew, dank 🙂
@Scram, ook dank, maar ik geloof niet dat mijn bijdragen korter zijn. Het gaat zoals het gaat, zo heb ik het altijd gedaan, nu eens dit, dan weer dat.
@Jack, dat van die cello dat dacht ik al 🙂
Ik heb een hekel aan vals, daar houd ik het niet lang bij vol, dan ga ik confronteren en dan gaat het meestal mis, waar of welke passie ook.
De volgende ronde is in april als ze me een opdracht sturen voor het toelatingsexamen, 1 of 2 opdrachten, ik moet de papieren nog lezen, die ik in twee weken moet maken en dan tonen.
Ik weet nog steeds niet of dit de plek is waar ik nu verder ga hoor, maar ik wil nu wel eens zien hoe ver ik kom. En opdrachten maken is altijd lekker, dan kun je er weer eens over nadenken, iets anders, op jouw manier.
Met mijn mooie denkende vriendin praat ik kort door de bocht, we hebben geen tijd om nuances aan elkaar uit te leggen, en haar Engels en mijn Hebreeuws is er ook niet goed genoeg voor. We zijn dus zo duidelijk als we kunnen, nooit om aan te vallen, maar om te kijken wat die ander hoort, of ziet, of denkt.
Ik heb geen idee waar Nederland is, man, ik heb zelf nog maar nauwelijks het besef waar ik ben. Maar ik weet wat ik voel en daar ben ik over aan het nadenken, ik heb het er nog wel over.
Morgen hoop ik op lef, want dan ga ik het er eens over hebben met iemand die me misschien een ander kansje gunt.
Oh man, soms is het werkelijk leuk, als je niet bang durft te zijn.
@Erna, toch?! 🙂
Wow wat een afbeelding.
Succes,
maar "de dood van het feminisme". Ha.
Laat me niet lachen.
@laila,
Thanks 🙂
Ja, Feminism is dead zoals ik het tegen haar zei, is echt heel kort door de bocht. Dat weten zij en ik allebei, daar ging het ons niet om, we waren aan het kijken wat die transition precies is, daar hadden we het over.
En ik ben er nog niet uit hoor, ik kijk er naar.
typicall, ik werd geattendeerd door een vriendin op de studie ‘beeld en taal’ aan de Rietveld … ik lezen, … ik denken OEH! spannend! zou dat zijn! Leuk leuk, ja ik wil!!
maar echt, jammer jammer jammer jammer jammer jammer , te veel redenenen om niet, maar ik baal er wel van! grrr.
Dus Go for it! het zal je zo stimuleren 🙂
@Erna,
Grappig dat je het zegt, daar begon hij die er verstand van heeft in mijn geval ook over. Maar ik heb geen zin in dat taal gedeelte, ja weet ik veel, daar ben ik al zo mijn eigen ding mee aan het doen, als je dat zo kunt noemen, ik heb geen zin om dat door iemand onderwezen te krijgen.
Maar ik moet nog even goed kijken wat het is op de website, want misschien is het wel veel meer exciting dan ik me voorstel.
Maar mijn honger is werkelijk naar beeldende kunst.
Ik vind hun website volkomen onoverzichtelijk!
hahahha sjemig wat een zoektocht was het 🙂
Als daar je honger ligt, vreet je vol! 🙂
voed je hart.
@Erna, ja en man, dat lelijke gebouw zeg! Mijn God, dan heb je een school vol met mensen die barsten van alles dat ze willen zeggen op hun eigen manier en zo’n gebouw, had niet iemand iets moois met zijn hele hart er op kunnen spuiten, of kladden?
Wat een leed is dat.
En vertel eens als je wilt, je kent die honger toch, wat smikkel jij?
Reactie is geredigeerd
Ik dacht al… dat lijkt het toelatingsexamen wel dat ik ooit deed, lang geleden, voor de Rietveld-academie. Spannend !
‘Oh, Boy’ is trouwens de titel van een van de films waar ik het over heb op mijn blogje…;o)
Reactie is geredigeerd
Wat de beelden betreft Jezzebel, sta ik op dieet, want ik ben nog niet genoeg ‘bij mijzelf’ en met beelden heb ik het erger dan met taal, de beelden van anderen verdringen mijn eigen innerlijke beelden en dan kan ik niet meer werken, kom ik niet verder, ga ik enkel op de schouders staan van anderen en eigenlijk wil ik dat nu nog niet.
Later misschien.
Wat de taal betreft of het lezen zo je wilt, ik ben momenteel verslingerd aan Thomas Moore,
(niet die Thomas Moore van utopia) hij is geen ‘kunstenaar’ maar hij heeft dingen te vertellen over de ziel, over transities, een manier van kijken dat me bevalt en wat mij helpt omdat ik zelf volop bezig met mijn eigen transities, hangen en wurgen, opkrabbelen en weer verder gaan.
Zoals Thomas moore dat omschrijft als
‘de donkere nacht van de ziel’ ( tevens titel van een van zijn boeken)
Maar ik kan daar niet over schrijven zoals jij, ookal lijkt het er veel op, jij en ik, als ik er zo over zou schrijven zou ik nóg ongelukkiger worden, ik kan het niet, dan ga ik kapot.
En verder ‘graas’ ik hier en daar, snoepen, zonder precies te weten wat het is, of hoe het heet, van wie het komt, of wat de achterliggende boodschap zou zijn 🙂
Te druk met mijzelf :))))
@Stripman, ah jij ook? Leuk! Hoe vond je het? Ik kom zo even kijken.
@Alice, weet je, mijn ogen blijven haken op dat ‘donkere nacht van de ziel’, dat kan niet anders dan bullshit zijn, sorry, ik bedoel het niet zo cru, maar ik geloof er niet in, want dit is werkelijk een periode van creatie en dat heeft altijd met vernietigen te maken, dus ja, sure, grote pijn, maar ook grote vreugde, volgens mij.
Weet je, voor mij is schrijven een enorme uitlaadklep. Hier probeer ik zo dapper te zijn als ik kan. Lang niet altijd met even veel succes, maar dit is wel de plek die me heilig is. En het fijne op een blog is dat wat je ook geschreven hebt over een ander of jezelf, na een dag is het verdwenen.
Dat vind ik een fijn gevoel, dan is er weer ruimte voor iets anders.
Oh en weet je, ik zat ook vaak te dubben, wat zeg ik nou eigenlijk, waar heb ik het over, in mijn woorden en in mijn beelden. Maar mijn art teacher vond dat ook grote bullshit van mij. Werken, zei ze dan, werkstukken maken, nu, juist in deze periode, tegen de klippen op, een beetje zoals ik blog.
🙂
Lekker dit kletsen.
Als je je dan op dezelfde manier als met het bloggen laat gaan dan komt het succes vanzelf.
aan de slag dus!
mag ik wel even zeggen dat ik het werk van Bracha heel erg deprimerend vind. Sorry, bij voorbaat excuses, maar jezus, wat een somber werk.
gr Z
@Lidy, van jouw lippen naar Zijn oor 🙂
@Zoë, nu we toch lekker aan het kleppen zijn, ik heb met Bracha grote bonje gekregen, ik heb er over geschreven, ergens in de buurt van Demonstreren haaiebaai, of zoiets, toen ik me liet verleiden door mijn mooie denkende vriendin om te gaan demonstreren.
Man oh man, ik heb haar gezien, zij de vrouw die het werkelijk heel goed weet, maar ze is niet helemaal zuiver en dat stoort me!
Ik ben het super duper met je eens. Het zijn trouwens ook niet haar woorden die me aan het denken zette, het ging om Levinas, er is iets met dat verdwijnen dat vrouwen hebben, alles dat ze creëren.
Reactie is geredigeerd
Het is al weer bijna 30 jaar geleden, Jezzebel. Ik kwam de eerste ronde door, kreeg twee opdrachtjes mee, waar ik erg mijn best op deed en viel daarna af in de tweede ronde. Achteraf gezien denk ik dat ik er te jong voor was. Toendertijd vond ik dat ik er ook zonder Rietveld wel zou komen. En tsja, ik ben wel ergens gekomen, maar niet precies daar waar ik toen dacht dat ik heen moest…;o)
@Stripman, weet je, ik had het daar over met mijn mooie denkende vriendin, toen ik begon te huilen dat ik wilde dat ik eerder zo dapper was en blah, blah, blah.
De dingen gaan zoals ze gaan, weet je veel, wat het wordt, of zal zijn. Het is fijn om lef te hebben en te kijken hoe ver je kunt komen, toch?
Misschien gooien ze mij er straks ook wel uit, dat kan me eigenlijk niet schelen, ja vast, dat doet heus wel even pijn, maar ik vind het al lekker om het te proberen.
Ik krijg echt een probleem als ik aangenomen ben! 🙂
Dag Jezz! Zo! dat is stap 1.
En daar mag je heel lekker van genieten dat dat zo goed is gegaan.
Felicitaties!
Ik had al stiekem voor je geduimd…
Super Jezz!
Hey ben ik weer, even terug 🙂
Oh joh! hahahaha, dat de titel je niet aan zou staan dat dacht ik al!, grinnik, ik twijfelde al of ik het zou noemen, ik wist zéker dat je er iets op aan te merken zou hebben :)))
En voor de rest, ik heb twee kinderen waar ik aan te denken heb die mij weerhouden van al te veel ‘tegen de klippen op’ of risico’s nemen in zaken die met geduld op een andere manier ook te bereiken zijn.
Met die door mijzelf opgelegde, mijn creatie!, belemmering heb ik te leven, net als teveel vrijheid en te veel ruimte ook een gevecht kan zijn met diezelfde ruimte.
Ik hoop in elk geval dat je aangenomen word 🙂
en ik vind het heerlijk dat ik dit kan zeggen zonder een spoor van jaloezie.
Doe je best Jezzebel! 🙂
Wat grappig is dat toch, ook op het blog heb je echte vriendinnen, zij die je raken, en met wie je kunt kletsen, het er gewoon eens over hebben.
Man, (vrouw natuurlijk ook), ik ben deze avond zo blij, niet om dat onbenullige succesje, maar om de opening, de kracht en alles dat misschien gaat lukken als je er je best voor doet.
@Yolande, lief vriendinnetje, ik ben echt in een roes, morgen weer landen, of misschien ook niet, misschien geeft het me net dat beetje extra moed, ik heb nog wat te kletsen met een vrouw die ik heb uitgekozen.
Dat komt nog.
@Moodswinger, fijn dat je aan me dacht!
@Erna, fijn dat je er bent! Ik begrijp je zo goed, ik vind je keuzes prachtig, ik wou dat ik voor kinderen kon kiezen.
Dank voor al je woorden, zo open en zo eerlijk.
haha.alweer moet ik lachen….als de sodemieter aan het werk zei hij, de man die er verstand van heeft…dus mijn woorden worden herhaald….nu moet je, wil je doorzetten…
tot april is nog een hele tijd…daarin kun je veel doen, naast je broodnodige centjes verdienen { :(( }…..was ik maar een soort tante Dagobert, dan hielp ik je..
maar realiteit is dat ik dat niet ben….dus
geef ik je nu een lief schopje onder je prachtig mooie kontje en maan je tot de arbeid…
proberen is het waard, mislukt het dan weet je dat en kun je weer verder…en nu niet meer bang zijn..haal de lefgoozer uit je body and spread out, no celebrate your creativity…
find your David in a block of stone, paint your own Mona Lisa….think outside the box…
inspiration knocks, so opens the door and invite it in….life is the "grand adventure" and any life worth living is worth recording… don’t just think it, paint it!!!
pffffff…..reflect, imagine and create..every day….
nogmaals pffffff….ik probeer je de goede richting in te duwen…
jegkys
Schilderen, schrijven, maakt niet uit. Expressie is duidelijk jouw ding en dit is een prachtig perspectief!
@Erna. Dat boek heet toch Zorg voor de ziel? Nacht voor de ziel klinkt wel heel erg deprimerend.
Reactie is geredigeerd
Good morning, het prinsesje gaat aan de slag 🙂
Jeg, Lieverd, wat geef je me veel. Er was in Israël een of ander bouwproject, vlakbij Arlozorov, het treinstation waar ik vaak langs kwam. Daar stonden de namen van pretentieuze architechten, thinkers, what ever…
En de mooiste tekst was voor mij: BE REALISTIC, DREAM!
En nu eens kijken of dat bange vogeltje kan vliegen 🙂
Dank voor al je steun, het is heerlijk om even te kunnen leunen.
@K, Veel dank! 🙂
We’ll see wat mijn ‘ding’ is.
Man oh man, wist ik het soms maar.
Reactie is geredigeerd
Zoeter dan honing :-))