Overreden

Op een nacht die eenzaam koud is,
Hoor ik verre fluister ondraaglijk dichtbij
Mijn oren suizen, ditjes en datjes,
Lang niet zo lang geleden,
Eeuwen terug,
Als alles anders gaat
Aan het begin van een nieuwe week
Als kansen tellen
Als de rekening wordt opgemaakt
En heilig moeten
Adem als ijsbloemen snijdt
Gestorven diep van binnen
Opgegeven,
Kortademigheid moet je weten
En ze hield zo van zuigen
Totdat er geen lucht meer was,
Met horten en stoten werd ze wakker
Toen ze stierf, zoals ze zeggen
Maar daar heeft ze nooit wat van verteld.
Nee, daar had ze het niet over.
Ze sprak niet vaak over zichzelf,
Zo bescheiden was ze niet
De schootslaaf.

Thuis,
Jezzebel

Foto: Helmut Newton