Scheermesjes van angst

Het begon gisteren al en zeker ook vandaag, vlinders op mijn heupen met vleugels scherp als scheermesjes die aan mijn botten schrapen, hol van binnen, bloed suist in mijn oren.
Ik probeer mezelf te troosten en ook vermanend toe te spreken. Niet opgeven, niet laten glippen, je moet verder, op die eindeloos lange benen.
Yeah, I know, maar ik kan het nog niet vinden. Ik zoek nog, nog steeds, wat is het dat ik werkelijk wil? Als je bijna 42 bent dan weet je dat toch zo langzamerhand wel, wat wil je? Wat heb je gedaan, ondervraag ik mezelf.

Dat is het probleem, het is veel. Roddelbladjournalist, producer, redacteur, televisie, nieuws en entertainment, kunstenaar officieel, maar dat zou ik zelf niet durven zeggen, ik heb nooit gestudeerd en nooit geëxposeerd.
Toch ben ik in Israël officieel als kunstenaar geëmigreerd, mijn werk is bekeken en goedgekeurd, niet door de minsten. Maar ach, ik ben nobody, ik weet dat. Dat kan me eigenlijk niet zo veel schelen, ik vind het fijn om de dingen te doen die ik leuk vind.

Het is zelfs anders, als ik niet doe wat ik leuk vind dan komt er zeker bonje van. Ik weet toch hoe het gaat. Ik probeer me aan te passen, in het plaatje, maar er is altijd een moment dat ik opsta, met die versleten uitgeholde heupen, en dan is het hommeles homeless. Ik kan het niet te lang, mijn adem inhouden.
De praktische vriendin komt met de praktische oplossingen, iedereen heeft tekst nodig, bedrijven en toestanden. Maar dat probeer ik haar te vertellen, dat gaat meestal niet zo goed, ook die bedrijven interesseren me niet genoeg. Ik zoek het nog.

Ik heb vandaag kilo’s tijdschriften uit de rekken bij Albert Heijn gepeuterd, ik liet me weer eens verleiden. Ik heb geen weerstand tegen die marketingjongens, ik houd van alles dat lekker is.
En dat is wat ik nu probeer te vinden, waar houd ik werkelijk van. Het lijkt zo eenvoudig, ik houd van schrijven en ik houd van kunst, ik houd van denken en ontdekken, daar zou je toch iets mee kunnen doen?
Man oh man, wat is het soms angstig als je gewoon nog niet weet wat.

Thuis,
Jezzebel

Art: Eli Gur Arie, Initial Identification