Het begon gisteren al en zeker ook vandaag, vlinders op mijn heupen met vleugels scherp als scheermesjes die aan mijn botten schrapen, hol van binnen, bloed suist in mijn oren.
Ik probeer mezelf te troosten en ook vermanend toe te spreken. Niet opgeven, niet laten glippen, je moet verder, op die eindeloos lange benen.
Yeah, I know, maar ik kan het nog niet vinden. Ik zoek nog, nog steeds, wat is het dat ik werkelijk wil? Als je bijna 42 bent dan weet je dat toch zo langzamerhand wel, wat wil je? Wat heb je gedaan, ondervraag ik mezelf.
Dat is het probleem, het is veel. Roddelbladjournalist, producer, redacteur, televisie, nieuws en entertainment, kunstenaar officieel, maar dat zou ik zelf niet durven zeggen, ik heb nooit gestudeerd en nooit geëxposeerd.
Toch ben ik in Israël officieel als kunstenaar geëmigreerd, mijn werk is bekeken en goedgekeurd, niet door de minsten. Maar ach, ik ben nobody, ik weet dat. Dat kan me eigenlijk niet zo veel schelen, ik vind het fijn om de dingen te doen die ik leuk vind.
Het is zelfs anders, als ik niet doe wat ik leuk vind dan komt er zeker bonje van. Ik weet toch hoe het gaat. Ik probeer me aan te passen, in het plaatje, maar er is altijd een moment dat ik opsta, met die versleten uitgeholde heupen, en dan is het hommeles homeless. Ik kan het niet te lang, mijn adem inhouden.
De praktische vriendin komt met de praktische oplossingen, iedereen heeft tekst nodig, bedrijven en toestanden. Maar dat probeer ik haar te vertellen, dat gaat meestal niet zo goed, ook die bedrijven interesseren me niet genoeg. Ik zoek het nog.
Ik heb vandaag kilo’s tijdschriften uit de rekken bij Albert Heijn gepeuterd, ik liet me weer eens verleiden. Ik heb geen weerstand tegen die marketingjongens, ik houd van alles dat lekker is.
En dat is wat ik nu probeer te vinden, waar houd ik werkelijk van. Het lijkt zo eenvoudig, ik houd van schrijven en ik houd van kunst, ik houd van denken en ontdekken, daar zou je toch iets mee kunnen doen?
Man oh man, wat is het soms angstig als je gewoon nog niet weet wat.
Thuis,
Jezzebel
Art: Eli Gur Arie, Initial Identification
"Man oh man, wat is het soms angstig als je gewoon nog niet weet wat".
RE: Nóg lastiger is het als allerlei totaal onbekende bemoeials, achter de schermen, in instanties, er buiten, dus formeel en informeel, wel zullen bepalen hoe jouw lot zal móeten zijn. Ik heb je al eens eerder geschreven dat ik wel eens de indruk kreeg, uit jouw bloggen vroeger, dat de individuele vrijheden in Israel ruimer zijn, dan hier in overgereguleerd Nederland. Dat ook nog eens barst van de ongevraagde bemoeials en zogenoemde wereldverbeteraars van duizend-en-een richting of overtuiging. Meestal mensen die vrezen voor je talent of voor je integriteit. Hier is dus meer plaats en waardering voor meelopers of ja-knikkers. BR>
Misschien zou je boeken kunnen gaan schrijven?
Groet,
mary franssen / ip: 84.28.102.141 13-11-2007 22:37
Reactie is geredigeerd
Waar een wil is is een weg. En meer wil ik even niet kwijt.
😉
Er zijn genoeg tijdschriften die geen kunstrubriek hebben. Ik verbaas me daar vaak over. Het hoort toch uitdrukkelijk bij het leven?
Ja, voor "een duivel" zal dat wel kloppen, Jezzebel. Die heeft de macht over de hele wereld, zie mijn infoblog :-)) De "Gog van Magog" die maakt dat jij met je natuurtalent in een muf duf hokje gestopt moet worden. Laat je niets wijsmaken met die nietszeggende lege frases. Hier in het land is geen plaats voor mensen die boven de 45 zijn op de arbeidsmarkt, als je dan niet ergens vast zit. Ook niet voor originele mensen met een eigen mening. En zeker niet voor kunstenaars want daar stikt het hier van. Ik had in mijn takenpakket ooit ook de W.I.K. bezwaarschriften, dus ik heb wel een beetje een kijk gekregen op dat gezelschap.
Nogmaals: middelmaatste meeloperij is het devies. Knik ja en amen. Leer het maar aan. Of huw een rijke oliehandelaar!
Maar dat is nog geen garantie voor succes met je werk. Want als je ondanks alles een deugdzaam burgerlijk arbeidsleven hebt opgebouwd, en maar ja en amen knikt tussen 09.00 en 17.00 uur, dan nog zorgen geregeld die achterklapfiguren die ik hiervoor bedoelde, wel dat ze je er uit kiepen. Met laster en achterklap en geregeld zelfs interbellumpraktijken tegenwoordig. Voor het "algemeen belang" roepen de meelopers van toen en nu dan bijvoorbeeld. Zélfs nog eventueel omdat je niet te gebruiken bent voor persoonlijke zwendelpraktijken, óf persoonlijke geneugtes. Wij gaan kenbaar weer terug in de tijd en niet alleen door funda’s onder de moslims.
Ik wens je dus véél wijsheid en inspiratie toe.
Groet, mary
(ip: 84.28.102.141) / 13-11-2007 23:18
PS: Gelukkig hebben wij nog altijd mensenrechtenverdragen waar je je op kunt beroepen. Als is het de vraag hoe lang nog. (23.24 uur)
Reactie is geredigeerd
Maar Mary?
Ik ben een duivelskunstenaar.
Overigens, Jezzebel, ik handel een beetje in brandstof zal ik maar zeggen.
😉
Het komt wel, het komt wel.
Leuk!
Een dasspeld?
Ik houd gewoon van álles.
Dan hoef ik ook niet te kiezen..
Wat K zegt is trouwens zo dom nog niet. Met het officieel kunstenaars statuut uit Israël als referentie.
Yeah, we know, je komt er niet. En geraakt er wel, dankzij die eindeloos mooie benen. Die vorm, die vorm..
Zelf als eens een tijdschrift overwogen?
Of, iets anders, zet je ego opzij en ga hier eens kijken (eindelijk eens iets nieuws, vind ik): http://www.isel.be.
En dan niet zomaar kijken, maar denken, meedenken en bedenken dat ik dit weekeinde met de eigenares stond te babbelen naast een Maserati (één der partners) op een beurs met dito auto’s en interieurs..
Reactie is geredigeerd
als ik als oude vent het voor elkaar krijg dat de visboer mijn gedicht op zijn voorgevel plakt dan heb jij met zoveel energie,kreativiteit en dadendrang toch mogelijkheden en tijd genoeg- nog maar 42- Misschien moet je trouwens even een poosje een binnenweg nemen in plaats van de snelweg, ook veranderen van vervoermiddel en bestemming zou kunnen helpen ?
Reactie is geredigeerd
niet opgeven!
gr Z
Ik weet wel wat jij bent duivel. Zelfs de duivel met zijn vruchten: laster, leugen, bedrog, waan en hysterie, heeft ooit zijn meerdere getroffen, zal ik maar zeggen. 🙂
mary franssen (ip: 84.28.102.141) / 14-11-2007 00:41
Reactie is geredigeerd
U bent mijn meerdere meesteres Mary!
😉
@Duivel,
Ik ben van jouw helemaal niéts. En dat word jij ook niet. En met die in mijn ogen afwijkende voorkeuren houdt mary zich niet bezig. Mijn lief ook niet. Ook nooit gedaan. Helaas dus.
Niet dat jij dat niet mag, maar zoek een liefhebber voor je voorkeuren, zal ik maar zeggen.
Ik reageerde hier op Jezzebel en de arbeidsmarkt van NL. Dus ik laat het er verder bij.
Groet,mary franssen (ip: 84.28.102.141) / 14-11-2007 01:18
Reactie is geredigeerd
Good morning de buikdanseres kon weer eens niet zo goed slapen. En oi va voi vandaag stadten met mijn moeder.
Gaat ie:
@Mary, ik geloof dat je gelijk hebt, ik dacht het vroeger vaak; ‘Ik wou dat ik in Israël was opgegroeid.’ Er is grote vrijheid voor het ontplooien van je individualiteit. En tegelijkertijd ook weer niet, je groeit op, je gaat naar het leger, je vliegt uit, komt terug uit India of verweggistan, gaat studeren, krijgt een vriendje of vriendinnetje en settelt. Oi va voi als je niet aan het ‘gezinsplaatje’ voldoet, iedere taxichauffeur heeft het er over 🙂
@Duivel, en de weg is eindeloos 🙂
@K, dat is zeker een goed idee! Dank. 🙂
Ik keek trouwens vandaag voor het eerst in mijn leven naar dat tijdschrift Catherine, oi va voi wat werd ik daar treurig van! En misselijk van de blote voetjes van mevrouw CK. Wat een leed! 🙂
@Mary, ik moet om je lachen. Dat wordt niets hoor, dat voel ik nu al, dat ja-knikken. Er is altijd een moment dat de hele boel weer stuitert. 🙂
@Duivel, ik zit graag op gloeiende kooltjes, man wat is het hier soms koud. 🙂
@Landheha, lief van je, ik weet het ook wel, maar soms word je er zo wanhopig van. Vandaag niet hoor, vandaag ga ik met mijn moeder slierten. 🙂
@Mephisto, dank voor die prachtige link! Die ga ik straks (na de Bijenkorf) uitspitten.
Geestig trouwens, mijn allerbeste vriendin heeft een nieuwe auto gekocht, gisteren kletsten we over hoe heerlijk dat is zo’n injector en een kick down, ik moest zo giechelen! We hadden er allebei verstand van! 🙂
@Jacob, de moeilijkste periode is het zoeken, nog niet helemaal kunnen vinden. Als ik weet wat ik wil, man oh man, dan dendert de hele wereld mee, ik kan iets heel hoog tillen, maar dat zoeken is slopend.
@Zoë, komt goed hoor. Tnx 🙂
Wat ik gedaan heb is de vraag omdraaien: "Wat wil ik zéker niet" want je komt toch nooit achter dat wat komen gaat, omdat het niet bekent kán zijn. Nu noch, tien jaar later weet ik nog niet wat ik wil, maar weet ik alsmaar duidelijker wat ik niet wil.
Groetjes Martha
Dag Jezz! Nou nou nou, wat een hoop lagen van betekenis in deze reacties. Die vrijheid ok nu lekker in dit mooie weer door de stad te lopen met je moeder nog wel… wat een luxe en wat een geluk! Ik gun het je zo!!! Ik vind de reactie van Martha leerzaam!
Is het Buddhisme niks voor jou? Of enkel de notie dat alle dingen die je lekker vindt helaas altijd van voorbijgaande aard zijn en juist daaarom een glimpsje van vermoeden kunnen genereren dat er ook iets eeuwigs is?
Ik roep maar wat hoor!
groetjes
rené
@ Hoi, Jezzie. Ik wilde je nog een vraag stellen: Heb jij er de hand in dat ==Afrekenen=
IS VERDWENEN? iK VOND HET N.L. HEEL LEUK OM MET HEM TE CORRESPONDEREN.En zijn afbeeldingen vond ik ècht prachtig.
Wil je hem terughalen s.v.p.Groet, An
Jezz, blijf je krachten meten met jezelf, speel ze tegen elkaar uit. Er kan er maar één bovendrijven.
@Martha, weet je, ik dacht eerst ook; niet zeuren alles aanpakken. Maar nu word ik kieskeuriger, het is belangrijk om een plek te vinden waar je je lekker voelt.
Ik ga zeker niet voor mevrouw CK werken, best zonde, want ik weet dat ze er mensen nodig hebben. Maar ik keek er naar en ik werd er zo verdrietig van.
@Yolande, als ik in Nederland was dan deden we het altijd, een dagje Amsterdam met z’n tweetjes. Nu woon ik hier weer, vandaag precies negen maanden (en precies een jaar geleden ging de baan bij de organisatie er aan) en we hadden het nog steeds niet gedaan. Het was heerlijk. Het is fijn om dichterbij mijn ouders te zijn. Soms best moeilijk ook want we moeten elkaar weer ‘herontdekken’, maar het is fijn om in de buurt te zijn.
@Victor, in Boeddhisme zit zeker heel veel en met de juiste adem word je ook zeker kalmer, maar man… er moet ook brood op de plank komen 🙂
@An, zijn andere blog is er toch nog? (Ik weet het niet en ga niet zoeken.)
Misschien kun je een eigen blog maken, wie weet vindt hij jou?
@Frap, misschien is dat een idee.
Weet je er zijn momenten dat ik ook heel nieuwsgierig ben, wat gaat er gebeuren… Benieuwd waar ik mijn plekkie ga vinden. Dank voor je woorden 🙂
Reactie is geredigeerd
pak alles zolang je niet weet.
Hoi Jezz
Ja daar hebben we het al eens over gehad! Het is geloof ik meer de houding waarmee je de dingen doet dan wát je doet die belangrijk is.
groetjes
rené
@An, weet je wat het erge is? Ik wil het er toch nog even wat dieper over hebben. Want het is natuurlijk niet cool dat jij hier komt vragen naar ‘afrekenen’.
Maar het ergste is, is dat die hufter me nu ook nog monddood heeft gemaakt met zijn ‘jij hebt mij uitgedaagd’. Want er is nog een verhaal dat ik wil vertellen, maar dat durf ik nu niet meer, wie weet waar ik hem nog meer toe kan uitdagen.
Maar weet je, dit is MIJN blog, de enige plek waar ik werkelijk alles kan zeggen wat me voor de mond komt, zolang ik daar geen anderen mee blootgeef.
Want dit is wel wat MIJ overkwam.
En hij zoekt het maar lekker uit, ik ga die bijdrage maken. Misschien vanavond al.
@Zev, dat lijkt mij geen goed idee, daar heb ik het juist over, als ik het niet leuk vind, dan krijg ik bonje.
Ik wil het nu wel eens ergens leuk hebben.
@René, je geeft me iets moois, ik geloof dat het waar is wat je zegt, als je de angst loslaat gaat het veel beter, alles.
Dank.
Als je iets wil doen waar je zelf in gelooft is er ook geen sprake van angst. Dan ga je ervoor! Zo kom je als vanzelf in je kracht te staan.
even lekker doorborduren over wat jij en @René zeggen over Buddhisme…je moet "jezelf" toepassen… niets in zen komt door halfslachtige pogingen..het vereist de wil tot leren, verbeteren en je best doen..de zen uitdrukking is dan ook: heiso ni ari… letterlijk "bezit een kalme, evenwichtige basis", oftewel oneindige dagelijkse oefening. dus zen is lekker praktisch in het dagelijkse leven, je hoeft alleen maar aanwezig te zijn in je lichaam je geest en je ziel…that’s all…
that’s zen…. jezelf toepassen…
:)))
jeggroet.
@K, ja dat is wel waar, maar zolang je dat nog niet weet, waar je voor gaat, dan ben je behoorlijk bang hoor, ik wel.
@Jeg, ik vind dat wel mooi jezelf toepassen of in de wegstaan, lekker stuiteren, op de heupen van een buikdanseres, Jeg, wat een leed soms!:-) Dank voor je woorden ik moet er opeens zo om lachen, man wat een straf kan ik soms voor anderen zijn! 🙂
@Jezzebel: "@Mary, ik moet om je lachen. Dat wordt niets hoor, dat voel ik nu al, dat ja-knikken. Er is altijd een moment dat de hele boel weer stuitert." 🙂
RE: Je hebt gevoel voor understatement! :-))
@Mary 🙂 I know. Fijn dat je er bent.