‘Nou,’ houd ik een slag om de arm, ‘dat weet ik niet zeker. Ik ben oorlog aan het voeren met mijn lichaam.’
‘Oh,’ begrijpt hij niet, ‘vertel eens,’ zegt hij niet, ‘hoe doe je dat.’
Maar dat vraagt hij niet. Dus ik vertel iets anders.
‘Ik ben razend. Op de hoer, de moeder, de buikdanseres, dat kleine meisje, het onhebbelijke kind en die domme doos, zij die zich telkens weer laat verleiden.’
‘Kill your darlings,’ laat ik ook nog ergens vallen en man oh man, het kaatst zo lekker terug. Ik ben erg geschrokken van mezelf de afgelopen dagen en vandaag nog geen haar beter, maar toch…
Ik begin weer te lachen, ik had er zelfs wel lol in toen ik vandaag het gevecht aanging met de waternetbelasting. Mijn God, ik heb er nog nooit van gehoord en maanden achter, dubbel aangeslagen voor het hele pand, alle huishoudens en ook, oh lieflijk wonder, als mijn eigen eenpersoonshuishouden. Zo kom je af en toe wat tegen als je de troep aan het schoonmaken bent.
‘Ben je zwanger,’ vraagt mijn vader voor een geintje dat veel meer pijn doet dan hij vermoedt en ik haal uit.
‘Dat is op mijn leeftijd niet meer zo vanzelf sprekend. Mag ik mama,’ onderbreek ik zijn humor. Ik wil met mijn moeder kletsen over de troep die ik aan het verplaatsen ben.
Mijn moeder houdt van dit soort keuvelgesprekken, lekker overzichtelijk, tegenwoordig vertelt ze er ook alle zieken en gewonden bij, dat is nieuw en ik besef dat ik ouder word.
Ik vertel het haar met heel andere woorden.
‘Vandaag was het de keuken, al het gruis, al de aangekoekte troep, al het stof en dat dichtgeijzelde vriesvak, ik heb er mijn tanden ingezet, toen ik mezelf vanochtend in de spiegel bekeek en dacht, up yours, baby.’
Thuis,
Jezzebel
Art: Luka, Lust
The notion of emptiness generates passion.
@Frap, lust for life 😉
Zo te zien heb je ruim genoeg stof om in November lekekr te keer gaan!
Mijn moeder komt ook altijd met ongelukken en gewonden, heel vermoeiend
@Jane, dank, ik hoop echt dat ik moed heb, lekker om te focussen en het te laten gaan, alles waar je gedachten naar dwalen. Ja, ik merk dat ik me van de doden en gewonden distantieer, ik heb er nog geen zin in, zoals jij zegt, heel vermoeiend. 🙂
@ Jezzebel. Het zou mij niets verbazen als je een man bent. Ik voel het en mijn intuïtie zegt het ook. Bovendien zijn je gesprekken between man/vrouw. Groet, An.
Lieve Jezz,ik zie je in je afbeelding vandaag….
Up Yours’ ! Whappa !!
@An, ik ben een vrouw, misschien is dat mijn curse?
Ik ken geen man die mijn ballen heeft.
@Scram, whappa 😉
@ Jezzebel. Hahahahaha! Sportieve reactie. Misschien ken ik een man die jouw ballen heeft!
Groet, An.
Waternetbelasting. Klinkt me bekend ik de oren. Heb ik een aanmaning van gehad. Maak je nou een feuilleton: Jezzebel’s Huis Tuin en Keukenbezigheden? :P}
@An, vertel eens 🙂
@K, misschien is het belangrijk voor me, even ‘gewoon’ doen? 🙂
Je zou natuurlijk kunnen beginnen met de ongelukken en gewonden; gewoon een keertje opnemen en intikken. Daar heb ik ook over nagedacht, want ik praat regelmatig met mijn moeder via Skype, en ik wou het soms opnemen, de gekken dingen waar ze soms mee komt. Alsof ik al het leed van de wereld tot me moet nemen.
@Jane, ja, er zit veel nonverbale communicatie in de ditjes en datjes van mijn moeder. Het lukt me niet altijd om het precies te horen.
De laatste tijd erger ik me heel erg, als ik aan haar vraag, ‘Hoe gaat het met je?’ Het is alsof ze die vraag een beetje onbehoorlijk vindt.
Dan gaat ze heel hard roepen hoe goed het gaat, ze vraagt me zelfs ‘waarom zou het niet goed gaan?’ En dan door al die woorden die er niet toedoen komen eindelijk de dingen en de zaken aan de orde die haar echt bezig houden.
Man, soms is het werkelijk dodelijk vermoeiend.
Ik ben benieuwd naar jouw moeder 🙂
Ouder worden is niet erg, zolang je er maar je tanden in blijft zetten :-))
Vraag me niet waarom, maar ik zie herkenning tot in de komma.
En voor mijn neus ligt het Draculagebit van Kylian mij aan te gapen. Zal ik hem ook eens proberen?
@Heer Lot, lekker is dat! 🙂
@Thera, doe, doe lekker, oh man, het allerleukst als je om jezelf kunt lachen, toch?