Ik dwaal
op zoek
naar de man die me dwars zit
lang niet meer gehad
beeld van mezelf
naakt
geheven zwaard
vechtend tegen de golven
terwijl ik zoek
kom ik hem tegen
man die mijn moeder aan het huilen maakt
toen de pijn zich tekende
eerste lijnen op papier
wat is het lang geleden
tranen die nooit meer opdrogen
vandaag zou ik de boel
willen vertimmeren
dit verrotte leven
en het zooitje dat ik er van maak
eeuwig tranen voor de vrouw
die een dwaas is
en haar grenzen niet stelt
zij die net zo lang doorgaat
totdat ze verdwenen is.
Jezzebel,
Thuis
Own art, Pain
13 Responses to Eeuwig tranen