Ik dwaal
op zoek
naar de man die me dwars zit
lang niet meer gehad
beeld van mezelf
naakt
geheven zwaard
vechtend tegen de golven
terwijl ik zoek
kom ik hem tegen
man die mijn moeder aan het huilen maakt
toen de pijn zich tekende
eerste lijnen op papier
wat is het lang geleden
tranen die nooit meer opdrogen
vandaag zou ik de boel
willen vertimmeren
dit verrotte leven
en het zooitje dat ik er van maak
eeuwig tranen voor de vrouw
die een dwaas is
en haar grenzen niet stelt
zij die net zo lang doorgaat
totdat ze verdwenen is.
Jezzebel,
Thuis
Own art, Pain
HEE HEE HEE!!!! stop even, hou op! Niet doen, niet dat scherpe mes om jezelf te snijden… je bent een engel, vlieg dan ook, vlieg boven alle kletskoek en alle onzin uit lieverd, je bent geen dwaas (maar soms wel- en dat is dan heerlijk) je bent goed. Hou op en verdwijn niet. Alsjeblieft..
Grenzen stellen is dan ook verdomd moeilijk!
Je bent geen dwaas…ik geloof dr niks van!
grenzen zijn voor hen die louter uit angst
lijnen om hun schaduw trekken….
@Yolande, oh man, moet ik jou nu gaan troosten met mezelf? Komt goed hoor, no worries. Ik ben al blij dat ik het op papier krijg. Dat is het enige waar het om gaat. Daar doe ik mijn best voor. Niet boos zijn hoor. 🙂
@Enigma, soms is het ook een bewuste keuze om je grenzen niet te stellen. Ik ben een enorme dwaas, maar wel een survivor. 🙂
@kornelis, maar het is wel belangrijk dat er ergens een plek is waar het veilig is, toch?
wie niet weg is wordt gezien
@Jezz: Och, je grenzen stellen waarom zou je?
Het is toch heerlijk zo een onbegrensde wereld.
De grenzen die je aan de ander/jezelf stelt, begrenst immers je leefwereld.
Niet doen.
Trouwens, je zou pas een dwaas zijn als je jezelf zo serieus neemt dat je denkt dat je geen dwaas bent.
Alleen een verdwaalde dwaas in een onbegrensde wereld kan volgens mij wijs worden.
Dat gaat volgens mij nooit zonder tranen, veel zelfonderzoek en hartpijn.
Geniet van de heerlijke herfstdag.
Reactie is geredigeerd
@Rommert, ik blijf.
@Jack, dank voor je woorden, maar zo lekker vind ik vandaag niet, guur! Ik ga er toch van genieten. 🙂
This is the solitude you wanted
The silence is stitching you up
you write
eeuwige tranen
uit de diepte
van een duivelse wanhoop
opwellend uit het hart
zich drukkend door de ogen
die kijken
naar de gelukkige herfstvelden
denken aan de dagen
die niet meer zijn…..
in stilte
jegkys
NB: en dan de tekening….één van de mooiste, sterkste, die je liet zien…ga weer tekenen Jezz, het zal je goed doen, ik weet het zeker….
Reactie is geredigeerd
@Jezz: Je bent gewoon nog niet geacclimatiseerd 🙂
pracht illustratie
heftige woorden
alleen degene die zijn gebreken nooit ziet is een een dwaas
@Frap, mooie woorden, dank.
@Jeg, ik moest giechelen om ‘gelukkige herfstvelden’, oi va voi, ik heb 13 jaar geen herfst meer meegemaakt, dat is wel even wennen. Daar straks speelden twee buurmeisjes met alle bladeren van het plein, alsof het sneeuw was… dat maakte me blij. Ik wou dat ik tijd, lef en moed had om weer te tekenen of te schilderen, maar er is geen ruimte. Misschien morgen.
@Jack, het meest fascinerende woord in oelpan. Lehitragel.
ani mitragelet… ja, ja, ja, inburgeren in dit klimaat, ijskoud!
@Anne, nooit is ook wel vaak he? 🙂
nooit is nooit
bijna nooit
das andere koek