Voor de duivel niet bang

Hij heeft zijn loopslaafje ingeschakeld. Zij die een goede vriendin zou kunnen zijn, als ze dapper is. Ik heb haar scherp gezien. Zij is wel boven mij, maar niet beter ingevoerd, zij zoals ik. Ik die daar nog niet zo lang ben, zit er een maand langer dan zij, nog heel kort, niet meer dan twee.
Zij moet mij vertellen dat een vastcontract niet binnen de mogelijkheden ligt, helaas. Maar ze hebben erg hun best gedaan, babbelt ze verder. Niet dat ze nu direct zegt dat ze blij met me zijn, hun tegenvoorstel is om te huilen.
Een halfjaarcontract zonder garantie. Vier dagen in de week voor een schandalig lage prijs. En geen ruimte voor mij om er bij te klussen en het hoofd boven water te houden.
Ik ben niet met haar in discussie gegaan. Ik heb gezegd dat ik er over na zal denken.
En ik heb bij hem op een afspraak aangedrongen, even onderhandelen. Morgen, in de ochtend, dan kan hij niet langer vluchten.
En ik ook niet. Ik weet wat ik hier minimaal uit wil hebben. Als hij star blijft, dan wordt het morgen stuiteren, stars & stripes, sterren en strepen, dan staan eindeloos lange benen eindelijk op.
Dan zal de vrouw die niet beter verdient omdat ze het over zich heen laat komen, haar tanden laten zien.
Hij weet niet dat mijn zwakte mijn allergrootste kracht is en ìk, zei de gek die ten val kwam, ben voor de duivel niet bang, hij wel.

Jezzebel,
Thuis,