De mensentemmer

Met grote passen struint hij over de redactie. Mak als lammeren zitten we in de houding, we buigen zoals het hem uitkomt. Her en der nodigt hij uit. His place, voor de elite op audiëntie en de enkele dwaas die wat te verdedigen heeft, dan gaat de deur dicht, slachtoffer op de knieën. Hij heerst en verdeelt, hij manipuleert met zijn niets ontziende zweep. Knallende verwijten naar ons hoofd, zoete klontjes voor elk succesje waarmee hij wegloopt. Allemaal dansen we naar zijn pijpen, zijn mening en zijn goeddunken, als kogels door ons hart.
Met striemende feiten jaagt hij de meute op. Wij, de makke schapen die er met volle mond achteraan blaten, overgeleverd aan zijn touwen en zijn stok.
Maar op een dag die komen gaat, stoot de horde met ontblote tanden naar de macht, als we hem vertrappelen op paardenvoetjes, trippel trappel trippel trap.

Jezzebel,
Thuis,

Foto: Richard Austin