Met lompe vingers hakt hij mijn woorden stuk, kop en staart, botte bijl door al mijn gedachten. Er blijft niets over van wat ik de afgelopen nacht en in het holst van de ochtend op papier heb gezet. Hij heeft me opgeleukt, in zijn handschrift met oubollige woorden. Mijn stuk naar de challemiezen, maar mijn naam liet hij staan. En ik zou willen dat hij die ook aanpaste, naar zijn eigen hand zou zetten. Maar ik ben freelancer aan de vooravond van een vast contract. Ik zeg er niets van, dat kan ik me niet permitteren op een dag dat hij toch al narrig is. Van mijn leven en mijn woorden is enkel het omhulsel over. Dus slik ik en zwijg mezelf naar binnen.
‘En,’ vraagt hij, ‘hoe vond je het?’
‘Ja,’ zeg ik, ‘anders.’
‘Ik bel je straks,’ roept hij me na. Maar ik neem niet op. Ik kan hem niet hebben deze avond.
In een andere tijd op een andere plaats zou ik over straat wandelen, in de hitte.
Erev Jom Kipoer,
Moge je goed worden opgeschreven.
Nowhere
Jezzebel
Aanbevolen! Deze avond heb ik het nodig.
Twee er bij!
ook van mij
Dank allebei, vanavond is zwaar, vooravond van dag des oordeels.
Ik wou dat ik heel even daar was. In de lome hitte, op een dag dat aardse zaken er niet toe doen. Moge het komende jaar zoet als honing zijn.
Reactie is geredigeerd
en wat je nodig hebt, krijg je. aanbevolen.
weer twee erbij!
x Z
Een aanbeveling and a hug.
Gelukkig waren mijn vingers traag genoeg om met dubbele cijfers aan te bevelen 😉
Hoe ver kun je jezelf wegcijferen, hoe ver moet je gaan? Stuck between a rock and a hard place, daar helpt geen klaagmuur tegen, zelfs als de stoelen gevuld zijn sta je alleen, maar hopelijk niet eenzaam.
een aanbeveling lieverd !
@All, dank, wat lief.
Ik werd wakker van een nachtmerrie (ook dat nog, de eerste in mijn leven :)) en kwam hier je lieve koppies tegen. Dank.
ik ben ook nog vaak in een andere tijd en plaats
zal het ooit goed komen
kus Moon
ook van mij; ze moeten van je schrijverij en alles wat je werkelijk raakt zoveel mogelijk afblijven
zijn grenzen, dit is wel heel diep ademhalen, ga er voor zou ik zeggen.
Reactie is geredigeerd
Ik ben blij met mijn onafhankelijkheid al verdien ik er dan ook nix mee… ‘k doe er ook nog 2 bij 🙂
Lot van een kettersmeisje,
Zij klimt,
Tegen de klippen op.
Knuf in tweevoud van mij :-))
ach Jezzebelief.te laat natuurlijk kom ik weer eens aandansen…lag gisteren heerlijk naar een balletstuk van Jíri Kílián te kijken en viel met die beelden in slaap….terwijl jij wat feedback nodig had…:))….en vandaag genoot ik van de zon, helemaal in m’n eentje…had je maar naast me gezeten….
dan waren we samen een stukje verder geklommen in de wirwar van takken waardoor je het topje nauwelijks kunt zien…
maar gelukkig bereiken we af en toe de hemel…
so let it be…go on climbing dear…
je red het wel met die mooie lange benen van je…
jegliefs
@Moon, het heeft tijd nodig, het is werkelijk ‘reverse culture shock’ en duurt ongeveer een jaar. Ik ben net iets over de helft 🙂
@Cor, dank, je woorden geven me kracht.
@Jacob, waarvoor gaan? Er moet gewoon brood op de plank komen. Dan is het soms slikken.
@Francois, dank voor de punten. Ik ben aan het worstelen, want dit ketterse meisje houdt het niet lang vol als mensen aan haar teksten prutsen. Dan weet je het wel. 🙂
@aloema, tegen de klippen op, zij klimt.
@Heer Lot, dank, dank, dank 🙂
@Jeg, lief vriendinnetje, dankjewel! 🙂 Komt goed hoor.