In stilte doe ik de deur dicht.
Bepaald niet ongemerkt.
Het afgelopen jaar.
Op dit moment voorbij.
Een jaar.
Zo maar.
En een week.
Kwam ik terug.
Dag in dag uit.
Elke dag voorbij.
Vertellen.
Verder.
De verhalen van mijn hart.
Op de wimpers van de waanzin.
Vlammende liefde.
En de heupen van een buikdanseres.
Blijf er met je vingers af. 🙂
Ik moest lachen.
En huilen.
En elke dag hielp je me verder.
Op een shabat.
Met scherpe tanden.
Ronkten
Helicopters en F16’s
Met bommen richting Libanon.
Ze sneden door.
Mijn dag en nacht.
Al die kreten, al die pijn.
Al het verdriet dat ik tegenkwam.
Ik wilde het over liefde hebben.
In een land van haat.
Zoals dat gaat.
Dit afgelopen jaar.
Toen ik begon.
Blog voor blog.
Steeds verder.
Bouwen aan de woorden van mijn hart.
Je hebt geen idee hoe bang ik was.
Liefdelevensgevaarlijk.
Bedreiging
Voor elke sterveling.
Je hielp me.
Dankjewel.
Elke dag verder.
Deed ik hier.
Dank voor het delen.
De ruimte en de vulling.
Je gaf me mijn volgende gedachte.
Tilde wat ik zelf niet verder kon dragen.
Hier werd het meer.
Dankjewel!
En nu moet ik huilen.
Hier nog iets moois, gewoon, als bedankje, nog even samen.
Zul je lief zijn voor elkaar, later, straks, vandaag en morgen en zo?
Ik stop niet met bloggen.
Of schrijven.
Ik ga het anders doen.
Ik weet niet hoe.
Dit blog nu over.
Uit.
Thuis,
Jezzebel.
welkom thuis, lieve Jezz
heb niet veel woorden. Heb wel koffie of thee.
bedankt voor je bijzonder weblog. Ik kon het af en toe niet lezen, te heftig en zo. Nou, dat weet je wel. Is niet erg. Laat je dit weblog wel staan? En laat ons weten waar je heen gaat.
groet D
komen of gaan, mijn gedachten blijven 🙂
Reactie is geredigeerd
Als je je weblog maar laat staan, Jezzebel. Zou van extreme zelfhaat getuigen als je het niet deed! En wat de toekomst mogen brengen? Ach we zien wel. Teveel betrokkenheid is nooit goed, met niets. Veel geluk met afstand nemen opdat je hart zich weer ten gunste van jezelf kan opladen! En straks ben je in staat om een stukkie van de wimpers der waanzin af te knippen!
Diepe buiging,veel respect en tot ergens.
De rest weet je, en hoeft niet weer geschreven.
Een kus.
Scram
Lief jullie reacties.
Ik vind het zelf altijd vreselijk vermoeiend al die afscheidsrituelen.
Nog zoveel te vertellen en dat allemaal samen moeten pakken in enkele rakende zinnen.
Dit blog blijft staan.
Hier op deze plek waar ik haar begonnen ben.
Dat probeerde ik met deze foto uit te drukken.
Waarop in het Hebreeuws het woord "Galeria" staat onder de schemerlamp.
Het licht misschien uit voor Jezzebel.
Hier de woorden van mijn hart.
Ze blijven.
Hoe het ook verder gaat.
Dank, echt veel dank.
oke….geen afscheid dan….
ik schreef het eerder: als jij maar niet verdwijnt, dat is het belangrijkste….
Ga het maar anders doen.
En kijk maar… als je weet hoe.
Als je thuis bent.
Lieve groeten en tot dan, Coby
Reactie is geredigeerd
Ken je die conference van Elsink,lieve Jessy?
Het PLOK is óverrr!!!???
En niemand die het begreep en láchû dat het was!!!!
Hoop dat je een lekkere gezellige dag hebt,dat verdien je!!!
je blog blijft staan.mooi
en zelfs zonder dat, overal waar geweest bent laat je iets van jezelf achter en neem je iets van die ander mee
Over en uit. Jammer.
We will meet again don’t no where don’t no when, But I know we’ll meet again, some sunny day.
YT Sebastiaan
Doranne,irritante de doctrine van stupide taalgebruik.
Het doet mij denken aan de slogan over de natuur:
Na aangenaam verpozen,let op de zakken en de dozen!
als ik niet wist wat ik moest zeggen werd dat soms: liefs.
dat zeg ik nu ook: liefs en hopelijk tot ziens en dat ik je dan zal herkennen.
Jezzebel de rivier zoekt zijn weg en aan de oevers groeien de nieuwe planten en sterven de oude
eens zal ik je weer tegen komen ergens op een plek waar een nieuw begin ontstaat
ik wens je veel geluk en liefde in de toekomst en bedankt voor je mooie stukjes
Gooi Boy
Het licht blijft schijnen.
Groeten, Henk
Zij die de naam draagt van mijn kleine, die haar kleine droeg toen mijn kleine er net was. Dat zij dit blog uitzingt… Adieu vrouw, jij die er ook altijd voor mij was. Ik ben je niet, jij mij niet, maar ik versta je wel.
Je was lange tijd de afsluiting van mijn dag. Ik zal je missen. Maar misschien tot gauw in Amsterdam. Keep going.
Niet huilen jezzebel,
afscheidnemen is niet mijn sterkste punt,
het dralen, de tranen
het opeens nog zoveel te vertellen hebben,
‘maar had ik je verteld…. en vergeet je niet om..? En weet je nog..?’
ik weet het nog,
zal het met me mee dragen
blijf sterk! liefs
Jongens, tijd voor wijn?
Man, ik mis haar nu al, die eindeloos lange benen… wat een leed! 🙂
@Morgaine, wijntje! Nog even kletsen, toch? 🙂
Lieve kus Lieverd, dank voor de prachtige woorden die je met me deelde. Wat was ik blij toen ik je tegenkwam!
En wat ging dat snel, ook bij jou, alles anders, ik herkende zoveel, ik begreep je goed. Maar dat kwam door jou, omdat je het zo prachtig deelde en altijd verder droeg.
Dankjewel!
@Door, lekker vond ik het af en toe met jou te delen. Dank voor al je woorden, en alles dat je me liet zien, wat moest ik vaak om je lachen, ik houd van jouw nuchtere blik en je lef! 🙂
@Jacob, is het voor jou ook voorbij?
Prachtig vond ik je gedachten, al die keren dat jij een opening vond om er iets van te maken. Dankjewel, Mooie Man.
@Tijdrover, het blijft hoor, mijn blog, as is.
Wat fijn dat ik je ben tegen gekomen! Ik heb je lang niet altijd gelezen, maar wel af en toe, zoals dat ging, fijn vond ik dat jij er was. Als we het toch over dat zware woord ‘kwaliteit’ hebben, dan stond jij op mijn lijst.
Dank voor alles dat je gaf.
@Scram, dank voor je woorden, al die keren dat je me liet weten dat je er was en dat je het fijn vond om te delen.
Heerlijk vond ik dat. Ik moest er vaak om giechelen en dat voelde bij jou altijd veilig. Dankjewel.
@Coby, geen afscheid, wel een afsluiting.
Ik ga verder en we komen elkaar vast tegen. Wat leuk dat ik ook jou ben tegen gekomen. Wat me opviel vanaf het begin dat je zo prachtig inhoudelijk kon reageren. Fijn is dat!
Dank voor al je woorden die je onder mijn bijdragen plaatste, ze brachten me telkens verder. Dankjewel!
@Dunya, ik ken de conference 🙂
En jou wil ik bedanken voor alle keren dat je me een totaal andere opening gaf, je woorden vind ik prachtig. En ik houd van je gedachten, allemaal. Ik hoop dat we verder kletsen Dunya, en nu ben ik best verdrietig. Angstig is het soms, als je niet weet hoe het verder moet.
Maar ik bedenk wel wat, komt goed. 🙂
@Doranne, dank voor je lieve woorden, fijn vond ik het als je even langs kwam. Heerlijk vond ik het, alles dat je met me deelde.
Dankjewel.
@Marijke, heel veel liefs! 🙂
Dank voor al je woorden en de keren dat je een berichtje achterliet, zodat ik wist dat je er was. Echt fijn vond ik dat.
Dankjewel.
@Sebastiaan, Black Smoker, wat heb ik met je gelachen, leuk vond ik dat, de kwinkslagen, maar ook je kritische blik.
Ik heb veel van je geleerd, misschien besef je het niet. Toen je me een keer vertelde hoe ik het scherper kon zeggen, toen ben ik er anders naar gaan kijken. Dat gaf jij me. Dankjewel.
We’ll meet again, wedden?! 🙂
@Gooi Boy, dank voor je lieve woorden. Ook wij komen elkaar tegen! Het was fijn om hier te kletsen ook door jou. Dankjewel daar voor.
@Henk, heel erg veel dank voor je woorden, je beelden en je gedachten, fijn vond ik het dat jij er bent. Dank ook dat je me zo lang volgde, alles dat je gaf. Het was heel veel. Dankjewel.
@Daan, 🙂 Pracht vrouw! Fijn was het dat je me hoorde. Ik zoals jij. Wat heb je me blij gemaakt! Dankjewel, ik zie je snel, zoals wij dat doen, over een tijdje, ik weet het zeker. 🙂
@Willy, Lieve vriendin, dank voor je woorden. Ons verhaal nog niet over, ik kijk er naar uit, als we elkaar zien, in Amsterdam, of misschien ook Tel Aviv, het gaat lekker vandaag en morgen en als het goed is ga ik heel snel een ticket terugboeken, even bijkomen, nog even kletsen, alles en iedereen van wie ik houd. Oi va voi hoe ik het mis, land van mijn hart.
Dag Lieverd! Tot snel.
@Alice, afscheid nemen ook helemaal niet mijn ‘ding’ en wat moest ik het vaak doen, het afgelopen jaar.
Fijn vond ik het als jij er was, al die keren dat we samen giechelden. Wat vond ik het heerlijk om met jou te zoeken, er samen naar te kijken. Dat kan jij echt heel erg mooi.
We komen elkaar tegen Alice, ik vergeet het niet. Net als jij. Dikke kus, lieve vriendin!
Het is tijd voor wijn!
Want als je toch gaat, niet ongezien
niet als een onzichtbare
niet zonder op jou te drinken
wodka wijn en water
🙂
Wodka water en wijn, wat lekker is dat!
Thanks pracht vriendin!
feestje!
cocktails, wijn, wodka, water,
hapjes
wat nog meer?
kletsen, ja, proosten op vrijheid en mogelijkheden, op kansen en wensen, gedoopt in verlangen en lust voor het leven!
Deur dicht? nee deuren open!
Hoi Jezzebel
Zoals ik je al eens geschreven heb kon ik je heftige schrijftrant in je Israëlische periode goed plaatsen, maar niet toen je hier was. In principe ben ik meer voor relativering en de middenweg, maar dat laat zich moeilijker in interessante schrijfsels vertalen. Misschien moet jij zo schrijven om innerlijk tot rust te komen, ieder zijn weg.
Het ga je goed.
rené
Ik weet niet hoe je er uitziet, omgekeerd wel: als je er zin in hebt en me ziet: misschien een kop koffie dan???
groet
rené
@Morgaine, Feestje dat heel rustig is… Man, ik ben zo ongelooflijk moe.
Lekker dat er weer een opening is, maar ook verdrietig.
Afscheidnemen is gewoon treurig.
Blij dat je er bent!
@René, ik kijk altijd of ik iemand tegenkom die op je lijkt. Er komt nog een dag dat ik de verkeerde aanspreek 🙂 Heel goed, heb ik jou ook niet gezien, toch?
Een kop koffie lijkt me hartstikke leuk, voor mij liever thee. Bij ons in de buurt, welk café lekker om te hangen?
Ik moet het nog allemaal ontdekken. 🙂
Reactie is geredigeerd
De laatste mannen voor je op mijn site afgeleverd, ze wilden eerst niet. Te weinig gage.:) Komen er nog drie bij. Beye, laat nog eens wat horen.
Ik kom kijken Jacob, ik ben al onderweg, als het goed is heb ik daar straks nog veel meer tijd voor 🙂
Bye
We hebben alle kleuren beleefd Jezzebel… Verdwijn niet uit beeld alsjeblieft.
Dikke kus.
Thera
een stille lach
het beeld spreekt me aan
dus moet ik lachen
geschokt
door het voelen
van het innerlijke
als buitenboordmotor
aan mijn kleine boot
bijna een praam…
een stille lach
zo lang nadat…
bij de gedachte aan tijd
toen jij aanlegde
toen jouw zwakke boot
een trojaans paard
bleek te zijn :))
tot grote verwondering
en verbazing van vriend
en vijand…..
een stille lach
want onze zwakte
bleek onze sterkte
bleek jij als ik
en ik als jij
met onze rode harten
onze grote liefdes
onze armzalige praampjes
werden speedboten…wrrrummm
een stille lach
geen afscheid
helemaal geen farewell
maar tot ziens
want gewoon verder
jij als ik
en ik als jij
wij tillen verder
jij en ik blijven….
dank je lieve mooie Jezzebelief voor je geweldige blogs…..
we hebben samen gezwoegd, gelachen,
gegiecheld, gehuild, geluisterd, gesteund
en wat niet meer…..
je hebt een permanente plek in m’n hart
ingenomen…
wij nemen geen afscheid…
nooit…
et stort jegkys
Wow! Wat lekker nog even voor het slapen gaan! 🙂
@Thera, man, wat ben ik blij dat je er bij bent! Je raakt me diep.
Weet je wat ik het allermooiste vond? Dat we werkelijk woedend waren en toch een opening vonden.
Dankjewel, lieve vriendin, die ben je geworden, ik ga door met kletsen hoor, maar dan anders. Dit nu echt voorbij.
@Jeg, oh wat geef je me hier prachtige woorden.
Ze gaan zo diep. Jeg, jij die er bijna alle dagen bij was, en me steeds weer verder tilde.
Wat was dat fijn met jou!
Jeg we gaan GEEN gedag zeggen. Ik blijf. Jij ook. Jij zoals ik. Maar dit blog stopt.
Dag prachtige mooie vrouw, jij die zoveel geeft, alles van jezelf, wat ben ik je dankbaar!
Lieve kus.
@Zev, de laatste, hij is voor jou.
Dank voor al je prachtige woorden.
Je lieve aandacht, fijn vond ik het dat je er bent!
Jezz, nu heb ik toch je laatste nog gemist, misschien wel expres, omdat ik geen afscheid wil nemen. Ik ben zo blij dat jij er was dit jaar, met je rake stukken en rake reacties op mijn eigen blog. Ik zal je missen, maar wie weet, ooit, een glaasje wijn, een thee (groene met jasmijn….). Het ga je goed! S
Treurig, maar op naar een nieuw begin.
Het ga je goed!
Bij einde weer een nieuw begin. Mooi bedankje – rustgevend…
het wordt maar later en later en het is altijd te vroeg met jou, Jezz
Dag. En tot ziens?
Misschien lieve jezz,kan dit je tot troost dienen, mijn eigen woorden schieten echt te kort, ik kan alleen in gedichten denken nu, ik overwoog er vele (afgevallen op het laatst is ‘IK HEB VANNACHT MIJN KUSSEN NAT GEWEEND’ van L. van Deyssel). Heb uiteindelijk deze uitgekozen omdat je verder moet na alles, na vorige week en de weken ervoor. Je kent het vast wel. Van Slauerhoff:
Voor de verre prinses
Wij komen nooit meer saam:
De wereld drong zich tussenbeide.
Soms staan wij beiden s nachts aan t raam,
Maar andre sterren zien we in andre tijden.
—-
Uw land is zo ver van mijn land verwijderd:
Van licht tot verste duisternisdat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
U zou begroeten met mijn stervenssnik.
—
Maar als het waar is dat door grote dromen
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht
Tot op de verste ster: dan zal ik komen,
Dan zal ik komen, iedre nacht.
Uit: Serenade III.
Reactie is geredigeerd
Lieve,ik vind het niks dat je weggaat,helemaal kut met peren!
Ik maak me ongerust over je.
Wat is dat nou allemaal voor onzin?!
Nah?
Van wie leer je dit vreemde gedrag?
Waanzin!
Ik weet nu ff niet wat ik zeggen wou godverdegodver altijd wat,zelden iets…
Ben je werkelijk op,zie je het niet meer zitten?
Zeg het me,en ik kom naar je toe als de vliegende non!
Denk erom hoor geen gekkigheid!
Aan één drama heb ik zat!
Het is niet te doen,wat je van mij vraagt,niet te doen.
Ik vind het niet zo`n bezwaar dat je niet volmaakt bent,dan ben ik ook niet.
Eet je wel?
Slaap je wel goed?
Je geeft het toch niet op,he meisjemijn?
Enfin,ik kan je niet tegen houden.
Ga dan maar.
Bon voyage grrrrr…ik veins niet hoor,ik maak geen grap,ik vind het zwaar klutennnnn van den bok.
Zat ik alleen in het park,ipv met jou.
Zag ik alleen konijnen en een haas,een pauw zonder staart ,een zooitje kippen dacht meteen aan die ene kip,je weet wel,en een geit en een helicopter.
Had gelukkig veel zakdoeken bij me.
En zoveel lieve mensen op bankjes haha en op fietsen en weet ik veul…
Ik heb zwaar last van afkickingsverschijnselen 🙂 Wat een leed!
Gelukkig liggen er her en der nog wat cadeautjes voor me klaar, hier en daar.
Mijn God, waar moet ik het nu nog over hebben? Ik heb zo veel verteld en weet je, er is nog veel meer te delen.
Maar nu echt genoeg.
Weet je wat het vk-blog zo mooi maakt, volgens mij?
Dat als het helemaal op is, en je het echt gehad hebt, als je alles al gezien en gehoord hebt en denkt er meer dan genoeg van te hebben, het er opeens toch weer ontzettend leuk is. Zo maar.
Ik heb gisteren ontzettend moeten lachen om de bijdrage van Gooi Boy, Beus in een bootje, als ik ooit een beste blog zou moeten kiezen, dan zou het die zijn.
Ik denk dat het een keerppunt is. Ik ben nu toch lekker aan het babbelen, ik ga nog even door. Want dit is wel de plek die me de ruimte gaf alles en iedereen te zijn die ik wilde zijn. Waar ik soms op het randje mijn meningen en emoties de wereld in gooide, of tilde, dat is maar net hoe je er tegenaan wilt kijken.
Ik deed mijn best, en dit was de plek waar ik landde, waar ik schuilde, waar ik vocht en huilde, hier was ik ontzettend gelukkig.
Dag Lieverds, dankjewel.
Af en toe kom ik nog wel eens terug hoor, als ik het niet kan laten en zo.
Dag.
Afscheid nemen kan ik niet
Ik doe het als een Drent:
ik draai me om en loop weg
xxx
Heb je de woorden van Prom gelezen? Ode aan Jezzebel.
mmmm
ah nee, niet gezien, ik ben onderweg, thanks Daan! 🙂
weg gaan is toch ook ergens anders komen;
wie weet sta ik daar op je te wachten met de gedichten van Liz in mijn hand…
Laat je ok daar, waar dan ook, weer lezen!
groet,
Bouke
🙂 Bouke, ik ben zeer benieuwd.
Jongens, Champagne!!! Een vriend heeft een zoon 🙂
Ja, hoera, en hij heet LEVI!
Wat is hij mooi!!!!
Oh Daan, ik ben zo blij!
Dag Jezzy, het ga je goed. Ik zal je missen. Ik kus je, als ik mag, voorbij de minder aardige dingen die ik soms zei. Maar ik voel het te diep in mijn hart om het niet te doen.
Ja,ik denk dat ook van Eric met die klei,hahaaaa…hoeist mogelijk,we hebben soms,vaak,dikwijls en veel te veel dezelfde gedachtengang,Lady July Jessabellarina de Prima Luxa Flexa!!!!
Wat zeg je?
Nog even kletsen dan?
Hoe het gaat en zo?
Ik probeer een nieuw leven op te bouwen en doe dat met alles dat ik heb. Met huid en haar verlies ik me in honderd nieuwe kansen.
Het was zwaar, de afgelopen maanden en nog steeds deze moeilijke tijd niet voorbij. Nu een half jaar later.
Waarschijnlijk best redelijk hoe het gaat. Ik werk nu bij een weekblad, drie dagen in de week om een andere zieke redactrice te vervangen.
Ook schrijf ik freelance verhalen voor hetzelfde blad, een paar weken geleden stuurden ze me naar St-Tropez om achter de rich and famous aan te rennen.
Dan moet ik om mezelf lachen, wat een puinhoop, wat een rare toestanden, nog niet zo lang geleden stond ik in een Palestijns vluchtelingenkamp.
Of werkte ik voor de organisatie, of voor televisie.
Hier in Nederland is mijn leven al net zo krankzinnig chaotisch.
En soms kost het me vreselijk veel tijd om alles te verwerken en te begrijpen waar ik eigenlijk ben.
Nog steeds als er iets gebeurt, in een flits en ik denk er niet zo goed over na, dan gebruik ik Ivriet.
Mijn diepste ik is nog steeds niet helemaal in Nederland.
Maar alles gaat wel door en verder, ik moet gewoon aan het einde van de maand mijn huur betalen en proberen het hoofd boven water te houden.
Dat doe ik, zo goed als dat gaat. En op dit moment helemaal niet slecht. Bij het weekblad hebben ze gevraagd of ik in vaste dienst wil komen.
Nogal geestig, dan ben ik dus 13 jaar later terug op de plek waarvan ik vertrok, toen ik mijn baan op de redactie van een soort gelijk weekblad opzegde en naar Israel vertrok.
Wat is er veel gebeurd, en soms niets veranderd.
Ik mis Israël en snak naar vakantie, een paar dagen, een week, even niets, geen zorgen, geen toekomst en geen verleden, slechts flarden van gedachten.
Maar zo ver is het nog niet, misschien in september. Misschien ook oktober.
Zo gaat dat.
Dag Lieverds
Mooie update.
Dank Beus 🙂
Ik kwam trouwens nog iets moois tegen, nog even delen:
Soms mis ik haar wel, de mond van Jezzebel.
En soms denk ik, weet je wat, ik laat haar gewoon verder kletsen.
Misschien gebeurt dat weer, later.
Vandaag sprak ik met mijn mooie denkende vriendin. Het gaat niet zo goed met haar. "I’m like an old lady," vertelde ze me. "I play the piano, I go to the country club and next week I got an operation."
Volgende week wordt ze aan nierstenen geopereerd, dat heeft ze al eens eerder gehad en het is pijnlijk, dat weet ze.
Het maakt me verdrietig dat ik nu zo ver weg ben. Ik kan niet langs gaan, geen jointje voor haar rollen die we stiekem ergens in het gras van het ziekenhuis roken.
En we hadden het over onze favoriete restaurants. Maar in Israël mag je nu ook niet langer in de café’s en kroegen roken. Dus geen sushi meer voor ons waar we allebei halverwegen stopten om eerst nog even een sigaretje te roken, nog even kletsen, dan weer verder.
Ik heb beloofd dat als ik straks weer even bij haar ben, misschien wat later, dan laten we het thuis bezorgen en rollen een joint en ik neem de mooiste Calvados mee die ik kan vinden en dan rollen we vanzelf ons bed in, ik in dat van haar zoon, die nu, na het leger, bij zijn zus in San Francisco is en straks hoopt genoeg geld verdiend te hebben om naar Vietnam en Cambodja te gaan.
Oh man, er zijn nog zoveel verhalen te vertellen.
Reactie is geredigeerd