We hebben het er over.
Haar angst.
Ze is bang voor beestjes.
En ik begrijp het.
Dat wil ze weten.
Wat ik zag.
En ik zeg, weet je…
Als jij gillend en krijsend half naakt om een redder schreeuwt,
Dan ken ik je.
Dan weet ik je.
Zoals mezelf.
Hij die een arm om je heen slaat.
Die je beschermt.
En de weg voor je spreidt,
zoals het laken waarop je kunt liggen.
In zijn armen.
Daar kun je ook gewoon om vragen.
Die man die je redt.
Supervrouw, voor de duivel niet bang.
Kleine, kruiperige beestjes je excuus.
Nog even dat meisje van vroeger.
En de man die je op handen draagt.
Voor altijd beschermd.
Hoe ik verlang naar hem.
Amsterdam,
Jezzebel
hej Jezzebelief…I’m back again..
er liep eens een heel klein veldmuisje in onze slaapkamer, tsja wat wil je we wonen op het land…en wie moest het muisje wegjagen, of liefst vangen?……..nee fout..
ik dus..hahahaha en naast het muisje, dat ik netjes buiten kon zetten uiteindelijk, zag ik twee ogen net boven het dekbed uitpiepen….
toen heb ik wel erg gelachen en hij ook….
maar grote spinnen vangt hij, eerlijk is eerlijk….
:))
tsja, hoe verlangen wij!
jegkys.
Hey Lieverd! Jeg, fijn dat je er weer bent!
Heb je het leuk gehad?
Ik begrijp haar angst, maar ik ken het.
Ik had niemand die voor mij de kakkerlakken, djoekiem, zoals we ze daar noemden, in het land van mijn hart, opruimde.
Vreselijk om te zeggen, maar ik werd heel behendig met de spuitbus. Zodat ik zelf bijna stikte. 🙂
En diep ademhalen helpt echt.
Hoe verlangen wij!
Dikke kus!
Reactie is geredigeerd
ik proef gemis en verlangen…en onmacht.
Ikdoe in gedachten een lakentje om je heen.
Zachte nacht, Coby
@Coby,
Ja, je smaak goed ontwikkeld, volgens mij. Wat ontzettend lief, dat lakentje, maar liever heb ik de armen, die me beschermen, dan de dwangbuis. Toch? 🙂
Reactie is geredigeerd
Het leven is hard, zonder Liefde.
Ook al beweert Mihai dat ze niet bestaat; daarom juist klinkt hij zo hard, zo troosteloos, zo betweterig leeg. Vervulling gemist die gast, al is het ‘maar’ voortplanting..
Zeg Jezz, is dat eigenlijk niets voor jou?
Die hardvochtigheidsmaniak losweken; dát is pas een uitdaging! (‘k weet het, ik zal wel te laat zijn; ik ben er pas bij vanaf ‘t derde uur, hier op ‘t ZVK).
Leuke foto trouwens!
zwemel.. (hoe wij op kikkertjes lijken)
Reactie is geredigeerd
Zeg, en hoe is het hier? Blogoorlog? Toe maar.
Good Morning 🙂
@Coby, ik keek nog even naar mijn woorden van gisteravond, en hoop dat je begrijpt wat ik bedoelde (na heel wat wijntjes), ik dacht opeens aan de beklemming van een lakentje… en de behoefte aan iemand die lief voor je is… 🙂
@Mephisto, voor jou ook een wijntje zeker gisteravond?
Ik begrijp je woorden niet zo goed, hardvochtigheidsmaniak losweken?
Vergis je niet in Mihai, hij is een pracht mens!
@Robert, daar ben je! Eindelijk. 🙂
Wel treurig dat nu 90 reacties (!) compleet verdwenen zijn.
Voor niemand meer te volgen hoe dat ging of waar kritische kanttekeningen werden geplaatst.
Grappig vond ik het eigenlijk ook. Een van de eerste lessen die ik hier leerde, mijn eerste ‘toestand’ op het blog. Ik haalde een reactie weg van Coming Soon, omdat ik het zat was, al dat zeuren en zuigen.
Dat was wel de laatste keer, zij manipuleerde het zo, dat niemand meer precies wist wat waar was. Sindsdien heb ik nooit meer een reactie weggehaald (op het telefoonnummer van iemand na).
Maar bij de redactie zijn ze blijkbaar nog in het begin stadium.
En wat me tegen de borst stuit, is de willekeur waarmee ‘een beleid’ gevoerd wordt, dat voor niemand duidelijk is.
En jij? Hoe gaat het bij jou?
Hij keek zomaar eventjes naar boven tijdens het nuttigen van zijn roti en ontdekte een rat in het gapende plafond.
De GGD kwam langs in de gedaante van een zeer vriendelijke Amsterdammer.
Lokdoos hier en daar geplaatst,tevergeefs…..Ciske was gewoon een btj nieuwsgierig naar die nieuwen in dat oude poppenhuisje aan de gracht.
Jezz, heel mooi geschreven.
Groeten, Henk.
Ja, de arm om je heen. Zo simpel en zo moeilijk soms.
Beestjes… soms is elke aanleiding goed om verlangens naar voren te brengen, maar kan een derde, een waarnemer zich zo buiten gesloten voelen, zo gefixeerd op het eigen weten dat het een val (of een lief valletje) is, dat de derde er onrustig en onlief van wordt… Ik ken het verschijnsel, woorden als aanstellen en aandachttrekken strijden dan om voorrang…
Maar mooi dat je er ondertussen toch nog bent! Chapeau en dank je wel!
Ja Jezzebel, ik begreep je associatie(s) wel. Ik bedoelde het lakentje ook niet zo. Maar ik voel een prettige zorgvuldigheid over/in dat je er nog even op terug komt en het uitlegt. Dank je en wens je een goede en prettige tijd vanavond.
Hartelijke groet, Coby
@Jezzebel
Gaat lekker hoor. Heb de hele toestand hier gemist, moet wel vermakelijk zijn geweest. Zo’n Bogaerts, ik doe niet aan censuur. Een Nedloni die volledig over de rooien gaat. Heerlijk.
Jongens, vandaag was weer slikken en werkelijk, ik ben ordinair moe.
Dank voor jullie lieve woorden, maar nu ga ik slapen.
Morgen meer.
Oi va voi, ik hoop op kracht.
@Dunya, ik kreeg van de week, van de gemeente, van een echt prettige ambtenaar, foto’s van mijn huis gestuurd. Echt leuk, misschien dat ik ze plaats, later.
@Henk, dank voor je lieve woorden.
@Morgaine, het allermoeilijkst om er om te vragen, toch?
@Yolande, ja, het is gladijs om te vertellen aan een ander hoe je het ziet. Maar dat ging eigenlijk heel goed.
Lekker om samen te kletsen.
Wat ben ik blij met je!
@Coby, wat fijn je reactie.
Ik ga lekker slapen.
Dag Liefies, tot morgen.
Ah Robert, heb jij al eens iets over de mediacode geschreven?
Mijn vingers jeuken om daar eens over te beginnen.
Wat is dit voor krankzinnig land?
Mediacode! Man, het lijkt wel een dictatuur.
Geschreven niet. Wel voor Spreeksteen over gesproken met Robbie Muntz en Van der Windt. Na het interview hebben we afgesproken dat we ons daar nooit aan zullen houden, doen we met Spreeksteen tv ook niet. Maken we zelf wel uit en die discussies zijn jaren geleden al gevoerd. Dat gaan we niet opnieuw doen.
@Robert,
Ja begrijp ik, maar voor mij is het allemaal nieuw. Mijn God, alsof ik 13 jaar in coma heb gelegen. Shockerend om te zien wat er in Nederland gebeurd is en hoe beetje bij beetje steeds meer vrijheid van meningsuiting aan banden is gelegd.
Man ik moet zo wennen in dit land.
De euro is ingevoerd. 🙂
Rokers zijn paria’s.
En zeldzaam de plek waar je kunt zeggen wat je denkt.
Hakken, kappen, laten verdwijnen, het liefst met de botte bijl.
Heb je iets spannends voor vandaag?
In Israel in coma. Lijkt me voor de verandering zalig. Maar natuurlijk niet voor dertien jaar. Hooguit een uurtje of acht.
@Jezzebel
Vandaag? Ach, lekker wat borrelen om het eens over spreeksteen te hebben. En ondertussen erger ik me groen en geel aan onze regering die een aardig staaltje aan het downplayen is rond Geert Wilders, bang als ze zijn voor een reactie uit moslimland. Ondertussen geen woord van de jongens en meisjes over Jami. Nog heel even en vrij Nederland bestaat niet meer. Moet je eens op zo’n PvdA letten, dat alles doet om van Wilders af te komen. Goed, boeken verbieden moet je niet willen, maar feit blijft dat de aanhang van Wilders er precies zo over denkt. En die aanhang wordt steeds groter, nu de PvdA er zo over denkt.
Het worden weer mooie tijden.
@Jack Pastoor, Arak (Arabisch cactus drankje) lijkt mij de uitkomst voor jou, in het zonnetje 🙂
Man, wat mis ik het licht.
@Robert, Weet je wat het rare is?
Ik volg het vanuit mijn ooghoeken, een beetje zoals ik dat deed daar, niet echt, alsof het nog niet dichtbij genoeg voor me is, heel raar, al die Nederlandse toestanden en perikelen, mijn hoofd is soms zo ongelooflijk vol met al die indrukken en alles dat er te verwerken valt.
Man ik heb last van culture shock (reverse).
Shit! Arak… dat was ik écht al helemaal vergeten. Het liefst in ruime kleding tegen de avond na een bloedhete dag, uitkijkend op de heuvels bij Haz….
Ik mis veel meer dan het zonlicht.
Of (gedeeltelijk) zoals jij het zegt vind ik het = Shockerend om te zien wat er in Nederland gebeurd is….=
Ik zet een punt achter ‘gebeurd’.
Toch ben ik ook gek op dit koude kikkerland.
@Jack,
Ja, gebeurt.
Ik zat net op de gracht en dacht, wat zit me eigenlijk allemaal dwars?
En misschien het meest dat ik het niet begrijp, echt heel weinig van alles.
Ik weet nauwelijks wat zich in de kranten afspeelt. Mijn televisie is nog steeds niet aangesloten.
Ik zit in het glitter en glamour gebied en ik ken niemand meer! En van alle kanten wordt me verweten alles wat ik niet weet en waar ik nog niet de moeite voor heb gedaan om het onder de knie te krijgen.
Maar man het is zo godvergeten veel! En ik moet er zo ongelooflijk mijn best voor doen om het interessant te vinden. Het meeste interesseert me gewoon niet. Maar dat durf ik niet te zeggen. Het staat zo dom.
En toch, misschien is dat het ergste, de leegte.
Ik heb er wel eens over gesproken met een echt heel beroemd psychologe in Israël, ze is ook een bekend schilderes, Bracha Ettinger Lichtenberg, ik heb haar ook wel eens eerder in een blog genoemd als ik vertel over de demonstratie in Gaza waar ik naar toe ben geweest, daar was ze bij.
Maar wij spraken over ‘de jeugd in Europa’, lekker kort door de bocht. En ze vertelde dat het helemaal niet zo gemakkelijk is vandaag de dag om op te groeien in Europa, wat ze ook van het Midden-Oosten zeggen.
Iedereen leeft in een patroon dat van te voren bedacht is, waar je aan moet voldoen.
Je maakt je school af, je gaat studeren, je vindt een baan, wordt verliefd, trouwt, krijgt kinderen en maakt promotie. Dat is het dan. Niets om voor te knokken.
En misschien mis ik dat.
Man ik voel me soms zo’n halve vreemdeling. Ik wou dat er een inburgeringscursus was voor zij die pijn in hun hart hebben.
Wat een leed!