Kribbig ben ik. En in de kamer op de ezel een doek dat niet wil lukken. Hoofd leeg.
Volkomen leeg. Gevoel kwijt. Ik weet het niet meer.
Waar ben ik, wat voel ik, wat doe ik, wat moet ik. De antwoorden een dikke mist.
Ik weet het werkelijk niet. Mijn lichaam ziek, geest gesloten, lichaam genomen. Geen weerstand, vitaminen, salades, sinaasappels en citroenen, waar vind ik mijn gedachten.
Op de grens van toegestaan en verboden, omdat wij bepalen, omdat paal en perk bij mijn en dijn horen, omdat ik niet weet hoe ik het moet vertellen. Omdat ik het zeg, gedachten verboden. VERBODEN, hoor je me niet?
Ik hang er in lappen en rafels bij. Je kwam op mijn verboden dagen, bloeden van mijn schoot. Bloedend stond je voor me en ik probeerde me groot te houden. Zo klein, zo nietig, laf als een luis, helemaal geen held. Maar zo had ik het me niet voorgenomen. Ik zou het je geven, al die ellende, al die pijn en al die angst, dagen dat mijn kracht werkelijk weegt, ik had het mooier willen doen. Liever willen zijn. Maar er was geen ruimte. Ik moet overleven. Ik heb geen keus. Bloedend duwde ik je naar buiten. Dit gaat zo niet. Kappen.
Al die aandacht, al die liefde, je snijdt me langzaam leeg, vlijmscherpe vingers. Ik heb geen reserves meer. Ik kan me niet langer beschermen. Koortsig hoofd, verslapte spieren, rauwe longen, kwade tongen, heupen hol, zo hol, gebroken vaten, helen van het al.
In pijn waar geen ruimte is voor een ander, bloedde jij als een vrouw. Ik weet hoeveel je verloor, al je kracht in rode vlekken op witte lakens. Uren ben ik met kookwasjes en extra lang weken bezig. En ook mijn eigen schoot bloedt langzaam dood. Nog even, nog een paar keer, dan is het over. Leegte van mijn bestaan, zij heeft bezit genomen, van mijn hart, mijn longen, mijn lever en mijn arme hoofd.
In het wit rouwde ik je naar buiten. Ik kan het je niet geven, jij die geen oog hebt voor mijn grenzen, als ik toegeef sterf ik langzaam af. Ik moet verder en door, ademen, haal adem, diep van binnen, rauwe stukken vlees. Behoefte, verlangen, gonzen van mijn hoofd, mijn oren vol, ik hoor het niet meer, mijn neus gezwollen zoals lippen die slechts fluisteren, overgave in de verte. Zij kunnen niet spreken, bloedend raken ze het bestaan, op vleugels, zoals beloofd.
Amsterdam,
Jezzebel
Own Art
Misschien moet je je gedachten ook even niet zoeken, misschien moet je wel even niks zoeken…het is genoeg. Het is er . En dat schilderij…het zegt zoveel. Dat binnenste, dat middenin-gedeelte…..ik vind het fantastisch weergegeven en in al zijn /haar zijn indrukwekkend mooi. Echt!
sterkte en groet, Coby
Dank Coby, voor je woorden en je gedachten.
Misschien heb je gelijk, maar het voelt zo ongelooflijk leeg.
Ja, ik geloof je, ik lees het ook, leegte is soms onverdraaglijk, bijna dodelijk… Hoewel ik andere leegte(s) ken en heb meegemaakt dan waar jij nu in zit en mee zit, denk ik. Maar ik bedoel(de) ook met :misschien moet je wel even niks zoeken… het is genoeg en het is er die leegte en de omvang daarvan. Je kunt er (even) niet omheen. Het heeft (jouw) erkenning nodig.
Ik denk aan jou,zache groet, Coby
Good morning, ah nu heb ik geen fotootje meer op mijn eigen log, wel bij anderen. En Coby, oi va voi jij bent dubbel.
Dank voor je woorden, leegte, de tafel waarop het spel gespeeld wordt, zoals mijn mooie denkende vriendin al eens zei.
Fijne dag.
Even kijken, hoofd er bij?
Toch ken ik mensen die het wel kunnen,gisteren was ik bij zo`n mens.
Voorgelezen uit het Grieks,en dan die warmte,die overal kwam,het maakte loom,sloom en relaxed..zo veel schoonheid in taal…de bewondering was wederzijds,een goddelijke dag..
Over je tekst durf ik niks meer te zeggen,jij bent mij te onbesuisd.Pfff…echt jddisch…wat een ely daar heb je in no time heibel mee…vrouwen..je kan beter kippen houwennn,elke dag een ei!!!
Mss moet je eens naar je imput kijken,dear…de juiste vrienden kiezen is belangrijk,hoor!
Waar is je spina?
@Dunya,
Zal ik de vragen dan maar eens stellen? Ik begrijp er werkelijk niet veel van. Ik hoop dat je het me wilt vertellen.
Toch ken ik mensen die het wel kunnen… Wat wel kunnen?
Het klinkt goddelijk, jouw dag.
Over je tekst durf ik niks meer te zeggen… Waarom onbesuisd?
Hoezo Jiddisch?
Die van vrouwen en kippen vond ik wel leuk. 🙂
Ik heb een paar vrienden gekozen Dunya, ze zijn me dierbaar. Maar er zijn er veel, veel meer dan ik dacht, die zeiden dat ze mij wel leuk vonden en het toch niet zo nauwkeurig bekeken hadden.
Such is life.
Wat is spina?
Ik was even hier Jezz…
Om je weer te lezen, en in me op te nemen.
Ik neem het weer mee,goed ?
XScram
Ik krijg ineens trek in kippensoep:)
Jezz, ik wens je een fijne dag, ik ga de hort op:)
(gek woord eigenlijk, ‘de hort’ . ben benieuwd wat het is, dan kan ik erop)
(gaf je al puntjes, maar kwam even snel op visite)
en de schildering is MOOI.
*zoef*
Reactie is geredigeerd
Jezzebel!
Meid wat zien ik allemaal!, her en der, hier en daar…
als je de leegte opzoekt, doe je het dan wel een beetje kalmpjes aan? de leegte verdraagt niet te veel anderen om zich heen, de leegte is nogal egoistisch ingesteld, en duld slechts nog meer leegte, het is niet de leegte die een probleem is, het probleem begint pas echt als je het probeert te vullen ….
spina moet wel spinea zijn, ruggegraat.
niet veel tijd meer,
tot over een weekje ofzo, dan neem ik de tijd om alles op vk blog wat me interessant lijkt eens na te lezen,
je kunt is inderdaad prachtig!
nu ja, sorry jezzebel, het spijt me dat je reactieruimte zo vervuild is geraakt, ik zie niet hoe ik dat voor elkaar gekregen heb, een glitch ben ik bang
Oh jongens, die griep heeft me echt goed te pakken.
@Scram, 🙂 do come again. 🙂
@Morgaine, ja, echte kippensoep 🙂 Lekker dat jij de hort op gaat! Ik snak naar een moment van energie.
@Alice, er is iets met het VK-blog, transformatie naar nieuwe server, who knows, maar er zijn een heleboel mensen verontwaardigd en niet helemaal onterecht, wat een zooitje hebben ze er van gemaakt!
Hoe waar je woorden, maar dat is misschien het allermoeilijkst, toegeven aan leegte. Het is op, even niet en zo… ik ben er niet zo goed in.
Wat fijn dat je er bent! Heb je het leuk?
Ik ben zo benieuwd naar je verhalen.
Tot volgende week Lieverd, leuk dat je even kwam buurten!
Hi Jezz,
Wil je me even je e- mail adres sturen? Ben het kwijt, nadat mijn computer een complete scoonmaak onderging. Ik moet je even persoonlijk schrijven.