Als zij dapper is

Als ze verstandig is dan houdt ze haar mond.
Maar verstandig is niet haar sterkste kant..
Als ze verdrietig is dan doet ze wel stoer.
Maar haar gezicht heeft plooien, wonden wijd open.
Gepokt en gemazeld, wind en weer gingen er overheen,
Tijd heeft haar tanden in haar huid gezet.
In haar ogen kun je de wereld lezen.
Ze kent het al
En pijn kun je nooit volledig verhullen.
Als ze moe is dan zoekt ze naar kracht.
Zoals sterke vrouwen naar de bron.
Haar lichaam voor later, voor de ratten en de honden.
Dus gaat ze door, roepende in de woestijn,
Op eindeloos lange benen.
Soms op het tandvlees van de mond die naar binnen viel.
Je kunt haar maar nauwelijks zien.
Soms wel horen.
Over het algemeen houdt zij zich afzijdig.
Op een enkeling na, iemand die ze lief of leuk vindt.
Iemand die iets moois maakt, of iets interessants zegt.
Als ze wijzer was.
Dan zou ze het hier niet zoeken.
Liefde en zo.
Maar als zij dapper is, werkelijk moed heeft.
Dan gaat ze verder, elke dag opnieuw.
Van het allereerste begin tot het einde.
Als er drie sterren aan de hemel staan.
Een nieuwe week.
Begint.
 
The sky is open
The earth is wide
And the road is endless.

Als zij dapper is dan zijn het haar woorden die steunen.
Woorden die mijn mooie denkende vriendin me gaf.
Ze zei van Laudsche, maar ik weet niet hoe je het schrijft.
En misschien sprak ze het niet goed uit.

Amsterdam
Jezzebel

Foto: mij onbekend