Ik heb de gordijnen dicht gedaan. En de kaarsen aangestoken. Ik vraag het me af, is dit wat ik geworden ben? Zoals mijn grootouders.
Morena, zij die het in het donker doet, achter gesloten ramen, dat lichtje dat zij laat branden.
Ik heb rosé voor mezelf in geschonken, dat zou zo maar kiddush kunnen zijn, en ach, met een beetje verbeelding de toastjes de challe en het druipende Franse kaasje uit de Champagne als kippensoep.
Ik moest weer aan je denken, of eigenlijk aan je broer. Het gaat niet zo goed met hem. Hij zou terugbellen en daar heeft hij nooit meer de kracht voor gevonden.
Weet je, hij en ik, toen je er niet meer was, een Jom Kipoer later, daar was iets. En oi, vraag me niet wat, mysterieus, zoals met jou, dat ene dat je niet benoemen kunt.
Toen je me belde uit het ziekenhuis en vertelde, voor het eerst vertelde.
Ik vond het fijn om bij je te zijn, jij was speciaal. In die tijd had ik vrienden en vriendjes, de vriendjes kwamen en gingen, maar de vrienden bleven en daar deed ik het niet mee.
Zij waren te dichtbij, dat was me te dierbaar.
En je was mijn sleutel, mijn brug, alles dat ik niet wist en alles dat ik was. Samen brachten we de eerste Golf Oorlog door.
Ik op een matrasje voor de televisie, CNN 24 hours a day, all the news you can dig, toen zo’n beetje als de Debka-files van tegenwoordig, niet zo heel erg goed gefundeerd, elk gerucht werd op je losgelaten als een windhoos in de Sahara, Desert Storm, en ik was er gevoelig voor, onbeschermd mijn huid, elke porie wijd open.
En jij aan de telefoon, als ik je belde, als ik in Ryaad het luchtalarm zag afgaan en wist, nog even, dan landen ze, de raketten van de haat, onderweg naar Tel Aviv. En jij belde, met vrienden, met familie, iedereen die daar zat, man je kende het halve land. Land dat je me ooit zou laten zien, die volgende zomer, dat werd de leugen, die van ons.
Het was voor het eerst dat ik besefte, morgen bestaat niet. De film die we samen zouden zien Flatliner je was er mee bezig, hoe dat zat, die coma van jou, iets meer dan een jaar geleden.
En iedereen dacht dat ze je kwijt waren, waren het elf of negen dagen? Ik weet het niet meer, maar ik weet dat het een medisch wonder was dat je er uitkwam, met zo weinig. Je was zo normaal, op je epileptische aanvallen na, maar ook dat al weer een tijdje geleden, die laatste, of liever gezegd die ene voor de laatste, zoals later zou blijken.
Je had je rijbewijs terug, je was door alles en iedereen goed gekeurd, de toekomst lag open, wijd open die wond, dat zwarte schaap, kom, hier zijn de twijgjes groener, bewijs je maar, werd er steeds voor je voeten geworpen.
Maar jij had je eigen idee en plannen, je hart nog groter dan je lijf, weet je, er waren er honderden, die ene vrijdagmiddag vlak voor of na Pesach dat weet ik niet meer, toen ik voor het eerst in mijn leven op een lavajah stond, jouw lawaaie, zoals ze zeggen. Man, de politie heeft de ventweg moeten afzetten.
En eigenlijk is er niets bijzonders dat ik wil zeggen, behalve misschien, nog één keer, shabat shalom.
Ik kom het je vertellen, het hele verhaal. Dat van die bloedbroeders.
Amsterdam,
Jezzebel
Art: Hila Lulu Lin, My Beauty
En ik wil het graag horen, dat verhaal.
Dank je Jezz…
Mooi Jezzebel !!
Goedemorgen,
@Jaap, dank voor je woorden, het hele verhaal, in stukjes en beetjes.
@Scram, graag gedaan, het is fijn om te delen.
@Gooi boy, dankjewel, ik doe mijn best.
Jezz, hoe tekst en beeld samenvallen, maar je moet er je best voor doen, bij jouw verhalen, je moet ze willen horen en kunnen ontcijferen.
Al die lagen, ik geniet er van.
geen woorden, wel gedachten. Mooi Jezz.
Dag Jezzebel! weer een ontroerend verhaal, je hebt er veel en je kan zo mooi vertellen. Doe maar, ik luister. Liefs.
@Gingy, kun je dat eens uitleggen, waarom je zo erg je best moet doen voor mijn verhalen?
Fijn dat je er van geniet, ik doe mijn best, maar ik ben echt benieuwd naar dat antwoord.
@Zev, jammer dat je ze niet deelde Zev, ik ben erg benieuwd, hoe gaat het met je?
@Yolande, fijn dat je luistert, het is fijn als iemand echt luistert, met aandacht.
Liefs ook voor jou, heel veel.
je moet me vertellen wat een lavajah is…
ik ben niet thuis in die uitdrukkingen en ik wil je begrijpen….
Hi Jeg, Lieverd,
Een lavajah is een begrafenis.
Ah, en misschien ook goed om uit te leggen, Moreno’s zijn de bekeerde Joden uit Spanje en Portugal tijdens de inquisitie, zij die zich wel officieel lieten dopen maar in het geheim nog steeds Joodse riten en gebruiken volgden.
Reactie is geredigeerd
Ik sluit me aan bij Jaap, wil het graag horen dat verhaal :-))
http://www.dailymotion.com/video/xdm65_uturn-aaron
ja dat dacht ik al…..een begrafenis….
Moreno’s….dat weet ik…..
het is goed om te gedenken….je even af te sluiten van de wereld en dan je daarop te concentreren…
en te delen….jij en wij….jij en ik..
het is prachtig om iemand jouw sleutel, jouw brug te noemen…..dat inspireert me behoorlijk ik ga het even noteren….
zo zie je maar hoe delen ook vermeerderen wordt..
en je schrijft weer zo mooi….
schrijf verder met je brede smile en die mooie lange benen die nu maar eventjes moeten rusten van al dat rennen……write and share dear…
jegkys.
Lieve Jezz, kwart voor 11, wou je even bedanken voor je bijdragen aan mijn ontwikkeling, je blijft steeds zo onafhankelijk en toch zo betrokken , je schrijft met liefde over dingen die je ook kritisch bekijkt. Het is echt een gave! Je hebt talent! Ik leer en lees met liefde.
Wat een mooie reacties.
@Heer Lot, dank vor je reactie, met stukjes en beetjes zal ik het vertellen.
@Dorpsbewoner, dank voor je bezoek, ik ben al even bij jou langs geweest en dat was prachtig.
@Jeg, dankjewel Lieverd, ja, ik ben best moe, maar dat schrijven blijft en dat delen, dat is het lekkerste wat er is, precies wat je zegt, delen en vermenigvuldigen, zij horen bij elkaar. 🙂
@Yolande, dank voor je lieve, warme woorden, ik word er erg verlegen van. Ik ben zo blij dat ik je ben tegen gekomen, je geeft me zoveel kracht.
Prachtig je woorden….
dank je wel