Land van mijn hart

Land van mijn hart  

Doodstil deze nacht
aan een Amsterdamse gracht,
slaapt de buurt.
Morgenvroeg, vroeg dag,
werk, kinderen, huisdieren,
ditjes, datjes, zware zorgen,
zij slapen nog, nog even.
Ogen gesloten,
vuur van binnen,
knallende adem.
Oren gloeiend verheven
bloedend wapen, lust en verlangen.
Hartslag pompend klimt zuigend,
suizend al maar hoger.
 
Aan de andere kant
achter de schutting
slijpen zij hun messen,
scherp schieten,
licht van je ogen.
Broer, minnaar, man,
vriend en vijand,
de oorlog is uitgebroken.
Sirenes loeien,
echo’s galmen,
jankend op de rots,
snijden deze nacht.
Tanden van de haat bijten in de macht.
Gaza en de Westbank in stukken gereten.
Vijfentwintig keer breekt het hart van een moeder,
als zij schreeuwt, huilend tot de ochtend.  

Razend de vlammen van mijn hart.
Als het vuur aan de hemel rijst.  

Amsterdam,
Jezzebel  

Art: Hila Lulu Lin, Call Me You Bastard