Razend
Razende furie van mijn schoot.
Vlammen als vuisten,
van binnen naar buiten.
Gloeiende aanval afgeslagen,
maar de koorts blijft.
Waanzin diep van binnen,
waar je niet bestaat.
Messen draaien.
Zuigen, pompen, buigen en beminnen,
in de grote draaikolk.
Kotsend overblijven.
Als het leeg is.
Amsterdam,
Jezzebel
rose 09-03-04
Juist,..dus….
Kus, lieverd.
@Jezzebel: Vlammend van het begin tot het eind. Zo kort maar ook zo heftig. Laten we hopen dat deze taalstriemen hun doel zullen treffen.
Een dikke aanbeveling van Pas
PvdA, anders bekeken..
Zoals het vuur zou moeten zijn, en nooit meer is geworden. Binnen die partij, natuurlijk.
Ik vind die tekening góed. Ze klopt van geen kanten, en straalt een ruwe schoonheid uit!
@Scram, 🙂 juist, niet juist, daar ga ik niet over, toch?
@Morgaine, dankjewel Lieverd. 🙂
@Pas, dankjewel, laten we hopen dat het snel weer over is, toch? 🙂
@Mephisto, dank, het is al weer een tijdje geleden, zeven jaar lang had ik geen pen of papier aangeraakt, totdat het genoeg was, toen kwam deze, het begin van een lange reeks, waar ik nog wel eens naar teruggrijp, om er nog iets aan toe te voegen.
Klopt, ik was even speechless….
😉
Wat een zeldzaam lelijk gedicht is dit! Foei!
Gelukkig krijg je de gebruikelijke minimaal 10 inteelt – aanbevelingen..
Kan ém blijven lezen.
Vind ém prachtig!
Ben ik nog even,
Dank Scram, Partout en Lilian. 🙂
ik vul je met de warmte van mijn reactie