Toen zij schoot, al de kogels van haar hart, toen werd het anders, de wereld die draaide, en tolde voor haar ogen. Zij die haar handen uitstak, haar nek op het schatvot, toen riep ze naar de zonen van haar schoot, toen ze sprak: "Hier ben ik, luister naar je moeder, ik ben er een zoals jij."
Ze zei het letterlijk, in andere woorden, die woorden van de vorige keer, waar ik je over vertelde, als de bloesem aan de hemel staat.
Daarmee maakte ze een onderscheid tussen zichzelf en haar vriendin die anders is, maar net als zij een moeder. Toen stak ze haar handen uit, toen werd er door zo’n jongen van haar hart, heel precies aangelegd.
Toen werd er gericht op de hand van een moeder, zij die er haar best voor doet, met heel haar schoot.
Hij moet het gezien hebben, de handen van zijn moeder, ook hij moet gevoeld hebben, hoeveel pijn het doet, om te schieten, als je het niet langer kunt houden en beheersen, als de wereld zwaar is, als het donker wordt.
Hij schoot op haar lange blonde haren, zij, mijn mooie denkende vriendin van bijna zestig, kind van de elementen, zeemeermin in een weeshuis, omdat haar ouders wisten wat goed voor je was, als je jong was.
Zij bloedt nu van binnen, ik voel haar pijn. Zij weet de woorden die ze gebruikt heeft, daar straft ze zich mee.
Nu denkt ze dat ze zoals hij is die schoot, dat is waar, maar wat ze vergeet is dat ze met liefde gaf wat zij dacht dat het beste was, zoals haar moeder en haar Arabische vriendin Zara, die ook een moeder is.
Moeders van alle olijven, vruchten van hun schoot, wij doen ons best, soms is het bloeden in alle kleuren.
We gaan verder.
Mooie denkende vriendin ik zou je willen vertellen als ik de woorden kon vinden, dat het anders is, toen jij schoot. Toen jij schoot, de pijlen van je hart, en ook die doen pijn, en verwonden, probeerde je het eens anders, en dat is volgens mij het verschil.
Mooie moeder van alle vrouwen, alle mannen en alle kinderen zonder moeder, mother of the universe, wees niet boos, ik vind je zo ongelooflijk mooi, in alles wat jij beroert, zoals het jou aanraakt.
Amsterdam,
Jezzebel
Art: Hila Lulu Lin,
Er zijn dagen dat het gesluierd, mistig en wazig is, duizend tranen voor haar en haar schoot
Stilletjes aanbevolen…..
XScram
Thanks, Scram 🙂
Niet stil zijn hoor, het is belangrijk om het te delen, zodat we het samen verder kunnen tillen.
Dank voor je woorden. 🙂
Ik weet wat me trof van je vorige bijlage, : niet schieten er zijn hier kinderen, er zijn hier Israeliërs.
Dat moment moet heel pijnlijk geweest zijn.En toch heb ik heel veel respect voor haar, juist omdat ze de confrontatie aangaat.
Lieve Gingy, wat ben ik blij met je reactie, zij is de vrouw van wie ik werkelijk heel veel houd, ze heeft me zo ongelooflijk veel gegeven, ik zal haar niet kielhalen, maar ik hoorde wat ze zei, zoals jij.
Volgens mij is het belangrijk, dat we het hoorden, goed of slecht, dat maakt niet uit, maar er was een plek waar onze oren bleven steken, en we het niet meer wisten, zoals zij.
Ook ik heb heel veel respect voor haar, ik houd van haar, zij is mijn mooie denkende vriendin, misschien wel de mooiste vrouw die ik ken.
Dankjewel Gingy 🙂
Dit is een droom van een gebed Jezzebel. Een deels pijnlijke droom weliswaar, terwijl ik door jouw woorden naar je artikel staar.
Reactie is geredigeerd
Jos, dank voor je woorden, ze klinken als een gedicht. 🙂
Liefies, slaap lekker, vandaag weer helemaal leeg, lekker op. 🙂
Ik las net wat: Als je de talenten die jij bezit, inzet voor de mensen die jouw talenten niet bezitten, dan ben je bezig met je levensmissie.
Anatol Kuschpèta
Goedemorgen,
🙂
@K, Mooie quote, hoe zie jij de uitleg daarvan?
Dag Liefies, fijne dag.
Ik heb lieve woorden geplaatst bij de kunstvruchten van een andere schoot..
…de oceaan…..waar ik aan het strand was en jij een warm bezoek bracht. Fijne dag Jezz.
Reactie is geredigeerd
Ik heb het gezien Zwollywood, ik heb het gezien, en ik vind je prachtig. Dankjewel.
🙂
Vond ik ook mooi.
Uitleg?
Je kan wel proberen om met je talenten een zo mooi mogelijk leven voor jezelf te scheppen, maar dat geeft uiteindelijk maar beperkt voldoening. Als je in staat bent om met je talenten zowel voor jezelf als voor anderen iets positiefs te bereiken dan voelt dat heel anders. Dan geeft dat zin aan het leven en voel je dat wellicht als een missie. Zo denk ik, voelt dat ook voor je vriendin die steeds die actie opzoekt waar ze denkt nodig te zijn.
hai Jezz, ik weet hier ook niet veel woorden bij te verzinnen…
Wat ik wel weet is dat ik de foto ongelooflijk pijnlijk vind om naar te kijken, deze kunstenares met wie je mij/ons al eerder liet kennismaken wil echt diep gaan, ze kan niet anders dan ‘beelden’ laten zien, maar ze gaat heel ver en diep. of ze pakt je bij je nek en drukt je er met je neus bovenop alsof ze ; "Zie je het nu?!??" wil zeggen… Auw,… ‘ja ik geloof dat ik wel wat zie ja…’
…
Jongens, er is een nieuwe computer, die moet ik nog even uitvogelen.
Morgen weer meer, dan kom ik nog even kletsen en zo, K en Alice, ik ga proberen het uit te leggen, mag dat morgen?
Alice, ik geloof dat Hila Lulu Lin je een heel zacht verhaal vertelt, ookal zijn haar beelden misschien rauw, het zijn de beelden die ze om zich heen ziet, in dat land van mijn hart, ze ziet de patronen, en alles dat het is, dat is soms inderdaad keihard.
Want wat ik je wilde vragen, was, kijk nou ens naar die handen, die ze vormt, alsof het een geheim gebaar is, de schoot van haar buik, op haar buik, niet daar waar al die gebakken eitjes uitkomen, op haar buik, en tegelijkertijd kun je als je het in een beetje groter perspectief ziet, in die hele buik een gezicht zien, iemand met blinde ogen, want dat zijn haar duimen, daar kom je niet om heen.
Maar dat ga ik morgen nog even heel precies proberen te delen, want delen is lekker toch?
@K, morgen kom ik terug om er nog even verder over te kletsen, ik wil er nog even over nadenken, en nu ben ik te moe om dat goed te doen, vind je dat goed?
@Morgaine, fijn dat je er bent, gaat het goed met je?
Kus, gewoon, zo maar.
Dag Lieverds, slaap lekker
oei.het is eigenlijk al weer te laat….maar ik wil toch nog even bij je komen….
je mooie vriendin zal et moeilijk hebben, maar ze zal verder gaan denk ik…..en schieten met de pijlen der liefde dat is de enige manier om vrede te bereiken…..om een betere wereld te scheppen…..
het kunstwerk op de foto vind ik intrigerend…
ik had het meteen gezien, dat gezicht met de afgedekte ogen…dat zit heel veel symboliek in die ik zeer positief vind…..
haha..jij ook een nieuwe computer….ga je nu ook en Vista breken, of een XP…
spannend..succes..
ik ga nog even iets ten en dan naar bed…..
god nat og jegkys…
sunny side up, Jeg, 🙂
Slaap lekker
Rauw en mooi, daar waar het om gaat, het diepe, het echte. Dank je wel, Jezz!
Goedemorgen Lieverds,
Oeh, dat was voor ons allemaal, een late, lange nacht 🙂
Grappig is dat, soms zijn al die moods en al die toestanden overal hetzelfde, maakt niet uit waar je bent.
En weet je, soms vind ik het moeilijk om het uit te leggen, hoe je het allemaal, werkelijk alles, ook eens anders kunt bekijken
Let’s give it a try, zo goed als het gaat.
@Jeg, oi, ja een nieuwe computer en ik ben er werkelijk ongelooflijk blij mee, maar het maakt me zenuwachtig!
Dingen die ik automatisch deed of blind kon vinden, daar moet ik nu opnieuw over nadenken. Maar weet je, de computer, oi va voi, de computer dat is de plek van mijn hart, daar moet het rustig zijn, niet te veel troep, want daar kun je werelden scheppen en nu is dus ook die plek een puinhoop. En het kost zo veel tijd om het precies uit te vogelen. Ik doe mijn best, elke dag een stapje verder.
Weet je wat me ook opviel aan het kunstwerk van Hila Lulu Lin? Die gebakken eitjes, soms is het een dubbele dooier, soms een enkeling.
En het is inderdaad net alsof er aan de lopende band eitjes gebakken worden, al die vruchtbare proteïne, om de wereld te voeden.
En als ik achterover leun en mijn ogen half dicht doe, tussen mijn wimpers doorkijk, dan is dat randje schaamhaar ook net een bos en al die gebakken eitjes als land, als een woestijn, dan krijgt het geheel weer een andere betekenis, volgens mij. En er zit nog meer als je nog langer kijkt dan zie je ook hoe iemand de liefde zuigt, oi va voi, hoe dit allemaal uit te leggen, want uiteraard, het is enkel interpretatie, maar wat zij oproept, dat vind ik werkelijk mooi.
En Alice, al dit bovenstaande is natuurlijk ook voor jou.
Ik geloof werkelijk niet dat ze het je in wil wrijven, ik geloof dat ze probeert een ander verhaal te vertellen. Anders dan alles dat je al weet en misschien niet eerder naar wilde kijken.
Ze doet het zo bedekt, je moet het werkelijk willen weten, maar volgens mij is het verhaal dat ze te vertellen heeft, zo zoet als moedermelk.
@Yolande, mooie prachtige vrouw, dank voor je woorden, echt fijn om te horen. Ook jij was nog laat op. Gaat het goed lieve vriendin?
@K, ik weet het niet zeker. Ik geloof dat talenten vooral bedoeld zijn voor jezelf, ga ze maar ontwikkelen, we weten niet precies waarvoor en waarom, maar het is lekker om de dingen te doen waar je goed in bent.
En mijn mooie denkende vriendin is beslist geen actie zoekster, ze houdt zo ongelooflijk van dromen, van werelden bouwen, ze is een schrijfster, op haar zestigste studeert ze filosofie en psychologie, ze houdt van denken.
Maar er zijn momenten dat het belangrijk is, dat je op moet staan, zoals zij ook voelde.
Toen is het begonnen, om het eens anders te doen.
En als ze me dan vroeg: "En jij? Wat doe jij, als er zo’n misdaad gebeurt?"
Dan voelde ik me ongemakkelijk, ja wat deed ik om de dingen en de zaken eens anders te doen?
Dan zei ik haar: "Ik ben een blog begonnen. Midden in een oorlog. Toen ik een buikdanseres naar Nasrallah stuurde."
En er waren dagen bij dat ze dat wegwimpelde, ik was een salon-activist, een droomster, als de hele wereld nu op zou staan, dan zou het anders gaan.
En toen ging ik met haar mee, daar heb ik een blog over geschreven, en beleefde wat ik al wist.
En dus proberen we het anders, zij zoals ik.
We zijn een nieuw weggetje aan het zoeken, een opening zoals je het wilt noemen.
Misschien kan het anders, misschien zijn er meer mensen die willen helpen tillen, ieder op zijn eigen manier, heel zacht, want de dingen en de zaken, ze moeten anders.
Dag Lieverds, vandaag weer verder, laten we maar eens zien wat we vandaag voor elkaar kunnen krijgen.
🙂
Reactie is geredigeerd
Heb ik misschien wat gammel uitgelegd. Ik wilde ook niet zeggen dat je vriendin een actie-zoekster is maar dat ze door middel van het deelnemen aan acties richting geeft aan haar gevoel van wat nodig is te doen. Dat dit dan voelt als een missie. Zo bedoelde ik het.
Klopt dat beter volgens jou=
🙂
K, echt bedankt voor je uitleg. Ik heb problemen met het woord missie, en mijn mooie denkende vriendin ook, het klinkt zo belerend, maar je heb gelijk, soms kan ze heel fanatiek zijn.
Ik weet het niet of het een missie is, maar ik weet dat we er samen al een tijdje naar zoeken, hoe het anders kan.
Dankjewel 🙂
@Jezz, goh wow wat veel geef je me om over na te denken..
Ik wil dit nog zeggen, een van de eerste dingen die ik zag, toen ik beter probeerde te kijken – waarom vond ik het moeilijk om te kijken?- was dat ik dacht, meende, een soort ‘sleutelgat’ te zien. Jij zegt Gezicht, en dat de duimen de ogen zijn, ik zie een sleutelgat, de navel als toegang, de handen samengedrukt, zij maken de opening mogelijk en wijzen je ahw de weg….. maar geeft toegang tot wát? de Moederschoot? de ..? de…? womb zeggen ze in het Engels… maar echt, ik ben bang om het in te vullen, bang om te sturen, want het zullen míjn ideeen zijn, en mijn invulling, vanuit mijn eigen context, en die zullen ongetwijfeld erg verschillen met de hare, want ik ben niet opgegroeid in een land met zoveel Vuur – letterlijk en figuurlijk- en kan onmogelijk bevroeden wat dat met je doet…
@Alice,
weet je, soms kun je het niet allemaal tegelijk bevatten, Hila Lulu Lin is geen gemakkelijke kunstenares, maar ik geloof dat zij spreekt in een taal die universeel is.
Mooi vind ik wat je zei over dat sleutelgat. Staar je niet blind op geen toegang, denk ik, want de navel is uiteraard de opening, begin van het einde, einde van een nieuw begin.
Och, er is zoveel, als je je gedachten maar even de kans geeft, gewoon rustig kijken, ze vertelt je heel veel, zoals Jeg ook al zei.
Dank dat je me dat nog even kwam vertellen. 🙂
Jezzebel, vriendi waar ik veel van leer, ik reageer nu ook op Alice die door jouw bijdrage kijkt naar deze foto- in de context van deze bijdrage nog wel!- en zo eerlijk wijst op aarzelingen en afwegingen in haar zelf. Door jou leer ik zinnige, waardevolle en lieve mensen kennen.
🙂
Och dit maakt me blij! 🙂
Dag Lieverds, ik ben nog even een interview in elkaar aan het knutselen.
@ Jezzebel. @ Sorry, maar mijn intuïtie zegt dat je een totaal ander mens bent dan "Jezzebel".
Trek je er verder niets van aan, maar ik voel dat zo. Groet, An.
@An, wat voor mens is ‘Jezzebel’? Dank An, ik ben benieuwd wat je ziet.