Ik verlang naar je

Zeg, zullen we het er eens over hebben? Even echt? Ik heb vier minnaars. Ongeveer, ik wil niet tellen, waarschijnlijk zijn het er meer. Nu eens dit, dan weer dat.
Ik verlang naar je, man van een ander, ik wil je nu wel eens voor mezelf.
Wie ben je? Waar kan ik je raken? Hoe kan ik me laten zien?
Ik ken je niet, maar ik wil het weten, hoe werkt het voor jou?
Jij bent die man, man die gekozen heeft en zich permitteert, iemand zoals ik. Zij die vrij is, te oud is, te laat is. Je kunt haar hebben, erbij.
En nu ben ik het zat. De coulissen, tweede viool, weet je, het is niets voor mij. Ik schitter graag, in the spotlights, als ik me kan verbergen, dan graag in jouw armen.
Man, oh man, waar ben je? Ik heb je gewikt, gewogen, wat ben je licht.
Ik wil een zwaargewicht. Alles of niets. Iemand zoals ik, met ballen en een hart.
Ik zoek een disciple of the wise, ik kan je er heel wat over vertellen, ik heb er het boek van de legenden op nageslagen.
Je bent wandelen, een paar dagen weg, je bent druk en ook je gezin slokt je op. Maar man oh man, waar blijf ik?
Ik heb er genoeg van. Ik wil een man, voor mezelf, andere vrouwen lukt dat ook, waarom zou ik niet mogen eisen, iemand die voor mij gaat, als eerste keus?

Jezzebel,
Amsterdam