Zoet verlangen

Ik zit alleen op het balkon, langzaam wordt het donker en steeds kouder, zoals gisteren en eergisteren. De wereld heeft weer flink aan me getrokken. Ik zou het je willen vertellen, even delen. Maar vanavond praat ik met je in stilte. Mobiele telefoon naast me.
Weet je waar ik naar verlang? Die prachtige stiltes, dat hummen in mijn oor, in jouw oor.

Wat vertelde je me nou?
Dat doe je af en toe, soms zet je me op het verkeerde been. Dan weet ik het niet precies. Je woorden zo stellig uitgesproken, ze maken me in de war. Wel de momenten dat ik mijn oren spits.
Vroeg je nou of ik je in bescherming wilde nemen?
Vraag die bij mij steeds blijft hangen.
Je gaat dwars door je eigen verzoek heen, vandaag zoals gisteren.

Weet je, ik weet waar je doorheen gaat, ooit heb ik daar zelf ook gestaan. Toen de Palestijnse Honingzuigertjes (ook wel sunbirds of hummingbirds genoemd) een nest bouwden voor het raam op ons balkon. Ik vond het zo treurig, ze lieten me zien hoe je dat doet, terwijl ik bezig was dat van mij te bevuilen, af te breken.
Ik koos anders dan jij. Eerst voelen dan denken. Ik ging waarheen het me bracht, pas later heb ik er naar gekeken hoe het precies zat, tot die tijd deed ik het op mijn intuïtie. En het was werkelijk beangstigend en confronterend, ik vond mezelf zo lelijk.

Maar nu begrijp ik het. Ik kan dat niet zo goed, met een leugen leven, ook niet die ik mezelf op de mouw speld. Ik moet het precies weten, vroeg of laat, ik wil weten hoe het zit en wat mijn eigen rol is in de puinhoop die ontstaat. Dan is er een beetje rust in al die rommel. Goed en kwaad, mooi en lelijk, haat en liefde, zij horen bij elkaar.

Ter herinnering, voor mezelf, wil ik het je hier nog een keer vertellen. Ik moet het nog hebben over de Qetoret, zoete wierrook, het hoogste offer in de tijden van de tempel, kracht van leven en dood, de puurste bestanddelen, alleen het beste goed genoeg, op dat ene vuile ingrediënt na.
Schoonheid zit niet alleen in de zoetste soorten kaneel of de geurigste mirre er is een bestanddeel dat rottend smerig is in dat hoogste offer.
Oi, het heeft met tikoen olam (helen van de wereld) te maken.
Maar daar hebben we het nog wel eens over.

Jezzebel
Tussenstop

Art: Hila Lulu Lin, pninim (insides) 2