Ik heb je zo veel te vertellen. Kom nog even bij me zitten, als je wil. Ik ben soms zo eenzaam, in al die drukte. Zo druk in al die volle leegte. De werkelijkheid kringelt me weer veel te dicht op de huid.
Er gaan ontelbare vragen door mijn hoofd. Hoe werkt het dit en dat. De grote vragen. Ze zijn belangrijk, ik wil er over nadenken, stuk voor stuk. Ik wil weten hoe het zit, hoe het zich precies beweegt. Maar het is zoveel en mijn tijd zo verdeeld, middelpuntvliedende kracht. Als een tornado door mijn leven.
Ik verlang naar de leegte. De ademhaling van mijn bestaan, mijn eigen ritme. Het is er niet. En ik vlucht in ditjes en datjes. Zo scherp mogelijk, steeds nauwere cirkels, de schakels van mijn bestaan.
Jezzebel
Tussenstop
Art: Antony Gormley Feelingmaterialxiv
av av.. je hebt je aardig in het (prikkel)draad gewikkeld….ontrol en neem er de tijd voor en ziet je zult weer met andere ogen kijken…niet dat het al te veel zal uitmaken….want al die vragen moeten nog beantwoord… ach wat, je leven is nog lang en er zullen steeds weer nieuwe vragen komen….
verdomd gisteren had ik ook zo’n dag…nou ja je weet wel!…ik dacht verdomme het is gewoon één groot vraagteken en inwendig gillend: en er komt nergens ooit een antwoord op….
enfin vanochtend was het opeens zo anders….
en dan weer meteen een vraag en GEEN antwoord..
dus hou maar op met vragen..leef en vergeet niet te leven….
stor kys til dig…
Jezz, je leeft maar 1 keer. Weg met dat prikkeldraad.
Overigens wel een mooi kunstwerk.
Groeten, Henk.
baant zich een weg door de prikkeldraad en kom even bij je zitten;)"sips tea"
als ik opsta neem ik wat prikkeldraad met me mee:)
http://www.artofthestate.co.uk/london_photos/White_Cube_antony_gormley.htm
Prachtig!
Goedemorgen, fijn dat je er bent.
@Jeg, weet je, het zijn niet precies de antwoorden die ik wil weten, soms zijn ze er niet, maar ik wens er naar te kijken.
Hoe werkt het, hoe beweegt het. Dus niet zo zeer waarom, maar hoe.
En als ik alleen ben dan lukt me dat. Maar ik ben nu zo vaak op de vlucht. Al die gedachten van een ander, zo druk, zo ongelooflijk vol. Graag zou ik mijn eigen bewegingen weer willen zien. Ach, je hebt ook gelijk, het komt wel.
Dikke kus Lieverd, fijn dat je er bent 🙂
@Henk, die foto is zo opgeblazen dat het net prikkeldraad lijkt, maar als je dichterbij komt en het geheel wat kleiner is, dan zul je zien, het zijn slechts stalen cirkels om je doorheen te hakken. 🙂
@Heer Lot, oehhh, fijn dat je de boel een beetje hebt afgewikkeld, ook ik moet daar maar eens mee beginnen. Kan ik nog een kopje thee voor je in schenken? 🙂
@Nicolaas, oi, ja, dat blok… ik ben er vaker tegenaan gelopen. 🙂
Of wilde je me iets anders vertellen?
@Annetta, nou… prachtig, het zal je ingewikkelde leventje maar zijn 😉
En waarom moet ik toch steeds aan Ans Marcus denken?
Lieverds, vandaag weer naar mijn huis in de stad. Misschien dat de makelaar deze keer de juiste sleutel bij zich heeft en dat ik nog even kan kijken en voelen, met al die ogen van die ander, naar die plek die straks van mij zal zijn. Oi va voi, wat verlang ik naar dat moment.
Nee. want dan zou ik dat gewoon vertellen ;-). Ik vertel je hier niet meer dan wat jij er in ziet.
Reactie is geredigeerd
Als je de grote lijnen maar in beetje in de gaten blijft houden, ben je al een heel eind!En ineens zie zie je een klein open gaatje waar je zo uit het gewikkelde prikkeldraad kan vliegen en je tot volle gelederen kan ontwikkelen!
groet en zet hem op in deze tussenstop!
koen
Veel succes vandaag! Eindelijk een eigen plek!
Lieve Jezz, koorddansen tussen licht en transparante helderheid, alleen al het op zoek zijn naar inzicht kan je dag verwarmen. Elke nieuwe cirkel begint vanuit een nieuw ezichtspunt.
Jezzebel,ja lekker thee 😉
kijk,voel en geniet van wat jou eigen plek word!
Ik kom ook even bij je zitten. M’n luisterend oor heb ik meegebracht én aangezet.
Jongens is ze weer.
Niet zulk goed nieuws.
Die makelaar (tegenpartij) heeft me daar vandaag voor de derde keer voor niets naar toe laten gaan. Mijn makelaar (in Nederland vervullen makelaars de taak van advocaat) en ik hebben de boel laten ketsen.
Dat is nu een heel gedoe en misschien komt het nog goed, we hebben ze nog een opening geboden (oi, ik was weer goed aan het onderhandelen… 🙂
Maar de kans zit er in, dat ik nog steeds geen eigen plek heb. En dat maakt me zo godvergeten treurig!
@Nicolaas 🙂 Ik heb een zeer levendige fantasie, maar dat vertelde je al. 🙂
@Koen, no worries, al moet ik er 1000 jaar voor slapen, ik worstel me wel uit die prikkels, dat komt ook goed.
@Morgaine, thanks Lieverd, maar oi va voi, zo ver is het dus nog niet.
@Frap, soms is het een enorme kluwe, elk zijn eigen universum, stuk voor stuk de moeite waard, maar niet allemaal tegelijk. 🙂
@Heer Lot, een kopje thee, Earl Grey, of toch liever zo’n groene?
Ik kijk, ik voel, ik geniet, maar ondertussen zit ik nog steeds vast in die tussenstop en oi va voi, wat een katerig gevoel is dat.
@Eline, pfff, test, 1, 2, 3, pfff, pfff… 🙂
Dank Lieverd.
Met horten en stoten ga ik het allemaal vertellen, elke dag een beetje meer.
Dag Lieverds, ik ga me maar eens verstoppen onder mijn dekbed, wat een leed!
Jezzy
Please dont forget to breath
everything will be different in the morning
love Moon
ach, ‘t is maar draad –
zelfs als ‘t rooie is…
*Jezze: bij wat denk je aan Ans Marcus? O, ja die windsels. Je laat ons denken, ons zeg ik maar. Je intelligentie is als een warm bad:>)
Je eigen plek zegt Morgaine, ze laat me ook denken, dat ben jezelf toch?
Earl Grey graag 😉
nu even een tussenstop maar langzaam de versnelling in zijn 1 zetten 2,3,4 😉
Jezzie! Te lang niet hier geweest, bezig met andere, blauwe dingen. Je sprong net in mijn oog met opnieuw een uitgekiende beeld/tekst combinatie. Je bent groots!
Toch worden eindelijk de contouren zichtbaar.
groet
rené
Lieve Jezzebel,
ik weet nog dat ik een plek zocht, mijn plek, … het was 2005, november… dat ik dacht, dat ik WIST! dit gaat niet langer, ik moet mijn plek terug, ik wil naar mijn plek terug…(waar ben ik? waar is mijn plek? wat doe ik hier? het waren allemaal grote vragen!)
ik droomde, verlangde, hunkerde naar mijn plekje, schreef brieven aan mijn plek, maakte tekeningen over mijn plekje…
Goddank, kreeg ik dmv een welwillende loketdame een urgentiebewijs, bijna 6 maanden later kreeg ik het plekje ‘toegewezen’, precies de plek waarvan ik had gedroomd!
Echt waar, Jezzebel, …. het was precies wat ik wilde. Het was gelukt!
Mijn moeder sprong in de auto en maakte een rit van ruim twee uur om met mij samen naar het huis te kijken, en toen stond ik daar, ik was zó ontzettend stupified! en blij natuurlijk, god wat was ik gelukkig….
En toen we het huis aan het schilderen waren heb ik gehuild, ik heb geschreeuwd als een dier en al mijn tranen vochten zich een weg naar buiten, waar een vriendin klaar stond en ze opving, mij opving, en mij liet begaan omdat ze zag dat het bevrijdend was en niets meer of minder, dus geen sussende woorden, geen ‘stil nu maar’ het was werkelijk een opluchting!
En weet je, … jij kan toch ook mooi dromen, droom mooi, droom het naar je toe, leef het, beleef het, alsof het al van jou is, loop alvast door het huis van je dromen, in je dromen, ervaar en voel die vrijheid alvast, ook in het hier en nu, het maakte voor mij de 6 maanden wachten draaglijker.
Liefs en grote kus van mij,
Alice
Ha Jezz., wat een lieve reacties hierboven, vooral die van Alice is ontroerend….
Misschien is het nodig dat we eens even met zijn allen positieve energie sturen naar die weerbarstige makelaar? Dat wil wel eens helpen.
Jongens, goedemorgen… 🙂
Zo gisteren was op, vandaag een nieuwe dag.
Dat huis, dat prachtige huis was dus toch voor mij bedoeld. De makelaar heeft bakzeil gehaald, ik heb er behoorlijk op gewonnen en mezelf lekker pijn gedaan.
Vandaag weer verder.
@Moon, fijn is dat, een nieuwe dag… alles weer open. Ik ga er iets moois van maken. Dankjewel. 🙂
@K. van Vulpen, het is maar draad, dat snijdt.
@Annetta, mijn eigen plek dat ben ik zelf. Maar er moet ook ergens een omhulsel zijn waar dat veilig is, mijn zelf.
@Heer Lot, lechaiem met een kopje thee, en vandaag maar eens plankgas. 🙂
@Noud, 🙂 Man, jij hebt zo’n mooi bloggers blauw blog geschreven. Mooie om naar die mensen te kijken die heel even hun hart lieten zien. Fijn dat je er bent. 🙂
@Victor, ja langzaam maar zeker, mens in wording. 🙂
@Alice, och, een echte grote waanzinnige kus van mij. Ik verlang heel erg naar het moment dat ik kan huilen, dat het veilig is. Dat ik niet bang hoef te zijn een ander te verwonden met mijn pijn. Oi va voi, het is soms werkelijk op mijn tandvlees.
@Gingy, wat ben ik blij dat je er bent! Het is fijn om te delen en er naar te kijken. Dat maakt het blog voor mij zo belangrijk.
@K, alle positieve energiegoden zijn daar aan de gracht op dat prachtige plein een dansje begonnen. Dat huis dat is uiteindelijk toch van mij.
En ik geloof dat de makelaar ontslagen is. Oi vee, wat een leed.
Lieverds, bedankt voor al je fijne woorden.
Tot later, dan kom ik weer even kletsen.
Een plek waar gedanst wordt? Daar zou iedereen wel willen wonen!
Precies Jezzebel, precies 🙂 thnx meissie :))
Maar wat lees ik nu,…. lees ik het nu goed, je hebt het huis!?! gefeliciteerd meid! goed gedaan!
Hulp nodig met verven? ik heb ook hele brede schouders….. :))