Dolende ziel

Ik heb je zo veel te vertellen. Kom nog even bij me zitten, als je wil. Ik ben soms zo eenzaam, in al die drukte. Zo druk in al die volle leegte. De werkelijkheid kringelt me weer veel te dicht op de huid.
Er gaan ontelbare vragen door mijn hoofd. Hoe werkt het dit en dat. De grote vragen. Ze zijn belangrijk, ik wil er over nadenken, stuk voor stuk. Ik wil weten hoe het zit, hoe het zich precies beweegt. Maar het is zoveel en mijn tijd zo verdeeld, middelpuntvliedende kracht. Als een tornado door mijn leven.
Ik verlang naar de leegte. De ademhaling van mijn bestaan, mijn eigen ritme. Het is er niet. En ik vlucht in ditjes en datjes. Zo scherp mogelijk, steeds nauwere cirkels, de schakels van mijn bestaan.

Jezzebel
Tussenstop

Art: Antony Gormley Feelingmaterialxiv