“Ik werd zo chagerijnig,” vertel ik hem, op zijn verjaardag. Vandaag zit me flink dwars.
En ook hij heeft het niet leuk. Ze heeft geen cadeautje voor hem gekocht en ook zijn twee kinderen, ze weten van niets, ze heeft er niets aan gedaan. Oh godverdomme en mijn pakje is nog niet aangekomen.
“Ik weet niet wat het is. Maar al die mensen op mijn bank, het maakt me zo verdrietig.”
“Ach,” zegt hij, “het zijn maar spullen, wat kan jou spullen nou schelen.”
Dat weet ik wel, maar toch kunnen ze veel betekenen, ze zeggen wie je bent, de kleuren waarmee je je omhult.
“Man, de kleuren zijn hier zo anders. Ik mis de warme gele, rode en oranjes, ach man, het is allemaal anders.”
“Dat geloof ik niet,” zegt hij. “Alle Ikea’s zijn beïnvloed door die waterige Europese tonen.”
En dan moeten we samen lachen. Oh mijn God, wat een leed.
We kletsen nog wat. We lachen, samen worden we vrolijk, in al die treurigheid. Dat rotzooitje van ons.
Hij ziet een rat en ik vertel over die van mij, die over de elektriciteitsdraden renden en het zonnescherm, tegen de muur van mijn huis. A little too close for comfort. Maar zijn rat blijkt een egel te zijn, die komt recht op hem af. Dommig vraag ik nog of de stekels geheven of gestreken zijn. En hij zegt, gestreken.
Dan verbreekt de verbinding. Midden in onze lach, om de sores, de dingen en de zaken.
En nu ben ik ongerust.
Oh godverdomme man, waarom woon je daar nog. In dat kut land.
Land van mijn hart.
Oh mijn God wat mis ik je.
Jezzebel
Tussenstop
Art: Antony Gormley – Capicator
ja Jezzlief…waarom is het leven zoals het is…….waarom maken we ons druk over banaliteiten…….terwijl die er niets toe doen….
vaak denk ik: het zal wel ergens goed voor zijn, het zal wel zo moeten gebeuren…
maar de onrust van jou…..ja daar kan ik me in thuis voelen….
het is soms niet te begrijpen…
een capicator zijn is dan soms hard nodig…. :))gestreken of geheven (big big smile)..dat maakt dan niet uit….
ik kreeg een keer een cactus van iemand…een zij….daar moest ik opeens aan denken…..treffend stukje
Vooral dat missen mag afgeschaft worden!!!
Hahaha…ja, de laffe kleuren van het kikkerlandje….Wist je dat mijn huis knal geel is…en knal roze…en fel rood …plus een stukje cobalt blauw…Met verf kun je de tropen in je huis halen; ))))))
Goedemorgen Lieverds,
@Jeg 🙂 Dank, Lieverd, weet je dat het werkelijk helpt om te delen.
@Cor, dankjewel Cor, ik houd van cacti, wat kun je blij worden als er opeens zo’n klein, teer bloemetje groeit tussen al die stekels.
@Isis, ja, missen is een ziekte, oi va voi wat kun je daar misselijk van worden.
Die kleuren klinken prachtig, ze horen bij je.
Dag Lieverds, vandaag alweer een dag van rennen en vliegen, maar straks, nog even, dan ben ik er weer, fijne dag.
egels en ratten, lachen in blues, verbindingen blijven bestaan, ook al is er een kink in de kabel soms.. :))
opgerold in jezelf bestaat
er grote kans dat ‘t een
egelstelling wordt…
let op je aaibaarheidsfactor! 🙂
Mooi beeld dat met die spelden in deze en vorige bijdrage.
Kreeg ooit van mijn ex-vrouw een kaartje van van twee egeltjes die elkaar teder ontmoeten.
Te geblesseerd, bang en onzeker terug in het bolletje. 😀 😉
Take care Jezzebel.
In dat of dit k’t land?
Straks als het zomer is komt er wel wat kleur even tussen de grijze en zwarte jassen en auto’s op straat. Voor een maand of twee, drie. 🙂
ik moet een schilderij maken
voor een kinderfair
ik kijk naar het lege vlak
en wil ze iets van mezelf geven
nog voor ik wegga
het worden hartvormige lotus bladeren en kikkers die springen van blad naar blad
veel kleuren
want daar wil ik me mee blijven omringen
veel kleur veel liefs Moon
Het kan hier ook heel erg oranje zijn hoor, zo oranje, dat je naar groen gaat verlangen.
groetekus
rené
Liefies! Is ze weer.
@Morgaine, het heeft met liefde te maken, dan weet je het wel. 🙂
@K. van Vulpen, prikkelbaar indeed. 🙂
@Peter Hoopman, mooi wat je zegt, twee speldenbolletjes, maar soms kunnen we zo mooi met elkaar lachen. 🙂
@Mary Franssen, Land van mijn hart. Hier of daar. Ik houd er van. Maar wat verlang ik naar die maand of twee, drie! 🙂
@Moon, wat mooi, in al je schakeringen. Lieve kus voor jou. In kleur! 🙂
@Victor, ik was vandaag bij mijn huis, langer dan een uur stond ik in de natte sneeuw, hagel en striemende regen op de makelaar te wachten, die uiteindelijk wel kwam, maar met de verkeerde sleutel. Voor niets dus, die bevroren voeten…
Toen vloegen er twee gifgroene papegaaien over, waarschijnlijk uit Artis ontsnapt. Ze riepen naar elkaar, in al die grauwe tinten, kwamen die felle groene elkaar de liefde verklaren, het was mooi!
@Jezzebel,
Hier heb je een serie zonnestralen al vast. Ik vind dat prachtig de eerste zon en de lucht van knoppen en gras.
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/114542
http://www.volkskrantblog.nl/bericht.php?id=81779
@Mary, ik kom zo even kijken.
@Nicolaas, heb je ook zijn andere beelden gezien?
Wow, wat is hij mooi!
Oh dammie, even afslaan. Mij noemden ze eens een berenklauw. Op een Riddersdichtersblog logde ik me in als jonkvrouwe van Brand tot Netel. Gelukkig heb ik ook een viooltjeskant.
Leuk dat geprikkel in allerlei vormen!
Anneta, op een dag, ga ik je vertellen over de quetoret, het hoogste offer, met de kracht van leven en dood.
Thanks Lieverd, je geeft me weer een duwtje.
…..maar soms kunnen we zo mooi met elkaar lachen. 🙂
De kunst van het genieten, samenzijn, verschillend zijn en alleen zijn. 😀
not always easy, lachen is heerlijk, zoals ook een schreeuw alleen in de bergen.