Ik heb je gezocht deze nacht.
In de joint die ik rookte, in het glas dat ik leeg dronk.
Ja, zelfs in de toastjes Franse kaas waar ik er veel te veel van at.
Maar ik kon je niet vinden, je droeg ruisende rokken en fonkelende ringen.
Die kraakten en verblindden, bonte scherven, je babbelde maar door.
Stilte op goed geluk, voor altijd op de vlucht.
Ik heb je gezocht deze nacht.
In de woorden die ik wilde zeggen, gedachten die niet kwamen.
Slapeloze dromen, geen verlossing, dromeloos slapen geen oplossing.
Tureluurs, kwam ik niet dichterbij, hoe hard ik je ook zocht.
Je hebt je onzichtbaar gemaakt, verdwenen in de grijze massa.
In het bonken van mijn hoofd.
Stilte voor altijd voorbij.
Ik heb je gezocht deze nacht.
In de velletjes die ik van mijn lip beet, in mijn tong die aan mijn gehemelte kleefde.
En in de sigaretten die ik ophoestte in de kou op het balkon buiten.
Maar ik kon je niet vinden, als rook kringelde je er vandoor.
Totdat je deze ochtend tegen me zei:
"Ik heb je horen hoesten. Je moet je laten verzekeren. Als er iets gebeurt loop ik leeg."
Toen verkrampten mijn kaken en werden mijn oogleden zwaar, ik liet ze zakken.
Stilte bleef over.
Jezzebel,
Tussenstop
Art: A. B. Top
28 Responses to Stilte