Ze was de eerste zeer belangrijke vrouw in mijn leven, op mijn moeder na.
Ze leerde me schrijven. En denken. Soms met groot ongeduld. Vaak met humor.
Ze vond ze te leuk, de mannen, de vrouwen, de anderen om haar heen, iedereen over wie we schreven.
Hoeveel uren hebben we niet rokend doorgebracht met onze benen op het bureau. Ook die van haar waren eindeloos lang. Over alles en iedereen hadden we een mening. Totdat het onze oren uitkwam en we suizend naar huis gingen, lang nadat de laatste was vertrokken.
Ik kwam haar tegen bij mijn tweede belangrijke baan. Toen ik nog maar net begon en het me leuk leek, de glitter en de glamour. Ze hadden me immers verteld dat ik het niet kon. Dat ik het nooit zou leren, schrijven en zo. Toen vond ik het tijd voor iets hogers, iets beters, iets groter en klopte bij dat ene tijdschrift aan. Waar zij onder andere de scepter zwaaide. Ze hadden me al gewaarschuwd, de heks van de redactie werd ze genoemd achter stiekem gevouwen handen over monden die lege woorden spraken.
Ze had het niet op vrouwen, werd er bij verteld, er waren er al meer gesneuveld. Vóór mij.
Maar zij en ik konden het goed vinden. Ik was niet bang en zij hield van vertellen.
Ik hield erg van luisteren naar haar, ze kon prachtig denken. Ze was er niet bij, toen ik vele jaren later afscheid nam om mijn eigen weg te volgen, zoals zij het noemde op een fax in het Latijn ‘een ieder volgt zijn lust.’
Als ik tussendoor nog wel eens in Nederland was, kwam ik altijd even langs. Even kletsen, even luisteren, samen een sigaretje roken.
Ik miste haar scherpe verstand.
Maar in Israël vond ik een andere vrouw, ze leek op haar. Ze rookte net zo schaamteloos, als een buschauffeur, als een bedouïne in de woestijn, deze ketterse vrouw met dat vlijmscherpe verstand. Ze was schrijfster en literatuurcriticus voor Haaretz. Ze werd mijn mooie denkende vriendin.
Ik mis haar. Ik belde vanochtend, maar ze kon niet praten, ze zat in de wachtkamer van de dokter. Er is iets mis, nierstenen waarschijnlijk, ze klonk niet goed. Ik heb haar zo ontzettend veel te vertellen, maar weet niet waar te beginnen.
"Schrijf het op," gebiedt ze me, "schrijf het allemaal precies op."
Het spijt me, maar ik heb de rust en de tijd niet, ik weet er maar nauwelijks een blog uit te persen. Oi, er zijn een paar goede brieven die ik wil schrijven, een paar waar ik echt mijn best voor wil doen, morgen, als mijn hoofd weer helder is.
Vandaag heb ik haar gebeld. De mentrix van mijn carrière.
Ik spreek met een receptioniste en leg uit dat ik op zoek ben naar haar e-mailadres, dat krijg ik. Ze kan helaas niet aan de telefoon komen, ze heeft een belafspraak. Ik begrijp het, ze is niet meer iemand die ik zo maar aan kan spreken. Stemmen uit het verleden, noemde ze het ooit, die vriendschap die wij vanaf het begin hadden. Maar nu is ze beroemd. En berucht. Ik wil haar niet lastig vallen. Voor de zekerheid laat ik toch mijn nummer achter.
Vijf minuten later hangt ze aan de telefoon. Wat ben ik blij. Zij met wie ik als eerste een geheim verbond sloot. Zij was één van hun. De vrouwen in mijn leven die me leerden over kracht, over doorzetten, over zuiver denken. Zij die de dingen en de zaken met passie en emotie doen, met heel hun hart. De koninginnen van het bestaan.
Ook haar ga ik een brief schrijven. Ik heb nog wat te vertellen.
En soms weet ik niet waar te beginnen.
Jezzebel,
Tussenstop
Art: Odilon Redon, Stille
Dat hoeft ook niet. Het komt vanzelf. Als vanouds.
Dikke kus!
"De koninginnen van het bestaan", wat een prachtig compliment voor hen. Ze mogen trots op je zijn ..
Ja, vanzelf, ook in kikkerlandje schrijf je om te zoenen.
Mij neem je niet langer in de maling met dit zelf-por-tret.
Kijk, dit soort nieuws, kept secrets, daar veer ik van op! Tell me more!
Goedemorgen, wat is het toch lekker wakker worden met jullie. 🙂
@Jaap, ken je het gevoel dat je hoofd tolt? Gisteren had ik zo’n dag. Er gebeurde zoveel tegelijk. Zij was maar een onderdeeltje van nog veel meer. In stukjes en beetjes zal ik het vertellen, allemaal. Dikke kus voor jou! 🙂
@Annelies, en ze zijn mooi! Ik zal het nog wel vaker over ze hebben. Op een of andere manier komen ze altijd terug in mijn leven. Ik kan ze niet loslaten. 🙂
@Eric, je maakt me blij met die woorden! 🙂
@Klaas, much more to come. Zoveel als ik kan. 🙂
Mooi, wat gaat dat worden als je hoofd weer helder is ? Vandaag heb je jezelf iets beloofd.
Goedemorgen Jezzebel.. Ik wens je een prettige dag vandaag:)
Goedemorgen Jezzebel 🙂
Laat overal maar weer eens goed van je horen!
niet weten waar te beginnen,
lieve Jezz,
is meestal ‘t beste begin! ;-))
Ik zie je mooi rechtop staan. Leunen niet nodig vandaag. Je zoekt nu je eigen paden op. Die paden waarop het voor jou prettig lopen is. Jouw grond. Mooi zo. Zet em op vandaag, Jezz, kadima!
Zucht met draaiende duim.
Open hand van Annetta:>)
Be watched!
Jongens, ben ik weer even.
Oi va voi, opeens gaat het snel. Vanmiddag het eerste gesprek. Ze hebben iemand nodig en wel nu. Of ik dus even langs kon komen, straks.
Zul je duimen?
@Zev, één brief is de deur al uit. De ander moet nog even wachten. Dat komt. 🙂
@Alice, oi va voi, dat wordt weer schrikken natuurlijk, straks, later 🙂 Wat een leed!
@k. van vulpen, hoe waar, maar daar schuilt ook het gevaar, voordat je het weet zit je er tot over je oren in. 🙂
@Eline, oi va voi, het klamme zweet in mijn handen. En dan moet je je ook nog gaan afvragen of dit wel is wat je wilt. Eerst begin je gewoon ergens, alles is goed, totdat het serieus wordt… oi, oi, oi, wat een leed allemaal. 🙂
@Annetta, Lieverd, ik voel je. 🙂
Oi, Morgaine, dat ging per ongeluk, ik deed het weer te vlug. Voor jou ook een dag die vlamt en knettert 🙂
Oningelogd maar toch….Heel veel succes vanmiddag lieverd!!
Ha! het gaat zo snel, je hebt geeneens geduld nodig. Succes dus!!
Lieve Jezzy,
je hoeft alleen maar daar naar toe te gaan
en kijken
kijk maar even
later kijk je in je hart en zie je de oplossing
succes liefs Moon
Liefies, ben ik weer.
Aangenomen, donderdag aan de slag en nu beginnen de (luxe) problemen pas echt. Net effe te snel. Wel een mooie kans, goed salaris. Ik moet er nog even over nadenken. Mijn God, vandaag ben ik precies een week terug.
Wat een leed! 🙂
Thanks voor alle lieve berichtjes, straks moet ik ook nog even naar een huis kijken in Amsterdam. Later weer meer dus en zo.
Koud binnen en meteen al een baan!!!???!!!!!
Wow!
Hurray!Hoera! Hurra!
Laat het maar stromen…
Hee die Jezz! Hoe dan ook, wat je ook beslist, dit kan niet verkeerd zijn voor je ego! Mazzeltov! :-))
Congrats – well done !
Huppelwater vanavond…
Natuurlijk, wekt geen verbazing.
Capaciteiten, integriteit, doorzettingsvermogen en een eigen wil.
Had het anders kunnen lopen ?
poi poi…..zei ik het al niet…
okay. later meer….kys..
Gefeliciteerd, mazzel tov! Ben heel benieuwd wat je beslist. Dit is inderdaad wel heel erg snel, wow!
@Jezz,
ik zag net bij Jeg Synes dat je iets schreef over ‘aangenomen’. van harte gefeliciteerd! het gaat beslist allemaal goed komen…
Wou je zeggen; niet aarzelen, inzetten dat netwerk. Ben je hopla meteeen aan de bak, da’s inderdaad vlot 😉 Nu als de wiedeweerga een huis (en een boompje erbij) en dan proberen het hoofd koel te houden en stap voor stap opnieuw aan ‘t wandelen slaan. Gefeliciteerd!
hahahahaha!! wat leuk om te horen!!
Wat goed van jou!
Een hele grote zoen Jezzebel, van mij, je weet wel, zo’n echte kleffe, natte :))
Wat je ook beslist: de kunstkeuze boven dit blog is weer fantastic.
Laat Jezz maar schoiven.
Hoe je het in al jouw hectiek voor elkaar krijgt om elke dag zo’n kwaliteitsblog te maken……
groetekus
rené
Oi, ik voel me zo’n slecht mens, jullie zijn allemaal zo enthousiast en het is ook werkelijk een pracht kans, maar ik weet het niet.
Morgen nog een gesprek. We zullen zien. Er is opeens veel te kiezen.
Lieve allemaal, erg bedankt, ik ben zo blij dat je er bent!