Vandaag tintelde, maar eerst waren er tranen. Ik snap er soms niet veel van, van dit land dat me zo bekend is. Het zijn maar kinderachtige dingen en zaken, maar op een dag als vandaag is het opeens allemaal teveel.
De culture shock, dus toch, dat had ik eigenlijk niet verwacht. Ik kende Nederland toch, alles waarmee ik ben opgegroeid, ik kan meepraten over televisieprogramma’s als Q&Q en Briefgeheim heb ik gelezen.
Maar de shows en de spelletjesprogramma’s waar mijn ouders naar kijken, zeggen me niets, boeien me niet. En al die leuke dames die weer iets aankondigen, hard vind ik hun zwaar opgemaakte gezichten en hun strakke borsten altijd wel ergens ingeperst. Ik ben een andere, misschien ruwere, maar ook zwoelere schoonheid gewend, de laatste dertien jaar.
"Ja, maar Jezz," zegt ze echt lief, "vergeet niet, je bent hier nog niet eens een week."
Ze heeft gelijk. Ik wil het weer allemaal te vlug. Geduld is niet mijn sterkste kant. En soms is het gewoon teveel. Zoveel nog dat ‘even’ moet, en er zijn momenten dat ik echt niet weet waar te beginnen.
Een baan, realiseer ik me weer vanmiddag. Ik moet een baan. Want dat gesprek dat wacht, ik weet het niet. En ik begin eens serieus rond te kijken. De tijd is aangebroken, totnogtoe deed ik het op de connecties die ik heb. Nu wil ik wat vrijer, wat losser, alles dat me leuk lijkt, een nieuw avontuur.
Ik ben vandaag naar een rots op een piepklein strandje gegaan. Ik geloofde het zelf niet. Hoe krijg ik het voor elkaar, ook hier is er een hoop stenen in het water dat troost. En de golven waren zo zacht als boter, maar de wind sneed door mijn botten. Nederland is venijnig koud.
Toen ik weer binnenkwam tintelde het. Ik heb nog iets te doen.
En opeens besefte ik, het heeft niet zoveel zin om bang te zijn. Ik weet niet wat me te wachten staat, maar één ding heb ik me voorgenomen, ik ga er iets van maken.
Hetzelfde gevoel als dat we hadden, net na ons eindexamen, wij met ons drieën, arrogante jeugdige overmoed, allebei nog steeds mijn beste vrienden. Alle twee hebben ze het waar gemaakt.
En nu ik.
Jezzebel,
Tussenstop
Art: Antony Gormley, Learning to think
@Partout, want de wereld draait zoals zij draait, op de heupen van een buikdanseres.
Jezz, de TV maar links laten liggen. Wordt je depressief van.
Succes.
Groeten, Henk.
Lieve Jezz, ik heb ook je vorige verhaal gelezen en – ook al hou ik van ze met heel mijn hart – ik zou knettergeschuffeld worden als ik langer dan twee dagen bij mijn ouders terug zou moeten. Vind een baan en ga er weg!! Overigens, ook de dingen waar mijn ouders naar kijken, zeggen me helemaal niets en dat terwijl ik alleen maar voor vakanties het land uit ben geweest!! Je gaat het maken!
Erg mooi geschreven, Jezz. De woorden zuigen, is bijzonder.
In elk geval is de goede attitude er. Nu nog een beetje geduld, en wat mazzel.
misschien went het nooit meer zoals daarvoor en nog eerder
Nog steeds niet droog…
I cried the day I left you and I still don’t know what kept me from jumping off the highest bridge I know….my poor heart was breaking, I felt lower than a snake-in….
that is just about the lowest you can go….
I finally stopped my drinking, fell down and started thinking….that it’s no pay to relive yesterday…..
I tried to hide my sorrow, started living for tomorrow and I think I’m gonna make it all the way…..
Jezz, ik ben niet een erge liefhebber van good old Franky, maar deze (beetje aangepaste) song
schiet me zo ineens naar binnen, na het lezen van jouw sorrow…
patience girl……patience….
laten we dit land wat
warmer maken. doe jouw ding,
laat zien wat jij geleerd
hebt in dat land waar
tegenstellingen de mensen
al heel lang verscheuren.
Tis waar. Erotiek komt meer uit het oosten, de Middellandse zee. Daar mag je ook sexy en vrouwelijk zijn tot aan je dood, a.h.w. Hier heerst SBS6 en BNN. Ik kijk soms naar Turkse zenders voor de instrumentale muziek (niet de zang: aaargh!)en de mooie vrouwen. En alles op e.o.a. manier harmonieuzer en totaler, geintegreerder in een totaal.
Rots is er, rest komt.
Twijfel er geen moment aan.
Sterkte!
Goedemorgen, fijn dat jullie er zijn. 🙂
Nog even snel, er staat weer heel wat op het programma voor vandaag, ik ga de boel weer even regelen.
@Henk, dit was het eerste weekend dat ik een beetje televisie heb gekeken. Ik houd er niet erg van, er is zoveel te doen, altijd. Maar het geeft je een goed beeld van de cultuur van een land. En dat ben ik een beetje ontgroeid. (Zacht gezegd.)
@Solvejg, dank voor je lieve woorden, ze steunen echt. Gek is dat, de confrontatie met jezelf, door je ouders, de enigen die mij kunnen laten wankelen. Ik moest om je woorden ook lachen, dankjewel. 🙂
@Prom, ik hoop dat ik straks de realiteit uit kan, weg van elk ditje en datje. Ik heb nog wat te vertellen. 🙂
@K, geduld, een beetje mazzel en een beetje chotspe. De brutalen hebben de halve wereld, toch?
@Cor, misschien went het nooit meer, tijd voor iets nieuws, nieuwe realiteit. 🙂
@landheha, op een dag zal ik er tranen om schateren.
@Jeg, Lieverd, blij weer met je woorden ben ik, ze steunen me altijd. Toch zegt good ol’ Franky het helemaal niet verkeerd.
Geduld is het allermoeilijkst. Ach, weet je, one more time, one for the road. 🙂
@k. van vulpen, ik heb veel te vertellen, ik hoop op een plek met een luisterend oor. Gisteren zag ik een pracht vacature, daar ga ik vandaag eens goed mijn best voor doen.
Dankjewel.
@Eric, ja warmte komt van binnen. Ik begrijp heel goed wat je zegt. In mijn eigen huis zal de zender waarschijnlijk ook vaak daar blijven hangen ipv bij de schaatsende corryfeeën of zo.
@Zev, ik doe mijn best. En weet je, ik heb ook ongelooflijk veel geluk. Heel veel echt mooie mensen om me heen. Blij ben ik met het blog en iedereen die ik heb leren kennen. Het gaf me de kans mijn eigen vrienden uit te zoeken, nog voordat ik er was.
Dat maakt me blij.
Dag Lieverds, ik ben er vandaag niet veel, er moet nog wat gedaan worden, maar straks… straks, zal ik het allemaal eens op mijn gemak vertellen.
Ik zag trouwens gisteren ook een interview met de Iraans/Nederlandse schrijver Kader Abdulah, en dat maakte me blij, de manier dat hij naar de Koran, de Bijbel en de Torah keek.
Ik kom er wel, stap voor stap.
@Frans, dankjewel. Ik doe mijn best. (Dan weet je het wel) 🙂
Hey meisje, als je bij je ouders woont, wordt je weer zo gemakkelijk een ‘meisje’ 🙂
och heerlijk als het kietelt, tintelt, prikkelt, en dat je denkt OEH! het wordt allemaal nog wat! dat levert inderdaad precies die spanning op die je had als kind, met je neus tegen de winkelruit aangeplakt ‘als ik later groot ben…’
Goedemorgen Jezzebel! 🙂
De meeste kou was uit al de lucht getrokken voordat jij arriveerde 🙂
ps, er hangt iets in de lucht Jezzebel, als ze hun hoofd er maar bij houden 🙂 (knipoog)
Hee Jezz, we gaan ervoor! :-))
Neem je tijd, vertel het op je gemak. Maar duidelijk was je al:
1. snap niet – realiseer, moet, wil
2. geloof niet – besef, weet, ga (ga!)
Jouw wereld ga je vinden. Zie het als een tussenruimte. Die baan, dat lijkt me nu idd het belangrijkst. Goed dat je breder gaat kijken. Zet em op!
Ben ik nog even. Alweer een dag die me tintelend blij maakt. Ik ben eens naar de omroepen gaan bellen en daar werden zíj nota bene enthousiast. Of ik NU mijn CV kon sturen (niet straks).
Inmiddels gedaan, uiteraard. Weet je, we zullen wel eens zien hoe dat balletje gaat rollen.
Gaat ie:
@Alice, good morning Lieverd, ja straks, later, als ik het voor het zeggen heb… oi va voi 🙂
P.S, met het hoofd door het plafond gegroeid, dat lijkt me wel wat 🙂
@Jaap, you bet! Met heel mijn ziel en zaligheid, dan weet je het wel 🙂
@Klaas, on my way, op eindeloos lange benen. 🙂
Toedels, straks weer meer.
🙂
@Eline, nog even snel, want ik moet nog wat regelen. (En jij glipte er tussendoor). Deze ochtend was inderdaad heel geconcentreerd op de baan, straks weer verder voor het huis, ook belangrijk, mijn eigen plek, oi va voi, hoe ik daar naar verlang.
Heeft niemand je verteld dat de cultuurshock zo veel groter is bij remigratie… alles wat zo bekend voelt maar eigenlijk niet meer is…
De wereld draait… ze is er voorlopig ook nog wel even mee bezig… snel genoeg draai je weer met haar mee.
@Flax Eens. De echte schok.
Belletje, even snel ( het is al weer maandag). Er zijn al weer veel woorden gezegd hierboven waar ik niet veel aan toe te voegen heb.Wennen, je plek zoeken kost tijd en dat weet jij ook wel.Haal adem, geef jezelf de ruimte ( letterlijk en figuurlijk) laat die tv maar lekker uit – voorlopig – kijk je ogen uit, verbaas je, erger je. Misschien heb je nu niet je eindeloos lange benen nodig maar vleugels…… bezie het maar en laat het bezinken tot het ergens een plek vindt.
…Toch nog een hoop woorden 🙂
kus, As
dat staat mij ook te wachten
goed dat ik het lees
ik ben wat stil nu
bloggen lijkt opeens een te groot raam, teveel mensen die ik niet ken lezen mee en denken mij te kennen
liefs Moon
De lente komt er aan, ook voor jou !
Annelies was me net voor:
Primavera-voorjaar dat maakt je start gemakkelijker.
Oi vee, mijn hoofd tolt van vandaag.
Er is veel te vertellen, maar ik heb geen idee waar te beginnen.
Dat komt, later, straks of zo.
@Flax, het werd wel eens tegen me gezegd, maar het leek me zo sterk. Ik was toch niet in een andere wereld, kwam toch geregeld en dus en zo, maar de realiteit is dat ik inderdaad een soort gat heb van dertien jaar. Dingen en zaken die ik niet van dichtbij heb meegemaakt, maar van een afstandje.
@Klaas, wat is de echte schok?
@As, ik heb een tijdje over je woorden nagedacht. En misschien heb je gelijk. Ik zag dat trouwens gisteren ook in een flits toen ik op zoek was naar foto’s van Gormley.
Kun je je nog herinneren een tijdje geleden dat mijn art teacher me een kaart had gegeven uit het Tate museum met dat prachtige beeld van Gormley. A case for Angel III – geplaatst ook op het blog. Gisteren kwam ik het werk tegen waarmee hij beroemd werd, waar Angel III op gebaseerd is, de mens die zijn vleugels uitsloeg…
Mijn art teacher kon dat heel precies, de dingen duiden. 🙂
@Moonfairy, niet bang zijn hoor. Het komt ook goed. Soms is het inderdaad overweldigend, maar er zijn momenten dat je schaterend om jezelf kunt lachen, gewoon omdat je de dingen doet waarvan je niet wist dat je het lef had. En dat het nu toch niet meer uitmaakt. 🙂
@Annelies, ik heb er zin in! 🙂
@Sjoukje, ik besefte me dat vanmiddag ook toen ik langs de winkels liep en de voorjaarscollectie al volop in de étalages zag. Straks, nog even, dan schijnt de zon. 🙂
Jezelf blijven….jezelf volgen….jezelf zijn….in jezelf blijven geloven…..jezelf volgen en zijn….
Ik ga het maken. Het is al gemaakt maar nu wij nog. Steeds maar fatsoeneren eraan vormen, kneden, het platslaan en het opnieuw vormen. Tot wat?
Alweer mooi om over na te denken. Mooi dat glijden zo door de levenszee.
:>)
Die door het plafond gezakte mensen die begrijp ik ook. Soms valt de vloer uit je bestaan. Fraaie kunst!
Nog heel even, oi, mijn hoofd is warrig vandaag, er moet zoveel.
@Isis, dankjewel Lieverd, ik doe mijn best.
@Annetta 🙂 Zul je voor me duimen vanmiddag?
Mijn eerste gesprek… oi va voi,ik ben nu al misselijk. 🙂
hoi Jezz, even geen zoenen want ik heb een zwaaaare griep 🙂 maar ik kom toch even zwaaien en een duim omhoog doen!
skipping text, taking art.
Hope you don’t scare..
@Mephisto,
I don’t scare just like my mind, I didn’t loose and didn’t care.