Het cirkeltje steeds nauwer. Je moest er uit, er was geen ruimte meer. Totdat oneindig veel later niets meer overbleef. Behalve de holte van mijn eigen hoofd. En buik. Ik kon niet anders, ik moest het doen, ik had al mijn kracht nodig.
Mijn God, wat heeft het me een pijn gedaan. Al dat afscheid.
Nu dimt in de verte weer wat kleur, ik kan weer ademen, de kring als een opening, langzaam groter.
Ik heb je buitengesloten, ik besef het nu pas volledig. Zo deed ik dat. Je werd uitgestoten.
Totdat alleen herinnering bleef. Daar, diep van binnen, in mij, ging het verder. Daar waar ik in de realiteit niet meer bij je was, heb ik je opgesloten. In mij. Mijn buik steeds voller. Nu gaan de sluizen langzaam open. Langzaam dring je weer in mijn werkelijkheid.
Mijn lichaam is aan het afstoten. Spieren kronkelen, peristaltisch duwen en trekken, scheuren en verdringen. Binnenwereld naar buiten. Eruit, bloedend schoongemaakt. Ruimte voor de toekomst. Liefde slechts een herinnering, zij mocht geen vrucht dragen.
Zoals zij het zei, nog niet zo lang geleden, toen ze het had over de vrouw van je liefde en de vrouw van je kinderen.
Mijn lichaam reinigt zich als een bruid voor haar huwelijksnacht. In stilte heeft ze haar lot aanvaart. Je hoort haar niet, ik kan haar voelen. Straks als de pijn weer luwt, mijn schoot haar eigen ritme bepaalt en de wereld open, dan zal er ruimte zijn.
Voor jou.
Jezzebel,
Tussenstop
Art: Mimmo Paladino
Tja, wat moet je hier nu op zeggen?
Beus, de wereld draait zoals zij draait, op de heupen van een buikdanseres. Such is life. 🙂
Nuchtere, verstandige vaststelling.
Die pijn doet.
Want het gevoel en het verstand hebben elk hun eigen wetten.
Dikke kus!
-))
(ps: je toont ons altijd een mooie selectie uit moderne kunst)
nee hè…ja wel!!!!…..ga eens naar mijn zojuist geplaatste blog kijken Jezz…
wonderbaarlijk…weer die spiegeling….
Oef. You have a way with words. Ik vind het knap hoe je echte en moeilijke emoties weet om te zetten in dit. In kunst, eigenlijk, naar mijn mening. Doet pijn.
Weet niet waarom. Bij dat beeld zag ik die andere deling. Aan de ene kant Din en aan de andere kant Rachamim. En ik heb geen idee waarom ik dit erbij haal. Ben ook moe, vrees ik. Truste lieverd!
Ook gij in the moontime. De maan schijnt ook al op blogsters, techniek staat voor niets!
God, DAT is het: volle maan. Ik dacht dat het aan de eerste lentedag lag…allebei dus. Ik voelde me weer zo…verlaten in lust en liefde.
Goedemorgen 🙂
Oi va voi, ik werd met buikpijn wakker, dat wordt weer stuiteren vandaag. 🙂
@Jaap, ja, pijn doet het zeker. Knap hoe jij dat altijd haarscherp aanvoelt.
@Jeg, zo mooi, hoe dat puur op intuïtie gaat, bij jou en bij mij.
@Eline, goedemorgen, mooi hoe je dat ziet. Het schilderij van Paladino zet aan tot vele interpretaties, volgens mij.
@Morgaine, ja de maan en haar stonden… dan weet je het wel. 🙂
@Man met Sombrero, meen je dat? Weet je dat ik vaak even naast je zou willen zitten en met mijn hand over je rug strijken. Gewoon, simpele gebaren, je kalm, voorzichtig zelfs, laten weten dat ik er ben.
Ach, ik klets weer te veel. Dag Lieverds, later weer meer.
🙂
Schoon en wel.
blijven ademen, Jezz
Ja…….zo werkt het.Zo is het. zo voelt het..
Vandaag ( hij zou 69 geworden zijn) weet ik dat het zo is lieve Jezzebel. En dat jij het ook zult ervaren. Laat de kleuren hun werk doen. Heel zacht en onmerkbaar zullen ze je leven weer binnenvloeien en die ene plek in je hart, die plek waar je hem hebt bewaard en waar je hem koestert zal van een grote schoonheid zijn en van een besef dat het daar altijd zal blijven zitten. Veilig, warm, in oneindige herinnering.
kus, As
Moeilijke bevalling.
de hevigheid van een vrouw die bij zinnen komt
tussenstop…
doorleef het reinigingsrituaal,
ervaar de (veer)kracht die je
in je hebt – overhaast het niet!
Ben ik weer even,
@Frap, nog niet volledig gereinigd, nu heb ik nog gewoon ordinaire buikpijn. 🙂
@Zev, ademhalen, soms heb je daar zo’n ongelooflijk lef voor nodig.
@As, met hem heb ik soms het gevoel dat het verhaal nog steeds niet af is. Maakt niet uit dat ik zoveel kilometers ver weg zit. Maar misschien dat afstand helpt.
@Mo, 🙂
@Gianni, ik weet niet zeker of ik dat zo zou omschrijven.
@Flax, ja, ik ben er nog niet.
@k. van vulpen, I know, het heeft tijd nodig. Ik ben er nog lang niet. Dank voor je lieve woorden.
Dag Liefies, later meer.