Bijna zes uur ‘s avonds, nieuwe tijd, eerder en terug. Zoals ik het gisteren schreef. En vandaag plaats.
Sinds gisternacht vier uur, toen nog mijn eigen tijd, ben ik onderweg. Koffers uitgepakt, spullen opgeborgen, al heel wat afgekletst en ik sneak het balkon op.
Even alleen, weg van de wereld, zo perfect en harmonieus dat het overweldigt. Ik snak naar een moment van mij, even alleen.
Wie ben ik, waar kom ik vandaan en wat heb ik gedaan deze lange, lange nacht.
Buiten is het ijskoud tintelend guur, de rust als rijp aan mijn wimpers gekleefd. Bevroren moment. Aan het IJsselmeer van vroeger, daar ergens Pampus, mastlijnen tingelen, boten keurig op het dok en ik kijk naar het flikkerbos en de dijk. Morgen misschien, dan ga ik het verkennen. Er is tijd, geen vertrek dat daagt, tijd als een ongestolde wond, gapend open.
Ik ben thuis, eindelijk thuis.
Ik heb hem gebeld, hij de man van vurig gestolen momenten, de enige die ik sprak. Ik kan niet spreken, niet praten, niet kletsen, niet vertellen, buitenwereld voor later, niet nu, ik weet het niet, hoe het gaat, wat ik voel en waar ik aan denk.
Mijn hoofd suist.
Alles okay, goed aangekomen en de ontvangst beter dan gedacht. We komen er wel, met ons drieën. Dat gaat lukken, we moeten wel.
Hoe is het met hem.
Niet gemakkelijk, deze afgelopen nacht. Missen veel erger dan hij dacht.
Tranen branden, voor de zoveelste keer, deze eindeloze dag, ik ook.
Hij was de laatste van wie ik afscheid nam. Heel even maar, banaal moment, oneindig intiem, zo doodgewoon. Laatste kus. Dat was het dan.
Ik was weer alleen. En ik ben naar het restaurant in de hal van vertrek gegaan, speciaal voor de rokende sloebers als ik, koud en kil ingericht. Daar heb ik getekend, met gebroken lijnen.
Oh godver, zo gemakkelijk, leuk en lekker is het allemaal niet.
Het verhaal nog niet afgelopen, we weten het allebei.
En als ik weer naar binnen ga gloeit een glimlach op mijn wangen. Buiten, de opening, even lucht. Zo slecht heb ik het niet. Een strandje, een bos, een dijk en een enorme plas. Ik weet niet hoe die heet, niet precies, vergeten, de naam van het warme bad van mijn ouders.
Topografie van Nederland ben ik volledig kwijt, plaats en plek zijn me ontschoten, ik ben thuis.
Jezzebel,
Tussenstop
Art: Picasso – Woman with crow
Welkom in dit kille Holland, op grote afstand van de liefde…(voor cursief moet je nog even ‘wijzigen’.
Ik ben blij dat je je thuisvoelt, dat is goed. Afscheid nemen is al zo moeilijk, vermoeiend, onthutsend.
Sterkte lieve Jezzebel.
Inmiddels gecursiveerd. Goedzo. Wat een onvoorstelbaar mooi schilderij, Woman with crow.
In een klap 5 aanbevelingen. Welkom Jezz, binnenkort schijnt hier de zon!
welkom in die andere wereld
Ik neem aan dat je je gevoelens herkent in deze prachtige Picasso.
Een prachtig beschreven gang naar je ‘Tussenstop’.
Hallo prachtige kleurrijke Jezz. Je bent er weer! In de tussentijd – tussen hier en zo meteen. Het gaat lukken meis. Zet em op!
En nu weer wennen aan Nederland. En aan al die dingen die hier spelen, alles zo anders. Ik hoop dat je je echt thuis gaat voelen.
dear Jezzelief…..
en dan moet je je voelen zoals deze woorden…
name me no name for my disease
with uninforming breath
I tell you I am none of these
but homesick unto death…..
je schrijft het zo mooi…je lange benen hebben de stap genomen…maar lieve Jezzelief….mijn lief zegt altijd weer….wat is het verschil tussen 500 kilometer of 5 kilometer?….
Je hebt hem in je hart….dichterbij kan niet!!!!
Je bent er nu…..de tussenstop……
welkom anyway….
love and kiss, jeg.
En wij, wij zijn er ook nog allemaal!
het is niet te geloven,…. daar…. hier…
alles hetzelfde en toch ook weer ZO ANDERS!
Welkom Jezzebel, welkom thuis
Ik rook graag in gedachten een peuk met je. Koud land, warme mensen hier!
Fijn dat je er bent.
Hej Hej Ajin.
Gek idee dat je zo dichtbij bent opeens.
Ben benieuwd naar je commentaren op holland, hoe je het hier beleeft, afgezien van je smakelijk opgediende eigen sores, als ik het even zo oneerbiedig mag zeggen ( ik ben een beetje uit mijn doen)
groetekus
rené
Ha Jezz, afschuwelijke vertrekhal daar in T.A., ik weet het!!! Fijn, dat je er weer bent met mooie kunst en tekst!
@ Gingy en Jezz – ja, met die afschuwelijk dramatische trap naar boven…
Een kraai kondigt de roze periode aan -ijd om je palet bij te werken- daar aan de dijk. Zuiderzee. Warm en ondiep genoeg om te kunnen pootje baden…
Omdat je zegt "ik ben thuis": welkom thuis.
🙂
Liefde doet pijn.
Waarom willen meemaken dan?
Echte Liefde al gekend, nu de pijn verkozen?
Het "hé, je bent híer", is zo ook niet meer spontaan.. 😆 – succes met de Liefde
Ze is vluchtig
En niet houdbaar
Iets als parfum dus..
Goed boek trouwens!
Staat op de plank (BookCrossing.com Gent) voor de eerste die erom vraagt :)’
*sterkte*
Liefies, Good Morning 🙂
Blij dat jullie er zijn, ik stuiterde om vijf uur vanochtend al mijn bed uit. Mijn ritme is naar de gallemiezen, ik zoek nog mijn plek, mijn manier, mijn tijd en oi, soms heb ik het nu al vreselijk benauwd, mijn hoofd een grijze sluier.
Never mind, laten we maar eens kijken hoe de boel indaalt.
Gaat ie:
@Oliphant, dank, Nederland is een fijn en rustgevend land, alles is in orde en geregeld, maar ik begin nu al onrustig te worden. Je hoort nog wel hoe 🙂
@Thera, weet je dat ik blij ben dat je even je koppie laat zien? Dank lieverd, ja, deze hele ‘move’ is veel vervreemdender dan ik dacht, traumatisch op sommige momenten. Maar daar kun je niet aan toegeven en dus is het in mijn hoofd zo grauw en mistig als buiten.
Ik doe mijn best. (Dan weet je het wel) 🙂
@Oliphant, omdat ik html-codes gebruik, moet de boel inderdaad eerst nog een keer verstuurd worden, komt altijd goed 🙂
@Eric, ze beloofden dat het vandaag zonnig en aangenaam zou worden. Ik hoop het zo. Er is zoveel dat moet gebeuren en geregeld, maar als ik een momentje heb, dan sneak ik er uit om eens door dat bos of over de dijk te lopen, een plekje te vinden om te schuilen, zonder de stemmen van deze nieuwe wereld om me heen, waar mijn gedachten weer kunnen zweven. Soms voelt het alsof het allemaal op de automatische piloot gaat. Ai, het is even wennen.
@Cor, dankjewel, ik moest me gisteren flink beheersen toen ik met mijn ouders over politiek sprak. Oi, oi, oi… Ze hadden het over Verdonk die zich toch zo mooi had gehouden aan wat ‘wij’ haar hadden opgedragen.
Oi vee, ik gebruikte de woorden in het Duits… dat was weer even schrikken. 🙂
@Beus, deze Picasso oi, die gaat door merg en been. Ze streelt de dood in haar handen. Maar zoals Klaas al zegt, langzaam komt er kleur, de tonen warmer.
@Eline, Lieverd, ja, dat is het precies, tussentijd. De eerste jobinterviews al gebeld voor een afspraak, maar er zijn er al bij die terugkrabbelen. Te oud, liever iemand die jong is, die hoef je minder te betalen en kun je kneden.
Oi, het is doorzetten, verder, elke dag een stapje meer. Komt goed, uiteindelijk. 🙂
@K, het is zoals je zegt, alles zo bekend, zo anders, vervreemdend, in de watten gelegd en deze ochtend werd ik wakker en wist niet in welk bed ik sliep. Het duurt nog even.
@Jeg, Lieverd! Wat ben ik blij dat je er bent! Dichterbij dan in het hart kan niet. Onaantastbaar ver, tegelijkertijd.
Het verhaal nog niet afgelopen, heb ik het vermoeden. We zullen zien, dat wordt vast stommelen. 🙂
@Alice, weet je dat me dit zo ontroert? Iedereen zo lief en vol begrip, nu werkelijk dichtbij en straks gaan we werkelijk ergens een sigaret roken en een glas wijn drinken, maar het heeft nog steeds iets heel onwerkelijks. Och, fijn dat je er bent!
@Daan, 🙂 Straks in het echt. Pracht mensen hier! Wat ben ik blij met jou!
@Zev, Ontzettend blij ben ik ook met jou. Het is allemaal nog even wennen, maar sommige dingen en zaken, de mensen en de woorden, zo ongelooflijk bekend, het voelt fijn.
@Victor, Lieverd, no worries 🙂 De eigen sores is alleen maar om te laten zien hoe het gaat, de dingen en de zaken.
Weet je dat ik van de week al aan je moest denken, toen ik op het balkon zat en ik dacht, ik heb zin in dat kopje thee op jouw stukje land. Even lachen om de wereld en haar toestanden, de sores van de dingen en de zaken in het algemeen en die van ons (uiteraard) in het bijzonder. 🙂
@Gingy, Lieverd, vreselijk die vertrekhal, met dat ene restaurant met die aluminium stoeltjes, brrr… Je kunt ook roken in die vissenkom op de eerste verdieping, die plek waar je met je rug tegen de muur zit en de hele wereld kan zien hoe ziek je bent, je rookt. Brrr. 🙂
@Eline, ja precies, die! 🙂
@Klaas, je vertelt me iets heel moois, iets waar ik erg blij van word. Soms is het nog zo mistig, alsof de kleuren zich nog niet bepaald hebben. Het komt, dit is pas de tweede dag, ik wil het weer allemaal veel te snel en te vlug. Je kent het vast wel. 🙂
@Mary Fransen, dankjewel, Lieverd, nu nog mijn eigen plek. De plek die ik ‘mijn huis’ kan noemen, twee dagen ben ik hier, ik snak er nu al naar. 🙂
@Mephisto, ik ken de opium van het hart. Ook zij verdooft. Maar een enkele liefde snijdt als een mes en laat voor altijd littekens achter.
Thanks, Parfum is op dit moment op een schip geladen. 🙂
Dag lieverd, geen tijd, moest je even lezen. Fijn! Dikke kus! :-))
Dag lieverd!
Ik had je gemist gisteravond.
Je bent nog aan het landen…lees ik.
Jeg heeft gelijk, dichter dan in je hart kan hij niet zitten en ik kan het weten…..ik die voorgoed afscheid heb moeten nemen…
Ik heb weinig tijd nu, vandaag,maar ik omhels je in een warm welkom. Tot later, tot gauw!
kus, As
Wat een prachtig schilderij Jazzy.
Ik ben benieuwd naar je toekomstige avonturen.
Groet
Anna
Vanochtend ging ik voor het eerst zonder lampjes op mijn en zoons fiets naar school en werk. De lente is begonnen en Jezz is geland. Welkom!
Succes!
Dag mooie Jezzebel. Het weer is zo prachtig vandaag… een welkom aan jou!
Mooi, dat is dan dus goed.
Aangekomen, kun je nu op reis 🙂
Gaat goed komen!
Ik gun het je zo… thuis… straks in juni moet ik weer even, een dikke week, bruiloft en zo… ik kan niet langer blijven… landt maar lekker rustig, het mag even tijd kosten… en anders komt je toch gewoon ff lekker leunen!
Ineens ligt zoveel van het blog op steenworp afstand… zou je ze zomaar tegen kunnen komen?
In de startblokken Jezz…`t is niet anders.
Succes en mazzel.
Daar ben je dan, jij die mij vooruit gegaan bent, reizigster in de tijd.
""A solitary sail that rises
While in the bluw mist on the foam…
What is it in far lands it prizes?
What does it leave behind at home?"’
(Mikhail Lermantov)
Mazzel tov, Moon
Het is hier nu ook koud Jezz. Het regent pijpestelen en ik moet nog op de scooter naar huis.
Het ga je goed Jezz.
Ben ik weer even, net als Jaap heb ik het gevoel dat ik nergens tijd voor heb en tegelijkertijd dat alles verstild.
Vandaag weer een stapje verder. Soms gaat het gekmakend langzaam, maar elke dag toch weer een stuk opgeschoten.
Gaat ie:
@Jaap, Lieverd, wat ben ik toch blij als ik je zie! Heb je het leuk gehad?
@Asdale, ja, afscheidnemen doet pijn. Soms verkrampen je kaken, maar je moet verder. En ik hoop dat het is zoals jij me vertelde, dat er ook een moment komt dat je weer adem kunt halen.
Fijn dat je er even bent, gewoon om te kletsen, straks, later, als je tijd hebt, gaan we dat eens ‘goed’ doen. 🙂
@Anna, mooi is deze van Picasso he? Maak je geen zorgen over de avonturen, ik doe mijn best om zo ‘rustig’ mogelijk eens rond te
kijken, gewoon eens te zien hoe het gaat. Oi va voi, dat is meestal waar bij mij het grote leed begint en een nieuw avontuur daverend onvoorspelbaar de hoek om rolt. 🙂
@Solvejg, iedereen vertelt me hoe stralend weer ik heb meegenomen en hoe krankzinnig deze winter. En werkelijk ik ben echt blij met het lange licht, die prachtige strak blauwe hemel met de sporen van vliegtuigen zoals je die bij ‘ons’ niet ziet – omdat de vliegtuigen daar altijd veel dichterbij zijn – maar weet je, ik heb het koud. 🙂 Ik moet nog even omschakelen, wennen aan dat gure, tochtige nieuwe oude land. Blij dat ik nu dichtbij ben! Joh!
@Peter, dankjewel, ik doe mijn best, je hoort wel hoe, dat wordt weer giechelen. 🙂
@Yolande, wat een saluut deze prachtige dag! Het maakt me zo blij, straks is het lente, dan heb ik waarschijnlijk al een plek ergens in de stad, dan sjees ik op mijn fiets over de tramsporen en snijd haarscherp de bocht vlak voor de wielen van een auto, alsof ik nooit anders gedaan heb. 🙂
@Marlis, het is best goed en gaat alleen maar beter worden.
Kunnen we een keer samen dat prachtige kunstwerk dat de hartslag van de stad kleurt bekijken? Je hebt geen idee hoe blij je me met dat cadeautje hebt gemaakt. Daar wil ik je nog steeds voor bedanken. Gewoon een dikke kus voor geven. Een echte. 🙂
@Ericsart, ja, het reizen, steeds weer verder, elke dag een nieuw verhaal, wat is dat toch lekker. Ik ga er mijn best voor doen. En ik wil het er nog uitgebreid met je over hebben. Maar gun me nog een beetje tijd. Er komt zo vreselijk veel op me af. Ik ben druk bezig om de boel vooral practisch op de rit te zetten, straks weer dromen en echt zweven. Maar vandaag heb ik mezelf een klein cadeautje gegeven, even bij de verfwinkel een paar tubes en eenvoudige kwasten aangeschaft. Ik kan niet wachten op dat shipment. Ik heb af en toe ook ergens een punt nodig waar ik wat krachten op kan doen. Mini-schetsboekje in mijn tas, de kwasten er bij. 🙂
@Flax, you’ve got yourself a date! Ik neem je mee naar Febo voor de eerste kalfsvleeskroket met roomboterragout sinds lange tijd. 🙂
@Frap, ik ben al lang en breed begonnen, heb het op een flinke draf gezet. Links en rechts lijntjes uitgegooid, straks kan ik uitrusten als de dingen en de zaken op hun plek zijn gevallen, nu is het gewoon nog even met al mijn uithoudingsvermogen door. Zo goed als die gaat, komt goed, Erics zei het al. 🙂
@Moonfairy, die woorden zijn zo waar. Je zult het snel genoeg zelf heel precies weten. Maar reken maar dat ik ogen en oren openhoud. Straks ga ik het je precies vertellen, waar je op moet letten, wat handig is en wat je het beste kunt doen. Dat komt goed Lieverd, no worries. We gaan het hele ‘systeem’ doorworstellen, alle ambtenaarij, ik ga je helpen! 🙂
@Jim, hier is het stralend mooi, zoals ik dat ken, zo’n dag die je tintelend gelukkig maakt, gewoon omdat de zon schijnt.
De lucht is open
De aarde wijd
En de weg is eindeloos.
Dag Lieverds, ik ben weer verder, tot straks.
@Jezz: het was hartstikke leuk! Thanx! :-))
Het is prachtig weer, de lente in mijn hoofd, hormonen die verbaasd uit hun winterslaap komen en roepen dat het nog veeeeel te vroeg is… Maar wel een mooi welkom voor een Jezzebelvuurvrouw!
Hee Jezz, welkom, enne, ‘t was mooi weer vandaag, of niet dan?
dag vrouw
Laat het mij maar horen wanneer we dat gaan doen Jezz, dat lijkt me leuk!
Zet em op, zet em op! Ik weet dat je het kan!
Lachen gieren brullen dit.
Valt dit gezever & gezwijmel nu ook onder emo-blogs?
Of is ‘t ineens artistiek verantwoord genoeg (doe mij maar Bowie)?
Nog heel even, om de boel af te ronden. Ik wil zoveel, maar er zijn niet genoeg uren in een dag. Ik probeer straks ook even te buurten, vergeef het me maar als het niet lukt. Ik vergeet het niet, dan kom ik wat later.
@Jaap, yoepie, dat maakt me stralend blij.
@Morgaine, wow, vandaag was prachtig! 🙂
@Mo, oh, man, vandaag maakte me superblij. 🙂
@Zinnen, hallo Lieverd, tot snel! 🙂
@Marlis, mij ook, het komt, echt snel. 🙂
@Eline, ik doe mijn best, uiteindelijk, uiteindelijk gaat het lukken. Wedden? 🙂
@Mephisto, dit zal morgen vast wel weer voor geen meter mogen. 🙂
Ik weet zeker dat daar weer mensen heel boos en verdrietig over worden.
Maar ja, ik heb nog een verhaal te vertellen, dan weet je het wel.
🙂
Zoals je die lijn vasthoudt, die ondergrond, de basis is ijzersterk. Deze bundeling wordt een bestseller!
:>)
@Annetta, je woorden maken me blij!
Op een dag ga ik ze waarmaken, steeds een stapje dichterbij die dromen die body krijgen. 🙂
Ja Jezzebel, jij lijkt mij ook geen type om in te wonen en je maakt vast veel (atelier) rommel :-))))
Er gaat niets boven je eigen plek. Ik heb me altijd afgevraagd hoe asielzoekers het uithielden in die overbelaste coa’s?
Ik hoop voor jou dat je snel iets vindt.