Ik kan vandaag niet vatten, niet grijpen, niet omarmen. Ik weet het niet. Waar gaat het over? Er is een verdringingsmechanisme aan het werk. Ik kan er niet meer bij.
Hoe vaak kun je afscheid nemen en afstoten? Hoe vaak kun je tegen mensen zeggen dat je ze zult missen, dat je ze wilt bedanken, dat je veel van ze hebt geleerd en dat je hoopt dat ze dichtbij blijven? Het doet eindeloos pijn.
De mensen die ik vandaag gesproken heb zijn me heel dierbaar. Zij zijn de laatste resten van mijn bestaan. En elk afscheid snoert me de keel. Het kost me tijd om er weer bovenop te komen. Ik word steeds stiller.
Ik heb geluncht met mijn art teacher. Zij die het er op aan liet komen. Op het laatste nippertje dat we elkaar nog spraken, op mijn initiatief.
Ook zij is bezig te verdringen, ze moest, ze wilde, ze dacht pas later, in maart. Tijdens wat zij ons Laatste Avondmaal noemt, wij de lekkerste vis van de stad eten bij Barbunia op straat, springen de tranen haar steeds in de ogen.
Ze geeft me haar ring, ze haalt hem van haar vinger, deze koperen pracht uit het Romeinse Rijk. De afbeelding een Y-splitsing, vind ik, maar ja, ik zie overal symboliek.
De ring om mijn pink, ze haakt de hare om de mijne, sisterhood, laten we close blijven, laten we in godsnaam close blijven. Ze geeft haar e-mail, ze wil iedere tekening, elke krabbel, alles dat ik maak, alles zien. Ik moet het haar sturen, ze zal er wat over zeggen.
Ik ben haar zo dankbaar. Ik vraag om advies, maar allebei kunnen we nog maar nauwelijks de juiste woorden vinden. Ze raadt me één ding aan, met klem, één dag in de week, geen afspraken, geen telefoon, geen geklets, één dag dat ik mezelf voorbereid op. Schilderen, elke week. Alles klaar.
"Al staar je maar uren voor je uit," zegt ze met klem, "maar die ene dag moet je jezelf geven."
We kussen en omhelzen elkaar. En dan fronst ze opeens haar wenkbrauwen, heb ik wel genoeg geld voor op de luchthaven?
Ik zeg haar zich geen zorgen te maken, hij, de Grote Liefde, heeft voor me gezorgd, voor alles.
"Oef," zegt ze, met een zucht alsof ze spuugt. "Wat zul je pijn hebben."
En hij, de mooiste man die ik ken, hij belt me nog even, hoe het gaat, hoe ik het houd. Hij gaat morgen een leugen vertellen, de eerste, hij zal er vroeg zijn, zodat we nog even, nog heel even samen.
Om elf uur is het voorbij, de sleutels ingeleverd, mijn huis van een ander.
Shavuah Tov, goede week,
Tot straks, tot later,
Tel Aviv,
Jezzebel
Art: Rebecca Horn, Real World
Een langgerekt afscheid is vreselijk. Een kort afscheid is ook vreselijk. Afscheid is lijden.
Een heel wijs advies, een dag van de week helemaal voor jezelf. De wereld heeft de neiging, door te dringen tot onder je huid. Af en toe afstand is nodig. Vanwege wat Leonardo zei.
Ik denk aan je! Dikke kus.
En Sjavoea tov, lieverd!
Dit gezeik ben ik allang zat.
Is er niets anders meer Jazzy?
harten liegen niet…..liefde liegt niet….
kys….
Sterkte ; tot later.
Sjonge jonge…herkenbaar…ik wou dat het afgeschaft kon worden…heimwee , pijn, verlangen…….maar dat lukt niet in dit leven….daarom is er ook kunst ontstaan…muziek…de fado of de sodade…die de ondraaglijkheid weer wat draaglijker maken en de donkerte lichter….het doet pijn…maar je komt er wel…eerst er doorheen lieve schat….dan is het te doen….Houd je taai! xxxxx
Partir est mourir trop!
succes….misschien zou het beter zijn weg te gaan zonder het besef van afscheid
Lieverds,
Nog even voordat ik in mijn bed stort.
@Eline, afscheid duurt eindeloos lang en eindeloos pijn. Zoals Sigalit Landau al beweerde (in veel bijdragen heb ik foto’s van haar gebruikt) het is the endless solution.
Shavuah Tov, tot straks,
@Anna, dit is alles dat ik heb.
@Jeg, dikke kus 🙂 Je maakt me aan het huilen, hoe waar je woorden.
@Beus, fijn dat je er bent, dank voor je woorden. Tot later.
@Prinses Isis Nedloni Du Chocolade,
Ik kom er doorheen, geen zorgen, ik hoop niet dat het afgeschaft zal worden. Het doet wel vreselijk pijn, maar mijn God, hoe ik voel dat ik leef.
Dank je Isis, voor al je steun, prachtige, moedige heldin.
@Dunya, zo is dat. Niet anders. Wat ze ook zeggen. Dunya, ik houd van je, blijf nog een beetje in de buurt?
@Cor, er is geen beter. Dit is wat het is, ik doe het met alles dat ik heb. We zullen zien wat er overblijft.
Dag Lieverds, tot straks, tot later.
als er na een bitter vertrek een goede thuiskomst wacht …..ruikt misschien een zoete toekomst en de liefde blijft: wherever you go!
Reactie is geredigeerd
ga als het je lukt nog even gauw op m’n blog kjken…als troost…
enjoy the night and straighten your back….
I’ll point my toes for you dear….
Support zat hier! Volgens mij heeft iedereen intussen al drie keer afscheid genomen. Het zal zo zijn als het gezegde: alle goeie dingen komen in drieën. Hierbij is het afscheid dus helemaal compleet.
@Jezzebel!
ik ben toch niet op het moment supreme te laat met het uitzwaaien he?
hey mooie vrouw, heel veel sterkte he?
we denken allemaal aan je 🙂 Een grote dikke kus van mij!
Lieve Jezz: overmorgen ben je hier. Je heimwee zal blijven, de stress van het daar zijn en afscheid nemen zal plaats maken voor de stress van huisvesting zoeken en een baan vinden hier. Oi va voi, wat een leed 🙂
Maar je bent niet alleen.
Sjavoea tov, tot gauw!
Lieverds,
Laatste berichten hier, gaat ie:
@Jacob, thuis, zoet of niet, is voor straks, voor later. Ik durf er nog niet aan te denken. Ik ben nog even hier, met alles dat ik heb.
@Jeg, Lieverd, ik kom er aan. 🙂 Dikke kus Lieverd.
@K, Afscheidnemen gaat in rangorde, zij die het dierbaarst zijn het laatst.
Dag Lieverd, tot straks.
@Alice, nee joh, niet te laat hoor. 🙂
Dankjewel lieverd, dikke vette, lieve, echte kus voor jou. Tot straks.
@Jaap, we hebben het er nog wel over. 🙂
Dag Lieverd, tot heel, heel snel. Dikke kus! 🙂
En even kijken hoe dat nu werkt.
Met mijn hoofd er weer bij. Jongens, ook het e-mail adres is nu om. Ik ga je meenemen.
Tot straks, tot later. 🙂
Hou je aan die tip mooie lieve sterke vrouw: een dag schilderen is wat je het hardst zult nodig hebben en waarschijnlijk kom je er het laatst aan toe. Sterkte in het druilerige Holland.
sterkte Jezz
tot straks Jezz, maak baba ganousj voor je.
Tot later, vuurvrouw.
Het zal hier armer zijn in de grote blogstad without you.
Vlinderkus, wat ik allemaal niet voor me zie bij dikke kus:>)de lippen van een walvis:>)
Quote Jezz
hij, de Grote Liefde, heeft voor me gezorgd, voor alles.
een Grote Liefde is er om uit uit te vreten..
economische vluchtelinge!
Reactie is geredigeerd
Hou je goed en hou je haaks.
I don’t say goodbye… I say hullo! Welkom terug Jezz. Want morgenochtend vlieg je bs"d, en naar alle waarschijnlijk lees je dit berichtje ergens in Nederland. Fijn dat je er bent. Dikke kus!
Broecha ha-ba’ah!
Reactie is geredigeerd
Test 🙂
Geland, hoofd er bij 🙂
@Yolande, oi ik ga er mijn best van doen. Er komt zoveel op me af op dit moment, maar er moet ergens een moment zijn dat van mij is. Thanks, dat je me hielp herinneren 🙂
@Kumari, dankjewel. Komt wel goed hoor, uiteindelijk.
@Zev, tot straks 🙂
@Morgaine, oh cool, het is je gelukt! En voor jou ook tot straks, weet ik zeker. 🙂
@Annet, de volgende bijdrage komt er aan. Ik ben super duper blij dat ik ergens een computer aan de praat heb gekregen. Vanavond gaat mijn laptop in de revisie, maar voorlopig lukt het zo.
Tot straks 🙂
@Frap, komt goed, het komt allemaal goed, wedden? 🙂
@Eline, shalom shalom Lieverd, ik ben er 🙂
Later meer. Het is nog even met handen en voetenwerk. Maar het komt goed.
Liefies, ik ben nog even aan het landen, werkelijk laten inzinken waar ik ben. Maar er is meer, altijd meer.
Tot straks, een beetje later.
HA! Daar ben je! Alles goed lieve Jezzebel? En goed gegaan? We missed ya we did!
Wou geen afscheidsreactie achterlaten, maar liever een soort van welkomsreactie, dans verdomme dans!
Ps sorry voor de reklame maar je mot ff bij Eline gaan kijken…
Hee die Jezz! Welkom! Fijn dat je er bent! :-))
🙂 Yoepie, jullie zijn er ook al!
@Flax, ik ga even bij Eline kijken, ik ben net een seconde op een compleet nieuw geïnstalleerde computer en heb nog even wat tijd nodig, maar het komt goed.
Reken maar dat ik ga dansen, op de toppen van mijn teken!
@Jaap, Lieverd! Dikke vette, echte kus. Ik ben er en het valt best mee, niet gemakkelijk, maar ook niet super rottig. Ach, je hoort het nog wel.
Straks, later, ik kom weer even buurten natuurlijk. Maar nu nog even druk.
Toedels, tot later.
Rode rozen als welkom, met echte vlammen erop getatoueerd, warmte is jouw deel, welkom!