Mijn mooie, denkende vriendin klinkt warrig aan de telefoon. Ze luistert niet, ze wil het niet horen, mijn pijn, het lege huis, afscheid nemen.
Ze is er vol van. Gisteren was haar zoon soldaat af. Hij is weer terug bij haar, een vrij mens.
Vanavond gaat de hele familie uiteten en morgen vliegt hij naar Thailand naar de nieuwe familie. Van de nieuwe vrouw van zijn vader.
Ze heeft het over iedereen die ze met klem heeft gevraagd iets moois voor hem te schrijven. Al zijn vrienden. Ze noemt de namen en ik realiseer me dat dit haar vriendinnen zijn.
Als ik wil, als ik kan, al is het enkel een felicitatie, dan stopt ze dat ook in de folder. Vanavond gaan ze het vieren. Echt een simpel restaurant, ze heeft het met opzet uitgekozen voor de ruimte tussen de tafels, een beetje privacy. Ze wil het niet over het eten, niet over de atmosfeer en niet over de verschillende smaken hebben. Ze heeft er werkelijk over nagedacht., alle aandacht voor haar jongste zoon. Hij is het leger uit.
Maar ik weiger. Mijn hoofd te vol. Ik ben afscheid aan het nemen van mijn eigen vrienden en een leven voorbij, iedereen van wie ik houd. Ik ken haar zoon niet zo goed. Ik vind hem wel aardig, maar een vlammende afscheidsbrief voor hem en zijn nieuwe toekomst zou een leugen zijn. Zo goed kende ik hem werkelijk niet.
Ze legt het me nogmaals uit. Hij is zo’n prachtig, pure ziel, zo’n kwetsbaar mens, hij is echt mooi.
En ik ben waarschijnlijk te Hollands en te nuchter, ik zeg haar dat hij echt en werkelijk een prachtmens is. Maar dat het misschien tijd is dat ze ophoudt om hem zo schreeuwend te verkopen en aan te prijzen. Hij heeft het werkelijk niet nodig.
Iedereen die hem spreekt begrijpt het meteen. Hij is bijzonder en heel speciaal, ook zonder de goede bedoelingen van zijn moeder.
Oi va voi, afscheid nemen doet pijn. En soms zeg je dingen en zaken die niet meer te begrijpen zijn.
Tel Aviv,
Jezzebel
Art: Maggie Taylor, The reader
Geen ruimte, je hebt er gewoon geen ruimte voor. Zo gemakkelijk schuif je je eigen gevoelens niet opzij.
Niks nuchter, je wordt gewoon niet begrepen.
Dikke kus, gut sjabbes!
Dikke kus Jaap, je woorden doen me goed.
Shabat Shalom. 🙂
Wat een onhandige verwikkelingen allemaal. Je hebt recht op je eigen afscheid. Je vriendin is nu te opgewonden om alles goed te kunnen plaatsen. Later kan het wel weer. Voor haar tenslotte twee keer afscheid, heftig toch?
Soms moet je het mensen uitleggen, omdat ze het anders gewoon echt niet snappen. En soms… soms helpt ook dat niet. Jaap zegt het al helemaal goed. Er is geen ruimte voor, dat gaat nu niet. Hang on! Gut sjabbes, lieverd. Dikke kus.
moeders kneden het vel rond de botten van een kind, dat van z’n vak man is
Ha Jezz. wat Zev zegt over moeders, dat is schrijnend en waar.
En Maggie Taylor’s kunst is heel treffend bij jouw verhaal.
Reactie is geredigeerd
Nou vooruit…hihihi..omdat je zo aandringt. Daar ben ik nog even. Ik ben ook niet zo goed in afscheid nemen weet je. Maar ik weet wel dat dit geen echt afscheid is. Tussen ons niet.
Wil je echt komen kijken bij mijn stuk? Kan je dat er wel bij hebben allemaal. Het is helemaal in het noorden van het land! Ik zou het geweldig vinden natuurlijk. Nou ja, van later zorg.
Eerst jij, jouw afscheid, jouw reis. Eerst jij lieverd! Ik heb luxe sores, jij echte sores.
Als je er nog tot zondag bent, kom ik af en toe buurten. Ik beloof het.
kus en slaap wel- hopelijk –
As
Je voelt gewoon alles ‘te’ goed…
@K, helemaal waar. Voor haar is het erg zwaar. Haar zoon gaat voor een jaar op reis. "Iets van de échte wereld zien," zoals ze dat noemen.
Grappige uitdrukking voor jongens die werkelijk alles hebben mee- en doorgemaakt in een niet al te mooie echte wereld.
@Eline, ook dat is waar. Maar zij is mijn aller mooiste, aller liefste vriendin. En soms doe je iets, gewoon omdat het fijn is voor de ander. Maar ik kan en wil geen leugens of platte cliché’s schrijven aan niemand. Bovendien ken ik hem werkelijk niet zo goed. Alles wat ik weet heb ik van horen zeggen, van zijn prachtige moeder. Ik ben er niet zo zeker van dat ze me begrijpt. En dat doet mij weer pijn.
Shabat Shalom Lieverd.
@Zev, hij is werkelijk een pracht mens, maar we hebben nooit de gelegenheid gehad om elkaar echt goed te leren kennen. Ik ben blij dat hij leuke dingen gaat doen en die prachtige ziel van hem verder ontwikkelt.
Ook voor jou shabat shalom 🙂
@Gingy, Maggie Taylor, maakt echt prachtige dingen. Straks, straks met die andere mooie kunstenares, gaan we nog veel meer mooie dingen ontdekken, afgesproken? 🙂
Shabat Shalom.
@Asdale, ik wil echt en graag komen, maar ik moet inderdaad even zien hoe het allemaal gaat. Waar ik ben en hoe ik ergens anders kan komen. Dat is voor later.
Ook ik ben niet zo goed in afscheid nemen As, het doet werkelijk pijn.
Mijn beste vriendinnen hebben er ook moeite mee, sommige heb ik al weken niet meer gesproken. Nu vast wennen, voor straks, voor later. Eén dacht dat ik pas volgende week ging verhuizen en een ander dat ik pas in maart zou vertrekken. Maar aanstaande dinsdag is het werkelijk voorbij. En er is al lang niet meer genoeg tijd voor alles en iedereen. Oi va voi, dat doet pijn!
@Eric prachtbro, Het wordt me vaak gezegd: "Maar jij bent zo gevoelig!" Alsof je een doodszonde begaat. En als het iemand is die er verstand van heeft krijg ik een heel verhaal bij over je huid beschermen met zonnebrandcrème.
Een extra laag etc, etc.
Het zal allemaal wel, ik voel het graag precies, zodat ik het begrijp en niet als een dwaas door mijn eigen leven hoef te stappen. Toch?
Dag Lieverds, vandaag schijnt het zonnetje, ik ga ontbijten met mijn art teacher en de laatste dingen regelen, voordat morgenochtend de tent dicht gaat.
Fijn dat je er bent.
Atlas…
Je hebt recht op jezelf nu, al is het maar even die paar dagen voordat de wereld je weer opslokt. De wereld blijft draaien, maar je hoeft gelukkig niet altijd mee…
:>) ….ik ben waarschijnlijk te Hollands en te nuchter….
Zo werelds en zo haast onhollands.
Maar gelukkig ben je een van ons.
(en oi va voi, zeg ik het goed, op deze armzalige pc kan ik de puntjes niet vinden)
Warmte vanuit een ijzig land
Jezz ,
We hebben nu 103 keer afscheid van jou genomen. Ook je computer was al zeker 23 keer kapot en toch steeds weer een nieuwe bijdrage!
Hoe kan ik je geloven?
Hoe lang wil je er nog over doen?
Het perron is zo koud, straks spring ik nog uit wanhoop voor de trein als ie er eindelijk aankomt..
Jongens, is ze nog even.
Doorzettertje, dan weet je het wel 🙂
@Flax, ja, het was niet eerlijk van haar om dat aan mij te vragen. Ze wilde zo graag iets speciaals doen voor haar zoon. Er voor zorgen dat mensen echt iets speciaals voor hem zouden doen, maar soms moet je mensen ook de ruimte geven om uit hun eigen beweging, hun eigen moment iets te geven. Zonder dat zij al bepaald heeft wat, hoe en wanneer.
@Annetta, dank voor je lieve woorden.
🙂 Je liet me glimlachen en dat is juist nu wel lekker, want oi va voi er zijn dagen bij dat het voelt alsof alles onder hoogspanning staat, niets zachts, keihard, door, verder, tanden op elkaar.
@Partout, je wilde me op komen halen?
Bye Liefies, later weer meer.
Want de wereld draait zoals zij draait op de heupen van een buikdanseres. En die draait nog wel even. Door en zo.
🙂
alleen doen wat je hart zegt….en nu helemaal….jij en dat wat je nu nog wilt doen zijn nu de belangrijkste dingen….hou je er aan vast, laat je niet door anderen verleiden je tijd te "verdoen"…
ongelovelijk dat zo’n beste vriendin niet een beetje in kan schatten wat er door jou heen gaat nu…..beetje egoïstisch…..nou wees jij dan nu ook maar een beetje egoistisch..denk alleen aan jezelf….
voor jou Jezzebellief, speciaal geschreven als afscheidscadoo en welkomstgeschenkje…….
….het moment doet me wat
en dus moet ik glimlachen
geroerd door mijn innerlijk
als een buitenboordmotor
aan mijn kleine boot
bijna een slanke praam
een stille lach
zo’n lange tijd
in deze haven
met herinneringen
toen mijn krakkemikkige bootje
werd aangeschaft als een
Trojaans paard
tot ieders grote verwondering
en niet in het minst de mijne
maar vooral de vijand…
nu is het tijd
mijn boot moet verder varen
vol gestouwd met herinneringen
weggemaaide illusies
vervlogen liefdes
grote liefdes
mijn innerlijke bagage
mijn motor heeft geen stopstand
ik moet verder varen
een nieuwe haven wacht…
kys, jeg
Jeg, dit is zo ongelooflijk mooi!
Dankjewel.
Ik ben er blij mee en stil van.
Ik koester ze Jeg, jouw woorden, ik neem ze mee.
Dag Lieverd, vanavond nog één bijdrage en dan is het echt afgelopen.
Dikke kus Jeg, een echte.
onbegrijpelijk mooi, ook weer de combinatie met de prent!
Volhouden meissie!
neem de tijd
@Noud en Ridder,
Blij dat jullie er zijn. 🙂
Komt goed hoor, ik ga er mijn best voor doen.
Je hoort nog wel hoe. 🙂
Weggaan is een vorm van aankomen….
Zo wandelen we langs de boog van de maan en plukken de eerste sterren als kosmisch boeket