Vandaag heb ik met moed gedaan. Schouders er onder, geen tijd voor lekker kletsen. Huilen is voor later en dromen een luxe.
Daar gaat mijn trouwjapon. De hoes haal ik er niet meer af. In de koffer dat ding. Ritsen dicht, weg er mee, plaatsje op de stapel.
En ooit, straks, later maak ik er een kunstwerk van.
Ik moet nog de wasmachine en droger verkopen. En als ik die vandaag niet slijt, hoop ik dat iemand me kan helpen om het boeltje en het zaakje in het Hebreeuws op het internet te zetten.
Dit is mijn leven, niemand wil het hebben.
Maar daar staat hij in mijn appartement. Paratrooper, 22 jaar, eerder was hij was al met zijn vader langs geweest. Hij is de nieuwe bewoner van mijn onderkomen. Zijn eerste huis, weg uit veilige haven, dat warme nest. Thuis uit. Uit van huis. Het is koud vandaag.
Hij wil de wasser en de droger en of ik verder nog wat achterlaat. Ik vind het nogal gênant, al de rommel en de troep, maar hij wil het hebben. Elk kastje, alles wat ik niet meer nodig heb. Hij moet nog beginnen. En ach, het heeft wel karakter.
Ondertussen wordt er druk geprutst en gesleuteld aan de computer die net te vroeg de geest gaf. Mijn laptop naar de gallemiezen, die vond het mooi geweest.
Morgen moet ik bellen en regelen met ballen, er moet een oplossing komen, desnoods een nieuwe, dan maar geen droogbrood. Knip in godsnaam niet mijn navelstreng.
Hij doet wat hij kan, met grote liefde. De laptop staat nu half dood op nood ingericht. Met een beetje mazzel en goede wil kan iemand in Nederland het boeltje en het zaakje zo overnemen.
Hij komt hem misschien vanavond brengen. En wie weet, wat nog meer. We zien wel.
En zo ben ik gevangen in mijn eigen huis, tussen de dozen en de rommel, alles dat ik steen voor steen bouwde.
Ik ben toen maar aan de kookboeken begonnen.
Eindelijk ben ik in de keuken aangekomen. Dit is mijn kloppend hart, het bloedend epicentrum van mijn bestaan. Het werd als eerste ingericht, deze plek die niet voor watjes is. Slechts voor zij die weten dat het mes vlijmscherp is en dat je alleen met liefde en doodgewone hunkering de wereld aan de praat houdt.
Ik kom uit een familie van zigeunerinnen en prinsessen, vele generaties. Duizend jaren geheimen fluisteren. Moeders en dochters. Want geen leger in de wereld zal op eindeloos lange benen begeren en veroveren zonder de liefde die door de maag ging.
Ik vlucht, ik moet er uit.
Gevangen in mijn eigen huis.
Diep in de nacht ben ik naar de rots gegaan. Het bliksemde en stormde, ik was alleen en mijn oren gloeiden.
Uiteindelijk ben ik niet meer dan een kind van de elementen.
Morgen weer een nieuwe dag.
Ook dit komt niet meer terug.
Met zijn handen in mijn vriezer zegt hij dat ik ook de wodka mag achterlaten.
Ik moet lachen, we weten allebei wel beter.
Niet alles is bij de prijs inbegrepen..
Tel Aviv,
Jezzebel
Art: Maggie Taylor, Waiting Room
Mooi!! En prachtige kunst.
Groeten, Henk.
wat nut ‘t dat t al zo lang
door magen gaat,
maar nooit verteerd wordt?
inderdaad Jezz, niet alles –
er blijft iets te vereffenen…
Good morning 🙂
Ik heb vandaag nog flink aan de tekst geprutst.
Het zit me nog niet helemaal lekker, het kan scherper, maar sommige dingen en sommige zaken… ik heb het nodig, voor later.
@Henk, dankjewel, ik doe mijn best, maar soms zit ik er volledig doorheen 🙂
@k. van vulpen, zo mooi hoe precies jij het altijd aanvoelt.
Ja, je hebt gelijk, het venijn zit in het staartje, ik heb het er nog wel over 🙂
duidelijke tekst en een goede beslissing wat betreft de vodka.
@Zev 🙂
En die olijfjes zijn ook van mij. 🙂
de muren hebben oren en nog veel meer. Geen onaardig gezicht eigenlijk:-) En leeg is ook wel opgeruimd. Nu is de nieuwe week alweer begonnen, het schiet op.
In Zweden wordt zit het witgoed vaak aan het huis vast. De koelkast en vriezer, het fornuis en soms zelfs de hele wasinstallatie. Dat scheelt een hoop verhuiselende.
Niet alles bij de prijs inbegrepen of geen prijs groot genoeg?
goedemorgen lieverd, ik was al opbezoek geweest, maar had nog geen goede morgen gewenst, aggggg Jezzebel, sterkte weer vandaag!
omdat die kamer wel een beurt kan gebruiken
en omdat ik ‘m zo mooi vind, deze voor jou gelezen:
Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken
nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik
dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal
de kamer wit maken, nu, nooit meer later
en dat wij dan bijna het volmaakte napraten
alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar
dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale
zoals wij er lagen, liggen, liggen blijven
witter dan, samen –
Uit: Gerrit Kouwenaar Totaal witte kamer. Amsterdam: Querido, 2002
En weet je, ik dacht dat vandaag makkelijker zou gaan. Ik was zo goed bezig, gisteren. Werkelijk opgeschoten, tijd gewonnen.
Maar nu ben ik de boel weer lekker naar de gallemiezen aan het draaien. Niets zo bedreigend als een zee van tijd en een leeg huis. Oh, godver, ik ben nog niet klaar! Ik moet nog wat doen.
Ben ik dus weer even 🙂
@Marlis, leeg is zo ongelooflijk angstig. Oi va voi.
@Flax, ik denk over je woorden na. Maar ik geloof dat het werkelijk is: Niet alles is bij de de prijs inbegrepen.
Zo’n lieverdje ben ik niet, ook ik ga wel eens door de knieën. 🙂
@Alice, je voelt het haarfijn aan. Ik en mijn grote mond, ja hoor, doe ik wel even. Vandaag is moeilijk.
@k. van vulpen,
Oh man, je maakt me aan het huilen. Die woorden zijn zo mooi.
En als ik kijk naar al die vergeelde plekken, de wonden van mijn bestaan, overal waar mijn hart getroost werd, dan hoop ik dat de paratrooper nog steeds de liefde ziet.
Maar gisteravond had hij er zin in. Hij wil zo snel mogelijk aan de slag, vooral het balkon, genietend stond hij alweer buiten, in de regen, alvast de toekomst snuiven en al die modder door mijn huis.
Ik durf niet meer op blote voeten te lopen, dweilen doe ik niet, dat is voor later.
Wat een leed 🙂
Goedemorgen Belletje. Maandag, wasdag…..
Om sporen te wissen
geheugen te spoelen
hoofd op te schonen
om te dweilen
met de kraan open
tranen te laten stromen
opnieuw te dweilen
en te drogen
om verlangens te laten
wapperen
als brandschone lakens
in de wind
om gevoelens te mangelen
en emoties
te bleken
Om te spoelen,
eindeloos te spoelen…..
kus, As
Mooie tekst Jezz en goede reacties.
Afbeelding weer opgeslagen bij : kunst algemeen!
Sterke vrouw!
(Moet er weer vandoor, nog zoveel te doen!)
Ja, hier de hoofdredacteur van Libelle, concurrente Viva heeft uw tekst van gisteren geplaatst in hun themanummer :
""Daar moet de mattenklopper overheen""’
Mogen wij deze blogbijdrage dan nu plaatsen in ons themanummer:
""80 plus? Kookklus!""
Quote Jezz
Eindelijk ben ik in de keuken aangekomen. Dit is mijn kloppend hart, het bloedend epicentrum van mijn bestaan. (Biefstuk liefhebber zeker?P.)
PS Wellicht heet u er ook nog een paar van uw favoriete leuke receptjes bij?
Jij met je vlijmscherp mes en je doodgewone hunkering, je bent om van te houen…en nog mooie lange benen ook.
Volgens mij heb je teveel schwung voor Nederland. Er moet toch iets beters te vinden zijn. Maar: welkom zo meteen, misschien knapt het er hier een beetje van op.
En sterkte.
rené
Een Lillith stuur ik jou
een steun in donkere dagen
duister met duister bestrijden
om het licht beter te laten stralen
groeten van haar.
Oi va voi jongens ben ik weer.
Terug op de laptop waar inmiddels de videocard definitief van naar de challemiezen is en een nieuwe niet te downloaden valt.
Scrollen gaat in brokken (niet handig voor countdown café), muziek luisteren helemaal niet meer en ik moet nog ontdekken, wat nog meer gewoon niet werkt.
Dat betekent een nieuwe computer, en oi va voi dat was een uitgave waar ik niet op gerekend had.
Het is nu even roeien met de riemen die ik heb.
Het zal moeilijker worden in het cafe te hangen of op bezoek te komen ik doe mijn best.
Hold on, gaan we:
@As, ja, was dat maar, een doodgewone wasdag, vandaag was ellende, buikpijn krijg ik van machines. Op een of andere manier hebben ze me de oorlog verklaard. Het begon met de printer, toen de mobiele, dvd burner/writer, de laptop en oi va voi wie weet wat nog meer gaat klappen.
Ik ben weer terug met pen en papier aan het knoeien 🙂
@Gingy, de reacties zijn lekker, over het algemeen 🙂 Toch?
@Jaap, och man, je hebt geen idee hoe ik er naar verlang om te zitten en te janken en verder niks, vandaag is weer gierend op, maar nog lang niet om. Dat wordt weer lekker stuiteren. 🙂
@Partout, it has been done 🙂
@Frap, thanks man 🙂 En nog eindeloos lange benen ook! Want de wereld draait zoals zij draait op de heupen van een buikdanseres. 🙂
@Viktor, ik vrees ook dat het flink wennen wordt. Ik zal het weer moeten leren, alles dat niet mag, niet kan, niet hoort en niet past.
Laten ze maar oplazeren, ik doe het lekker toch. 🙂
@haar, oeh, dankjewel. Lilith, ik houd van haar. Zij die er heel even was, voor Eva, zij die je de adem beneemt als ze haar vinger legt op dat geultje tussen je neus en je lippen. 🙂
Jongens, ik moet nog even snel boodschappen doen, godmagwetenwat in dozen pakken.
En vanavond, pas veel later, kom ik weer even vertellen.
Wat een leed, wat een leed allemaal. 🙂
anders komen we wel bij jou op bezoek.
heb je nog olijven en vodka staan ?
@Zev, ik ben net boodschappen gaan doen. En je staat versteld wat je dan nog, zo op het laatste moment in huis haalt.
Cola
Sigaretten
Wodka
Olijven
Toiletpapier.
Krachtvoer 🙂
Ik ga voor die paratrooper toch maar een fles achterlaten in het vriesvak.
Man, hoe lekker is het als iemand weet waar je doorheen gaat en wat je kunt gebruiken. Het is zijn eerste huis. En hij begint met witten. 🙂
Reactie is geredigeerd
Zeg Jezz, duurt dat verhuizen bij jou echt zo lang, of gebruik je het begrip verhuizing als metafoor? Ik heb net effe zitten rekenen dat ik al 21 keer verhuisd ben. Als het moet doe ik zoiets inmiddels binnen een dag. Dus voor al uw verhuistips….
aantrekkelijk lijstje, Jezz
na zdrowie
Oi va voi, ik ben moe, ik heb honger en ik zou naar de rots willen vluchten, maar het regent. Al dagen. Dat hebben we hier normaal niet.
Gaat ie weer:
@Koos Bijlsma, ik heb dertien jaar over de wereld gezworven, 11 jaar in dit krankzinnige land gewoond. En nu ben ik de zaak aan het opdoeken. Nog een keer kijken naar de dingen en de zaken die mijn bestaan bepalen. Daar heb ik de tijd voor genomen. Maar als ik straks in Nederland ben ga ik dat heel anders doen. In no time zal dat huis opgebouwd zijn. Want reken maar dat ik er wat van ga maken! Dan weet je het wel 🙂
@Zev, lechaiem 🙂
ga naar de rots.
paraplu ?
Het is me werkelijk te koud en te nat Zev, zo in het donker en dan glibberen, dat wordt vallen, met mijn geluk… oi va voi, voordat ik het weet is er weer iets stuk 🙂
Paraplu heb ik niet, als het regent word ik graag nat.
wordt maar lucht en water en loop met lange passen, rots na rots zoenend.
dan maar zonder paraplu.
Lieverd, we zien elkaar gauw. In elk geval lezen we elkaar gauw.
Hou je taai, geen leed meer, goede reis, ik ben bij je!
Jezz, hoe te koud of te nat, hoe akelig je je voelt, ik ben je dankbaar dat je me geleerd hebt hoe ik een blog maken moet.
Hoe waanzinnig moeilijk je het zelf hebt, je kan dan nog steeds anderen motiveren en sturen. Dat is iets uniek. Je bent een sterke vrouw. Ook wanneer je je zwak voelt. Je hebt de kracht iets moois over te kunnen brengen.
Slechts voor zij die weten dat het mes vlijmscherp is en dat je alleen met liefde en doodgewone hunkering de wereld aan de praat houdt. dank je, nu kan ik weer lekker gaan slapen. Er zijn er meer die zo denken 😉 Rust uit, en adem langzaam uit. Later…
@Zev, het is echt, echt, echt niet lekker buiten. 🙂
@Jaap, oi va voi, nog even 🙂
@Jim Hasenaar, dankjewel, maar ik heb jou niet geleerd een blog te maken hoor.
@Daan, goedemorgen Lieverd 🙂 Nog even en ik ga je zien. 🙂