Ik zou je willen bellen. Je deed wel stoer in je gloednieuwe Mercedes, toen je voor de zoveelste keer mijn nummer noteerde, maar ik heb je niet gehoord.
Man, jij was de man die me liet lachen. Het duurde maar even, maar je deed het met verve.
Jij, die jezelf eindeloos rijk lachte, jij die schijt had aan alles en iedereen.
Daarom hield je van mij, ik paste in het plaatje, ik liet je lachen, zoals jij mij liet schateren.
Totdat je bang werd en begon over het verschil in leeftijd, er was suiker bij je geconstateerd. Je wilde niet meer, je durfde niet. Het was voorbij, de protserige dineetjes, de huwelijken, de lunches met jan en alleman, iedereen die het voor het zeggen had, heeft met jou een vorkje geprikt. Ik werd er gek van.
En ik vroeg je om te rijden als een ridder, met al je kracht, maar jij gaf het op.
Totdat ik je een jaar, misschien waren het er twee, later weer tegenkwam. Ik was alweer op de vlucht, zwierde met mijn fiets over de boulevard en jij trok me de country club binnen. Je persoonlijk trainer werd bijna giftig, maar durfde niet helemaal de waarheid te zeggen en jij, jij trok je er niets van aan.
Je vertelde over hoe ik je laatste liefde was, voordat je met Viagra aan de slag moest. Je wilde het nog één keer doen, maar dan moesten we het wel plannen en ik liet je hangen, als een schooljongen. Boodschap na boodschap op mijn antwoordapparaat.
Nu, alweer een paar jaar geleden, een paar dagen terug, kwam ik je tegen, voor het stoplicht, per ongeluk, één been is er al uit. Je noteerde weer mijn nummer, maar je belde niet. Je durfde niet, ik denk dat je bang bent dat ik je weer zal laten zitten.
Als ik morgen lef heb, dan ga ik je bellen. Met jou zou ik zo graag nog één keer willen lachen. Zoals we dat vroeger deden.
De toekomst heeft aangeklopt.
Tel Aviv,
Jezzebel
Gaily bedight,
A gallant knight,
In sunshine and in shadow,
Had journeyed long,
Singing a song,
In search of Eldorado.
But he grew old
This knight so bold
And o’er his heart a shadow
Fell as he found
No spot of ground
That looked like Eldorado.
And, as his strength,
He met a pilgrim shadow
"Shadow," said he,
"Where can it be
This land of Eldorado?"
"Over the Mountains
Of the Moon,
Down the Valley of the Shadow,
Ride, boldly ride,"
The shade replied
"If you seek for Eldorado!"
Edgar Allan Poe
Art: Yocheved Weinfeld, Big picture
Hoe ging die slogan ook alweer?:een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
Ik ben blij dat jij het zegt, K 🙂
the Raven
Had ik maar een fractie van jouw lef om de dingen te beschrijven….
lekker verhaal Jezz…..gun die man nog een keer…lekker lachen samen…
Een verlies voor Israel, maar wat kijkt Nederland uit naar je komst.
Heel lang geleden schreef ik in een reactie: je bent schrijfster, en nu denk ik dat nog steeds. Misschien de enige van onze grote club. Uitbreiden en bundelen. Groet.
ride boldly ride….you’ve got to hold on….mooie bijdrage Jezz ( en ik ben ‘t met Oliphant eens)
Als je niet uitkijkt jezz, staat het halve VK blog op 13 feb op Schiphol de ene na de andere vlucht vanuit T"A op te wachten 😉 oi, wat een leed (sorry, ik neem vaak uitspraken over van mensen die ik graag mag. Je wilt niet weten wat voor uitspraken ik daar in de loop van de tijd aan overgehouden heb). Dit alles volkomen OFF topic.
Oliphant heeft gelijk. Je bent een schrijfster. Vind je gedachten mooi. Hou vol!
13 feberuari??
Goedemorgen Lieverds, vandaag werd ik lachend wakker, oi, oi, oi… dat is lang, lang geleden.
Gaat ie:
@Zev, Edgar Allan Poe, hoe prachtig is hij! 🙂
@Gingy, Pracht vrouw, je moet eens weten hoe ik jouw moed bewonder.
@Jeg, lekker lachen samen is om echt vrolijk van te worden, misschien heb ik vandaag het lef. Who knows, nog even snel in de kreukels, voor het weekend. 🙂
@Manus, je woorden maken me blij. 🙂
@Oliphant, je woorden maken me verlegen, blij en nog heel veel meer. Dankjewel! 🙂
@Cor, wat fijn dat je er weer even bent! En ook jouw woorden, ze laten me tintelen.
Weet je, er was een tijd dat het werkelijk zwaar en heavy was, maar zo langzamerhand voel ik ook de energie weer terugkomen.
Heel voorzichtig durf ik aan volgende week te denken… en daarna.
Als ik terug in Nederland ben, oi va voi, reken maar dat ik nog wat dromen werkelijkheid te maken heb. En ik gá er mijn best voor doen!
@Eline, dankjewel Lieverd. Het is zoals Poe zegt; Ride, boldly ride. Ik doe mijn best.
@Zwollywood, het is nog erger, volgende week om deze tijd zijn de stekkers er al uit, geen internet meer totdat ik ergens geland ben en mijn laptop gemaakt is, want ook die ligt in de kreukels.
Ik ga nog maar even van nu ‘genieten’ er moeten nog wat dozen worden ingepakt.
Wat een leed, wat een leed! 🙂
mooi, dat het nou net
bij een stoplicht gebeurde;
een metafoor?
@k. van Vulpen, 🙂 Het gebeurde echt bij het stoplicht, maar ik kon het goed gebruiken.
aarghhh…….jij lachend wakker…ik ook….maar een beetje vroeg, want de tandarts stond op me te wachten….even wat luxe dingetjes bijwerken, een fluorbehandeling en hopla na een klein uurtje weer thuis…lachend
en verdomd nu al weer achter die stomme computer….als troost omdat ik twee uur niets mag eten….
en jij verder met je dozen…….goh, ik zou wel eventjes bij je om de hoek willen komen kijken….of even meehelpen misschien…
houd die glimlach vandaag vast…..
ai… een in de schoot
geworpen stoplicht – JHWH
Is ze weer 🙂
@Jeg, ik heb mooie dingen gezien! En van pakken komt weer geen donder terecht. Maar ik begin blij te worden! Oi, oi, oi… een nieuw avontuur dat wacht. En toen heb ik maar weer even de benen genomen… Jeg, eindeloos lange benen, en ook de kraaien op de rots hadden hun vleugels uitgeslagen.
Wat een leed, wat een leed. Dit gaat goed komen!
@k.van vulpen, ik ben een kind van de elementen. Child of the universe, ook dát zit in mijn bloed.
ontroerend, en schitterend geschreven (boodschap na boodschap op mijn antwoordapparaat)
Reactie is geredigeerd
"and with a breath of kindness blow the rest away"
love Moon
Ja, en waarom niet? Hij heeft er kennelijk meer moeite mee dan jij.
Ik durf te wedden dat het samen lachen, jij om zijn lev, hij om het jouwe, hem in elk geval lucht geeft.
Lachen relativeert. Zoals alles op dit moment relatief is.
En jeesas wat heb je dat nodig, als het huilen je nader staat.
Mijn God wat heb je dat weer mooi geschreven. Ik doe af en toe ook eens een poging met mijn writer’s block om dit soort dingen weer op te schrijven. Soms lukt het, vaak ook niet. Maar die keren dat het lukt kunnen nog niet in de schaduw staan bij de manier zoals jij schrijft: ik moet je weblog toch maar eens gaan bijhouden.
Toch ben ik benieuwd. Het is misschien een persoonlijke vraag, maar antwoordt alleen als je daar de behoeft toe voelt:
waarom heb je hem niet teruggebeld, die keren dat hij op je antwoordapparaat stond?
Mercedes, Viagra! Toe maar!
Het wordt me steeds duidelijker hoe voos en nep jouw wereldje is..dat je daar zoveel bekijks mee trekt vind ik nog het meest verontrustend..
Plastic people, bah!
PS Je hebt gewoon zijn poen nodig, laat al dat gelul over liefde en relatie dan gewoon weg wil je? Zo erg is het hoerenbestaan nou toch ook weer niet?
De toekomst heeft aangeklopt.
Je suikertaal.
Viagra:>)
Jongens, is ze nog even voor het slapen gaan, zij die zo van lachen houdt:
@Tobias, dankjewel.
@Moonfairy, dikke kus 🙂
@Jaap, oi va voi, ik had weer zo’n dag dat ik niet weet of ik een glimlach of mijn tranen aan het verbijten ben.
@Maarten van Kimpen, Hij liet me lachen, om zijn lef, wat een moed heeft hij! Hij kan haarscherp analyseren, alles en iedereen die wat van hem moeten of willen, maar toen hij bang werd, voor zijn eigen kwetsbaarheid en juist op dat moment mij verstootte, toen verloor ik mijn respect. Dat kan nooit meer goedkomen, toch zou ik graag nog één keer met hem willen lachen, gewoon om de krankzinnigheid van het leven.
@Partout, jongetjes die vragen…
@annet, heel klein handje annet, maar ik heb toch zachtjes ‘binnen’ gezegd.
Hoe moeilijk is het het verleden achter (je) te laten, in vergelijking tot de toekomst die zich nog maar aandient..
weer die afbeelding! Hou je haaks,
koen