Op de puinhoop van gisteren wordt een nieuw huis gebouwd.
Huis van belofte, huis van morgen.
Waar de grapefruits niet over straat rollen, maar aan de bomen groeien.
Waar de avocado’s voor het plukken en niet voor het rapen zijn.
Waar… waar ik zal zijn.
Land van mijn hart, ik ga je verlaten.
Ik ga mijn verlangen achterlaten.
Met duizend tranen heb ik van je gehouden.
Morgen, morgen ga ik om je lachen.
Huis in mijn hart.
Tel Aviv
Jezzebel
Foto’s: Herzlia, op weg naar het museum
Wat een gewelddadige beelden alsof het huis in een paradijs instort. Geen aanbeveling. Maar jij een zoen Jezzebel!
Ohhh Jezz.
Voorspelling: morgen lach je om haar, maar wel door je tranen heen. En houd je nog steeds van haar. Ondanks duizend onvolkomenheden. Despite everything. Je schrijft zo mooi. Wow.
Ik krijg heimwee door die stomme huizen die je op de foto hebt gezet. Die vreselijk oerlelijke apartment buildings.
goh, en volvo zo verwoestend is…
eerste reactie is: zonde van die grapefruits, en denk dan beschaamd: zonde van de afbraak
1 Beeld
Woest staal, hydraulieke dommekracht
Zwanger bezwijkt de citrusboom
Knapt, verliest haar vrucht
Afgescheurd, gekneusd,
Bont en beurs
2 Woord
Op de puinhoop van gisteren wordt een nieuw huis gebouwd – een thuis gebouwd – huis gehouden – Wat klopt?
Klinkt als schrale troost.
Heel… indringend!
Word je huis tegenwoordig gesloopt als je weg gaat? Rare jongens die Israëlieten! 😉
Goedemorgen 🙂
@Henk, het was schokkend! En de geur, de geur was het ergste. De stank van rottende grapefruits. Je hebt geen idee hoe me dit raakte. En hoe moeilijk ik het vond om dit op het blog te zetten. Bang dat weer iemand zou roepen: "En in Gaza…"
@Eline, ja die monsterlijke huizen… ik vergeet nooit meer toen ik voor het eerst aankwam op een onmogelijk tijdstip in de ochtend. De taxichauffeur zei vol trots: "Dit is Tel Aviv!" En het leek mij erger dan de Bijlmer.
@K, uit het puin zal een nieuw thuis rijzen.
@Manus, er lagen grapefruits en avocado’s gewoon weg te rotten. Een jaar of vijftig geleden heeft iemand die bomen met al zijn liefde gepland. Misschien om er op leeftijd oud onder te worden en nu zijn ze geknapt.
@Klaas, de herinnering blijft. Misschien dat het troost. Het huis van morgen staat nog niet. We zullen zien wat voor onderdak zij biedt.
@Blacksmoker, mooie jongens… etc. 🙂
Die bomen ja, daar zit het echte verdriet. Een huis, dat is snel genoeg weer vernieuwd, de herinneringen anders vastgelegd, maar de bomen… Afgescheurd, vertrapt, achteloos neergeflikkerd. Bah mensen…
In alle landen zijn huizen van het verleden en bouwplaatsen van de toekomst. Als je uit een land vertrekt lieve Jezzebel is de heimwee ook dat je niet mee kunt groeien in de gewonen processen zoals een nieuwe boomgaard met citrusvruchten, maar ook niet meer hoort hoe het nieuwe appartement in elkaar getimmerd gaat worden.
Daarvoor in de plaats leer je de Hollandse trams kennen (je komt toch naar NL?) en de nieuwe haring of andere rituelen uit het dagelijks leven…er blijft heimwee en er komt iets nieuws. Processen die horen bij de cyclus van het leven: doodgaan en opnieuw geboren worden! Fijne dag…..hier is het zwaarbewolkt en 10 graden.
Reactie is geredigeerd
Mooie strakke bijdrage Jezz, en minder ""geposeerd"" dan ooit!
@Flaxorca, ja als de bomen bloeden en de wind huilt…
@Zwollywood, hier raast een woedende storm.
@Partout, zoals ik vandaag al eens bij jou zei, vrede sluit je met je vijanden en niet met de Zweden.
Dit huis dat nu in brokken ligt en waar de mooiste vruchten van wegrotten, dat huis zal een nieuwe toekomst krijgen.
Er zullen mensen met lef opstaan, zij die om zichzelf kunnen lachen.
Want dat huis, woont in je hart.
hey Jezz,
aparte foto’s en gedicht …
ben nog niet zo lang terug uit Israel – was een heel tegenstrijdige ervaring om er een tijdlang rond te reizen – hoop dat het voor jou ook zo indrukwekkend was.
Mooi in elk geval dat je zo positief denkt over de dingen.
groetje,
bert
Zoveel groen!
Waar de puinhoop van gisteren vooral de schoonmaak van vandaag is (en de pijn in mijn rug!)
@Bert, dank voor je compliment, leuk je te ontmoeten. Ik weet niet zeker of wat jij ‘positief’ noemt dat ook werkelijk is. Maar ik geloof in de kracht van de dingen met liefde doen. Met alles dat je hebt. Ook als dat betekent dat je die mantel moet oplichten.
@Mephisto, pijn die blijft. Niet in je rug, die in je hart. Zij huist in mij.
Jezzebel @
=vrede sluit je met je vijanden en niet met de Zweden=
Hebt u dit zelf bedacht of hebt u van iemand anders?
Het is heel passelijk! (Ook voor de Turken en Grieken die vaak samen naar Zweden reizen om Vrede te sluiten!)
Jammer voor de citrusboom!
In Turkije hebben mijn ouders bijna alle fruitsoorten in de tuin, behalve citrusvruchten want die worden zeer bitter van smaak aan de Zwarte Zee.
Wanneer ik ‘s winters naar Turkije ga dan zie ik wel kakibomen die rood/oranje gekleurd zijn in een bijna bladerloze ondergesneeuwde bomen!
Dat geeft mij altijd een apart gevoel. Fruit aan de boom in de winter!
Met Liefs.
Sjalom.
Reactie is geredigeerd
@Ali, het is maar een voorbeeld, ik had ook de Noren kunnen zeggen (Oslo en zo), maar waar het me om gaat is dat er onderhandeld moet worden op z’n minst een opening voor een dialoog.
Daar heb je mensen voor nodig die lef hebben, veel moed om eerlijk naar zichzelf te durven kijken.
Wat zijn kakibomen?