Opgesloten in een verlangen waar ik niet bij kan.
Met hulpeloze vingers beduimel ik angstig net niet.
Behoefte niet te vangen.
Kaken verkrampen, de leegte is haar aanval begonnen.
Driftig vullen, want kaken verkrampen.
Malen, mechanisch malen.
Blijdschap, woede, angst, drift, pijn, verdrietΒ en godvergeten verlangen nevelen om het geheim van het bestaan.
Er zit een oerknal in mijn lichaam die geen uitweg weet.
Ik kan er niet bij.
Tel Aviv,
Jezzebel
Foto: S. Thouvenin
oei!
"er zit een oerknal in mijn lichaam die geen uitweg weet" en dat vind ik zo schitterend omschreven, ik geloof dat ik weet wat je bedoelt, geef jezelf de ruimte en de vrijheid te worden wie je wilt zijn….
vannochtend nog, ik keek uit het raam, het was nog donker, ik kon niet veel meer zien dan mijn eigen reflectie, en ik probeerde erdoorheen te kijken, ik wilde weten wat er daarbuiten lag…
en toen sprong een gedachte in mijn hoofd en buik, alsof ik een ‘wave’ een ‘vibe’al van ver kon horen aanrollen…. it’s all gonna be allright π
goedemorgen Jezzebel π
Reactie is geredigeerd
Goedemorgen Alice π Soms zijn de dagen zo, maar jouw verhaal maakte me weer aan het lachen.
Today is gonna be fine!
π
Het lijkt me helemaal niet prettig om door hunkeringen gekweld te worden. Wat doe je eraan? Hunkering en bevrediging hangen negagtief samen, in de zin dat bevrediging nog meer hunkeringen oproept. Is er dan een oerknal die zijn weg niet vinden kan? Heeft het ook een pathologisch kantje? Wat moet ik me voorstellen bij oerknal die aan het begin van de schepping staat. Ik zou zeggen:"schep"!
@pdestappert
Het is inderdaad niet prettig en op z’n minst ‘onrustig’.
Het moment van creatie is soms verlichting, voor even.
Ik kan je niet vertellen wat jij je moet voorstellen van een oerknal die aan het begin van de schepping staat, ik kan er niet bij, zoals ik al zei. Zoals ook jij je eigen leegte zult moeten vullen, met scheppen vol.
als je dan maar niet op de bus stappert
Kom, op Venus, nog één rondje en je bent er!
hunkering is een prachtig woord voor verlangen, willen weten waar je staat. Het komt er altijd uit, vroeg of laat, al dan niet met een oerknal. Je hebt dit mooi verwoord. Goede foto ook die het opgesloten zijn in jezelf weergeeft.
* dianne
@Ridder π
@Fravapa, ik doe mijn best.
@Dianne, Je woorden doen me goed. Ik probeerde te schrijven, ik probeerde te dichten en ik probeerde te schilderen, maar het was waardeloze rommel die ik op papier kwakte. Ik kan er werkelijk niet bij.
Wat doe jij op die momenten?
wel een beetje op ‘t randje hΓ©…
schrijven, diep zwart -))en daarna ga ik lopen, de natuur in om lucht te krijgen in lijf en hoofd,foto’s maken en de beelden opslaan om weer te schrijven en zo ruimte te maken. Ik weet niet of je er wat aan hebt? -))
* dianne
@Ridder, op ‘t randje is trouwens wel een lekkere plek, als je maar weet dat je leeft.
@Dianne, ja, zo doe ik dat ook. Schrijven, schilderen, lopen, stampen, dralen, druilen, foto’s maken en weer verder. π
Erg mooi beschreven Jezzebel, ik herken het, ook al verkeer ik nu weer in een andere fase.
Buikkramp misschien?
Zie mijn log. Alweer synchroniteit?
Wonderlijk:>)
@Thera, thanks, maar dit komt toch meestal weer terug ook? Je bent er nooit helemaal, toch?
@Annet, ik heb geen last van buikkramp, maar ik kom wel even kijken. π
http://media.putfile.com/Neneh-Cherry—7-Seconds-Away
erg mooi en mooi erg; dat opgesloten verlangen
Een goed orgasme wil ook nog wel es helpen Jezz!
Och lieverd, wat een leed!
π
@Zinnen, oehhh, dat was lekker, dat was echt lekker! π
@Cor, zoals Jaap zegt, het is een groot leed! π
@Partout, tried that π
@Jaap, een groot tranendal π
Such is life, en maar doorstrompelen π
het jaar is geleend
voor enkele ogenblikken…
laat gaan die oerknal.
Kom maar… ik steek het lontje wel even aan. En beloof plechtig na afloop alle stukjes weer netjes aan elkaar te hechten.
een groot tranendal…..hahaha….develish ….
het mensenlichaam zit vol met duivelse oncontroleerbare vloeistoffen…
maar het oog is het overloopventiel van de ziel….en als we water loslaten uit dat kanaal……dus huilen…dan is dat een teken dat we berouw hebben…….????……!!!!
een seconde
is alles
wat ik nodig heb
misschien twee
of drie
om te voelen
wat niet te weten is
om te weten
dat ik niets mis
Ik voel me al na
vier seconden beter
het hart klopt
ik adem
vier seconden
misschien vijf
Ik herinner me
na vijf of zes seconden
voldoende om te weten
dat over een seconde
ik zal dansen
zeven seconden is
genoeg
Reactie is geredigeerd
Iedere hunkering is de aanloop naar iets nieuws, Iedere oerknal is het startpunt van iets nieuws.
Het mooiste moment is net voor het begin van een nieuwe dag, de belofte….laat maar gaan, laat maar komen, het komt als het komt…laat maar ploffen op zijn eigen tijd, het komt goed.
π
@Zev, oehhh, mooie woorden het jaar is geleend…
@Flax, dat wordt lijmen π
@Jeg, morgen is misschien beter. Die duivelse truukjes van de geest… oi va voi.
@Noud, wat ben je mooi! Zeven verlossende seconden voordat de hunkering weer gestalte krijgt.
@Eric’s, lief je woorden, maar oi va voi wat een gevangenis als je er niet bij kunt.
Hmmm… the prison part… Day by day the feeling of prison environs me more, and it feels bad, yet with a touch a relief. One day I’ll be free.
Jezz, wat heb je een goed beeld uitgezocht. Wat ik mooi vind, is dat het je lukt om het juiste beeld, de juiste titel en een goede tekst te leveren. Of je je nou goed voelt of niet. Compliment. Het komt wel, het komt wel.
@Jaap, morgen misschien… π
@Eline, ik doe mijn best, maar oi va voi er zijn dagen bij!
Niet gezien, alsnog gelezen….