Het wordt laat deze nacht, weet ik het eerste half uur van een nieuwe dag.
Godvergeten verlangen vlamt vurig verder. Voor de tweede keer steek ik de tweede kaars aan in de chanoekia. Dat hoort eigenlijk niet. Ik heb mijn vlammetje van vandaag al gehad. Maar ik heb er zin in, het is me niet genoeg.
De tweede dag chanoeka is de mooiste, begrijp ik als ik opnieuw een kaars er bij brand. Dit allereerste moment van wonder probeer ik te omarmen, een belofte ingelost, als hoop gestalte krijgt.
In de verwoeste tempel werd maar een kruik pure olie gevonden. Niet meer dan een dag, de brandstof voor de eeuwige vlam. Op de tweede dag chanoeka is die kruik opnieuw gevuld. Nog een dag kan zij branden, dit eeuwig licht van verlangen.
En ergens vlakbij in de verte heeft een pracht vriendin haar haren zojuist knalrood geverfd. Ook zij is onderweg naar een tweede keer. Brandende grote liefde, vlammen die naar zuurstof zoeken. Ook zij kan straks weer ademen. Zij is onderweg naar een minnaar in een land van temperament. Land van mijn sefardische bloed, waar de kleuren van vurig verlangen en altijd brandende zonestralen in het vaandel waaien.
Zo spreid ik mijn armen voor een goddelijk licht. Dat licht dat niets met religie te maken heeft maar voortkomt uit een diep geloof. Dat licht van mijn bloed dat door mijn aderen stroomt.
Oh grote liefde, verwarm mij in al je wonderen.
Ik houd er van.
Chag Sameach
Tel Aviv,
Jezzebel
Goedenacht Jezz! ‘Oh grote liefde, verwarm mij in al je wonderen’ dat is mooi, dat ga ik opschrijven!!
Ik ben nog aan het dwalen Solvejg, ik houd van deze uren van de nacht.
Dank voor je mooie woorden die me werkelijk verlegen maken. 🙂
Mooi, ik besluit mijn blogavond/nacht bij jouw mooie kaarsjes, Jezz. Je hebt het mooi gezegd – op jouw manier. Truste, laila tov!
Licht is wat allen graag ontvangen; existentiële energie uit liefde gegeven. Daar mag je het wel warm van krijgen. Houd iedereen van, lijkt me.
Hush….een wonder komt nooit alleen.
THANX JEZZ
IK DWAAL OOK DOOR DE NACHT EN VOEL HOE EEN LIEFDEVOLLE RODE GLOED MIJN KANT OPKOMT
Goedemorgen 🙂
@Eline, welke avond chanoeka is met cadeautjes, weet jij dat?
@K, dat lijkt mij ook 🙂
@Fravapa, het vuur breidt zich elke avond uit 🙂
@Geert, zij is onderweg 🙂
je vult en omvat alles is in jou en jij bent in alles.
Goedemorgen jezz, veel chochma.
Jeetje, wat zijn jullie allemaal vroeg op! Shit, kaarsen op en die grote zijn te dik voor de chanoekia…
Ik maak ze wel dunner. Eerst koffie en een peuk.
:-)(-;
Mooi verhaal, mooie foto.
Groeten, Henk.
goedemorgen Jezzebel
was vannacht al hier maar dacht daar schrik je mischien van
zeg ik vandaag weer Chag Sameach?
Wow, jullie zijn inderdaad wakker deze vroege zondagochtend 🙂
@Zev, goedemorgen, laat maar branden dat vuur 🙂
@Jaap, volgend jaar heb je dat probleem niet meer, dan kom ik ze wel even brengen. 🙂
@Blacksmoker ;-)(-:
@Henk, dankjewel 🙂 Ik kom zo ook even bij jou kijken.
@Anna, goedemorgen in je prachtige nieuwe outfit, wat ben je mooi!
Chag Sameach! (tot en met zaterdagavond als ik me niet vergis. Voorlopig kan het nog :-))
Mooi beeld, mooie woorden, je verwent ons….
Vanavond steek ik de kaarsjes aan via de msn- verbinding met mijn kleinzoon.
Wat stelt liefde voor als je er ‘joodse’ voor zet?
@ Jezz: daar zijn verschillende gebruiken voor. Oorspronkelijk kreeg je als kind gewoon wat "chanoeka-geld". Nieuwere gebruiken zijn 8 kleine cadeautjes (op elke avond een) met een groter cadeau helemaal aan het begin of helemaal aan het eind. En je hebt gelijk, het is zaterdagavond afgelopen.
@ Jaap: ik heb er nog wel een paar over, moet ik ze even digitaal opsturen? 😉 Ja, koffie en een peuk, begin ik de dag ook altijd mee.
@Gingy, oh wow, dat klinkt ook heel speciaal. Wat een mooi moment moet dat zijn, ik zie het voor me.
@Astroloog, hetzelfde als dat je er Palestijns voor zou zetten, of moslim, of christelijk, of Israëlisch…
Als zij echt en puur is zal zij eeuwig vlammen.
@Eline, thanks 🙂
Ik dacht dat er op de derde of de vierde nacht chanoeka meestal de speciale kinderavond is met cadeautjes, misschien is dat meer Amerikaans…
Een mooi stukje Jezzebel 🙂
hoopvol,
… verdorie, .. ontroerender eigenlijk dan het vorige stukje ..
Jezz! Je hebt toch ook wel een atheistische kant mag ik hopen? Een diabolo schaduwzijde?
Een monsterlijk gedrochtelijke misogene haat tegen alles wat met mensen te maken heeft?
Mogen we daar speciaal met de Kerst dan eens iets van vernemen?
de tekst vind ik mooi, maar ik ben een outsider en er ontgaat me hier en daar wel wat t.a.v. woorden, begrippen en gebruiken
@Alice, Partout en Cor, ik doe maar wat 🙂
hey dat lijkt wel wat op mij :))
grinnik, jíj maakt míj aan het giechelen !
pfff…..daar kom ik ook even achter adem aanrennen….ik heb geen vuur meer nodig, want ik heb het gevoel dat ik al de hele week in brand sta….en dan te bedenken dat er sowieso wel altijd in mijn binnenste een heerlijk vuur brandt….maar nu moet er continu even worden geblust….ik wou dat die griep over was….. pfff
maar allé hop….iets zeggen over je foto wilde ik eerst maar eens: eerste ingeving is de moderne versie van de kruisiging: vrouw omgekeerd aan kruis MET opgetrokken knietjes… daar zitten veel symbolische betekenissen in….
mooie en hele, erg hele lelijke :))
zoals het bij mij elke dag kerstmis is zo is het ook elke dag hanukkah….de hele reutemeteut staat tesamen op onze schouw in de vorm van een mooie boeddha, met in de handen een kaarsenhouder, waarin ik elke dag een kaars brand……voor iedereen….
want net als Cor ben ik een outsider op religieus gebied..dus hebben wij zo onze eigen
ceremoniën en gewoonten, die trouwens altijd aan verandering onderhevig kunnen of zelfs liefst zijn…..dus wij vergeten nooit bepaalde dagen en dat is erg handig….
al met al deel ik wel met je het eeuwig verlangen naar het licht en "Oh grote liefde, verwarm mij in al je wonderen"….is een zin die ik wel eindeloos kan herhalen..ofschoon grote Liefde mij zodanig verwarmt, dat ik dus altijd dat vuur in me heb branden….
de cirkel is weer rond….
oh ja…. de grote liefde…..soms is het een molensteen aan je nek hoor!!!!
nou… ik ga maar eens op m’n eigen blog kijken….
want volgens mij sla ik koortswartaal uit hier
.))))
@Alice, 🙂 Samen giechelen is het leukst. 🙂
@Jeg, Mooie Pracht Vriendin
Ik begrijp wat je zegt over de foto, maar dat is precies wat mij aantrekt, het mooie en het erg, heel erg lelijke 🙂
Ook ik ben niet religieus, ik houd van traditie en soms is het mooi om te zien hoe diep die regeltjes van ‘gewoonte’ gaan.
Net als jij vier ik mijn eigen feestjes. 🙂
Jeg, de woorden van vuur en vlam, zijn van ons hart, toch?
Mooie Lieve Prachtigerd, ik hoop dat je je snel weer beter voelt. Dat vuur van jou is zo prachtig warm.
Dank voor deze echt mooie woorden.
Kom, ik breng je een glaasje appelsap. 🙂
vuur veur heur
die tweede kaars, leg eens uit. Heeft dat met de advent te maken? En hoe zit dat met die zevenarmige kandelaar, en , en, en…
nou ja
teveel vragen
🙂 Voor de Ridder die van vuur houdt:
De tweede dag chanoeka, als de tweede kaars wordt aangestoken, is in feite de eerste dag van het echte wonder.
Een chanoekia is de negenarmige kandelaar, maar de negende houder, die in het midden zit, telt eigenlijk niet mee, dat is de sjammes (helper) die de andere kaarsen aansteekt.
Elke dag steek je een extra kaars mbv de sjammes aan, acht dagen lang totdat aanstaande zaterdag dus de hele kandelaar met alle kaarsen brandt.
(Ik weet niet precies of er een verband is tussen advent, daar ken ik advent niet goed genoeg voor.)
Deze traditie heeft te maken met de tijd toen de Tweede Tempel in Jeruzalem verwoest werd door de Grieken. De tempel was volgens mij gebruikt voor ‘sporters’ en ontwijd. Maar ergens werd 1 kannetje pure olie gevonden dat door niemand aangeraakt was. Genoeg om het vuur van de eeuwige vlam in de tempel brandend te houden.
Het duurde acht dagen voordat nieuwe olie uit olijven geperst kon worden voor nieuwe brandstof.
Die eerste dag chanoeka is het dus vanzelfsprekend dat er genoeg olie was. Maar toen men vol vertrouwen op de tweede dag dat vuur opnieuw wilde bijvullen bleek een wonder gebeurd. Dat lege kruikje van de vorige dag had zich gevuld. Dit herhaalt zich voor acht dagen.
In a nutshell, Eline heeft er een blog over geschreven en zij is precieser.
De zevenarmige kandelaar is gewoon een tafel menorah (ook een woord voor kandelaar), die vaak met shabat wordt aangestoken (symbolisch licht voor de zeven dagen van de week).
En, en, en… kom maar op met je vragen… 🙂