De liefde heeft gesluierde gezichten vandaag en vele kleuren, deze godin van de elementen.
Zoals water en vuur, als lucht en aarde, zacht en koesterend, schrijnende schreiende altijd schrijdende moeder van alle harten, stijgend en dalend, eindeloos doordravend.
Want de aarde draait zoals ze draait, zoals ze al eeuwen lang draait, schoot van scheppen en vernietigen op eindeloos lange benen.
Op de achtergrond klinken de stemmen uit De Organisatie. Links en rechts worden me blind copy’s gestuurd van e-mails die al lang niet meer voor mij zijn. Ze proberen me terug te zuigen. Maar wat eenmaal gebaard is kan niet opnieuw geboren worden.
Ik begrijp het wel, nu ik niet meer de buffer ben, de boodschapper of het excuus, wordt er weer gesproken over de inhoud. De aandacht niet langer afgeleid, het draait weer om de zaken die er toe doen, maar die niet over mij gaan.
Het Hoogste Gezag is in paniek en roept een spoedberaad bijeen. Er dreigt hem een proces.
Daar achter staat iemand die werkelijk de touwtjes in handen heeft duivels in de schaduw te grijnzen. Het Hoogste Gezag heeft geen idee, roetzwart de sporen van het hart, soms.
Ook mij stuurt de Manipulator Pur Sang een zeer dringend bericht, hoewel hij zich niet wil opdringen zou hij het prettig vinden als…
Ik kijk er naar. Ik haal mijn schouders op. Het heeft niets meer met mij te maken.
De man die voor altijd mijn hart heeft geraakt belt me. Zijn oudste is ziek. Zeer hoge koorts, vanochtend waren ze in het ziekenhuis. Nu zijn ze weer thuis, of ik langs wil komen.
In zijn pyjamaatje staat hij in de deuropening, zijn dikke zwarte krullen door de war. Hij geeft me een lach zo breed als de aarde zelf, het kleine zieke krummeltje.
"Lieverd!" zegt hij op de sokken van zijn kindervoetjes met een Amerikaans accent.
Ik pak hem op en kus zijn lieve kleine mannetjes nek. Het is een geheim woord dat hij te pas en te onpas herhaalt. Hij is nog maar net twee.
"Turtle," zegt hij en wijst op het lampje in zijn slaapkamer. In mijn armen breng ik hem heel dichtbij. Met voorzichtige vingertjes knipt hij het lichtje aan en uit.
"Turtle," zegt hij nog een keer. Ik knuffel hem met al mijn liefde. Ik begrijp hem.
Hadden wij ook maar zo’n huisje waar je je nek in kon terugtrekken.
Even later wordt zijn nieuwe broertje wakker. Het is voor het eerst dat ik hem zie. Ik pak hem uit zijn wieg, hij is nog zo klein. Duizend kussen voor een mannetje dat mij nooit zal kennen.
In mijn andere arm heb ik het zieke kereltje, ook hij is heel lief voor zijn broertje en geeft de kussen van zijn hart, heel voorzichtig.
Zijn vader is er niet gerust op, de oudste bijt soms. Maar niet vandaag. We knuffelen met ons drietjes, eindeloos voor even en altijd.
Maar dan is het tijd, dit bezoek is maar stiekem, er kan heel wat gelazer van komen.
Ik ga naar huis, naar de rots.
Should’ve, could’ve, would’ve, golft het door mijn hoofd in de stralende zon. Het is bijna dertien jaar geleden dat we op een bankje aan de Kineret met onze vingers hand in hand de liefde bedreven. Dat was alles wat we deden. In de palm van zijn hand, mijn vingers die gleden over de lijnen van zijn leven, de afdrukken van zijn bestaan.
No use crying over spilt milk, zoet ruikende waarheid, woorden uit het verleden. Ik weet het.
Big love no match, zo is het altijd geweest.
En ik spreid mijn armen, zo wijd dat de hele wereld er in past.
Gloeiend heet, het verlangen van mijn schoot.
Tel Aviv,
Jezzebel
Top picture: www.shuqi.org
Bottom picture: Digicam Pictures.de
Jezz. mooi en moedig….
🙂
Dankjewel lieve Gingy, de aarde draait zoals zij draait, zoals zij al heel lang draait.
🙂
geen woorden… alleen aanbevolen…
Hoi Jezz, wat goed dat jullie nog zulke goede vrienden zijn. Goed van jullie allebei. Het had zo anders kunnen zijn.
Hartstochtelijk mooi beschreven Jezzebel. Misschien wel totale bevrediging……
ai ai Jezz ik ben laat vandaag….een lief mommaatje had aandacht en liefde nodig…
veel gepraat over leven en liefe..wat een wijs mens is ze, nu ze tegenover mij haar hart kan openen, totaal en volledig…
en jouw verhaal sluit er dan weer bij aan….het leven gaat zoals het gaat…en draait zoals het draait….wij kunnen er soms helemaal geen eigen draai aan geven…destiny…
that’s it….
big love, no match..altijd??…maar zo is het niet altijd!!! soms niet…
Reactie is geredigeerd
Goddelijke vrouw,wie laat jou nou zitten op een rots met een gloeiend hete schoot?
Wat een misman,sofman,pechman.
Darling,citeer je Barbra met"Should’ve, could’ve, would’ve,"??
Hoop dat ik slaap met deze hartstocht in mijn hoofd..
voor zielen die elkaar altijd zullen herkennen
de oneindigheid van waarachtige liefde
gekend, gezien, en losgelaten
onuitspreekbaar is de waarde van het gevoel
dat wordt herkend en gekoesterd.
want liever één keer echt geliefd en verloren
dan geleefd in onwetendheid
wijd gespreide armen,
van omarm mij
verwarm mij
verzwelg mij
totdat er niets meer van me over is
opgaan in liefde van ongekende schoonheid
jij mag altijd komen buurten
free hugs
O nu vergeet ik haast om jouw borsten te bewonderen en het vuur lijkt welhaast een vagina?!
Grandioos!
Zeer toepasselijk en onbeschrijfelijk goed gekozen door jou.
Tegelijk geplaatst,hoe bestaat ut..
ik geniet weer van de manier waarop je alles onder woorden brengt, dit is qua stijl weer naar mijn wensen
Sommige vrouwen zijn moeder zonder zelf een kind te baren…
Ik heb een zusje als excuus voor mijn late aankomst vandaag 😉 Jezz, dit stuk is een perfecte illustratie waarom ik elke dag even bij je kom kijken. Dank je wel.
Nu komt echt de tijd van loslaten, sterkte Jezz.
Ja, die liefde…
Goedemorgen allemaal 🙂
@Flaxorca, dankjewel.
@Jaap, ik denk eerlijk gezegd dat het goed is dat er meer afstand komt, hoe mooi ook wat we hebben.
@Jos, lief je woorden, maar dat is het volgens mij niet. Wel een groot verlangen.
@Jeg, :-), weet je, het leven gaat over dansen, heb ik van jou geleerd. 🙂 Ik vind dat het tijd wordt voor de Big love, big match with a big bang! 🙂
@Marjon, ik hoop dat je lekker geslapen hebt. 🙂
@Hansan 🙂 Ja, wat fijn om bij jou te mogen buurten. Is dat fotootje van Brigadier Dog?
@M, Wat hebben we tegelijk geplaatst?
@Cor, dankjewel. Ik doe mijn best.
@Daan, Dat is wel eens verdrietig, soms. Maar ik probeer er niet te lang bij stil te staan. Want de aarde draait zoals ze draait…
@Eline, fijn dat je er bent, dankjewel.
@K, ja, die tijd is al begonnen. We weten het allebei.
@Eric’s, ja… de liefde 🙂 Wat is zij mooi, wat heeft ze vele gezichten.
Liefde warmte en nabijheid kan altijd Jezz en je zult zien dat het genezend is ook nog.
Gegroet.
aaaaah, ongelovelijk mooie foto’s!
Vooral de bovenste, zou het niet heerlijk zijn je over te kunnen geven aan dat gevoel, dat het eeuwig mocht blijven, dat idee van overgave;" ….laat mij drijven…. laat mij zweven…. ik ben los, ik ben helemaal vrij, maar omdat ik mij zo overgeef weet ik mij ook innig verbonden met…"
Goedemorgen Jezzebel!
ik heb jullie, jou, toch ook wel gemist 🙂
heel stil ben ik…..
bij de laatste foto denk ik aan de brok in je hart..die het bloed doet stollen, het hart over doet slaan en laat verkrampen van verdriet.
Vijftien jaar heb ik zo geleefd..met die ander die niet de mijne was. Ik herken je lieve Jezz..Kuzz,As
ach zon klein ziek mannemensje
en dan nog een babybroertje
maar welhaast verboden vruchtjes
en toch pluk jij ze
en kan je zo genieten
ik vindthet knap
veel liefs en sterkte Moon
hej Jezz…ik kom nog even bij je "dansen"…
ja leven is dansen met lichaam en geest….
altijd in beweging blijven….stilstand is achteruitgang is het einde = de dood..
de zinderende warmte en de rode hartstocht spettert er vanaf..
so, go on girl….go on… ø))
Lieverds, is ze weer 🙂
@Henk, ja, ik denk dat je gelijk hebt. Dankjewel.
@Alice, daar ben je weer!!! Gelukkig. Ik heb je echt gemist. 🙂 Ja dàt! Ik weet precies wat je bedoelt. Je moet het ook durven om jezelf zo volledig te geven. 🙂
@Asdale, dank dat je me dat vertelde. Niet makkelijk. Maar, op dit moment wordt het ook mooier, vrijer, eerlijker misschien zelfs, ik zal er misschien vanavond nog iets over vertellen (weet ik nog niet zeker.) 🙂
@Moon, ze zijn zo lief, zij met z’n drietjes, ik kan niet anders.
@Jeg 🙂 Mooie Lieve Jeg, you bet! Ik houd van dansen, met alles dat ik heb, met mijn hart. Dankjewel.
Droomloos en veel te lang!
Wat lief doe jij of ben je echt heel lief?
2de keer:
WAS HET BARBRA STREISAND,die je citeerde?
Ben verzót op dat nummer:Should’ve, could’ve, would’ve,"??
Weer naar de rots, gelukkig is ie er..
prachtige afbeeldingen!
aanbevolen.
Reactie is geredigeerd
🙂 Niet naar de rots vandaag…
@Marjon, het was niet Barbra die ik aanhaalde, ik gebruikte de woorden van hem van mij, woorden waar hij en ik het vaak over hadden, waar we elkaar mee steunden en beschreven.
Een soort poëtisch: Kom, het is tijd om verder te gaan.
Het nummer van Barbra ken ik niet.
@Koen 🙂 ik was net bij jou aan het luisteren. Daar ga ik bij jou over vertellen. Dankjewel.
Heet Memories.
Weet `t niet zeker.
As usual..
Thx
Jezzebel o Jezzebel! ik heb je veel te lang niet gelezen. Mooi dit, gestolen tijd, kinderen van hem en niet van jou, god wat pijnlijk. Het is het hellevuur dat ik zie, geen schoot…….
Lieve Jezz, helemaal waar. Maar zo voelt het voor mij wel. Mijn hart doet daar ook pijn van, de gedachte dat niet te hebben waar je zo naar verlangt. En nu, om met Sjaal te spreken: Let’s dance!