Vandaag was zwaar. Dat wist ik van te voren. Ik had me er op gekleed. En toch viel het tegen. Ze zijn zo boos, zo verdrietig en zo teleurgesteld. Ik heb ze in de steek gelaten. Elke gelegenheid wordt aangegrepen om pijn te doen. Nog even inwrijven. Maar opluchten doet het niet.
Ik verlies me in trivialiteiten. Twee dreigen op te stappen. Even later doe ik hetzelfde. Allemaal blijven we zitten, zo goed en zo kwaad als het gaat.
Daarna wordt er tijdens de lunch – even niet werken, maar gezellig kletsen – gesproken over het drugs-rape complot in Eilat. Meisjes die er om vragen! Het maakt me alweer ziedend. Hij staaft het met allerlei rechtbankprocessen waar hij mee te maken heeft. Ik explodeer. Wie denkt hij wel dat hij is?!
Daarna hebben we het ook nog eens fijn over de politiek. Het onderwerp dat ik zoveel mogelijk probeer te vermijden. Elke boerenlul heeft er wel een mening over. Ik wil het niet horen. Niet van de taxichauffeur, niet van de nieuwslezer, niet van schrijvende pers en niet van hen.
Nee, ik was niet zo aardig. We hebben ons zo goed en zo kwaad als het ging door alle taken heen geworsteld. Mijn laatste keer met deze mensen voor wie ik mijn best heb gedaan. Het maakt me verdrietig.
Daarna heb ik mezelf getroost. Het Tel Aviv museum, ik had lucht nodig.
Tel Aviv,
Jezzebel
Soms ben je een groot vraagteken van meloenen. Gekke combi trouwens: bitterzoet en zout. Ook een gekke combi: mooie vrouwenlijf met bikini-afdruk. Mmm. drugsrape. Gatver. En dan verklaren waarom zij schuldig is? Moet niet gekker worden. Maar toch: raadselachtig ben je. mmm.
Watermeloenen naar de Dode Zee dragen Daan. Sommige dagen zijn nu eenmaal zo.
Ik proef verdriet en een hart dat verbitterd aan het raken is. Pas goed op jezelf Jezz. Word geen jojo en ook geen trekdrop!
goed geschreven tekst en bijzondere illustratie zijn allebei intrigerend voor me; hun onderlinge relatie is een beetje een vraagteken voor mij, tenminste nog wel….
Toch doe je het juiste: tanden erin en vlees losscheuren. Dat hoort bij hen en dat waar je hart ligt. Opdat je met opgeheven hoofd verder kan. Kop op, Jezz.. doorgaan.
Oohhh, wat een prachtige foto’s!!! (Sorry, ben even te moe voor jouw woede vandaag)
Ik heb geleerd en een enkele maal mogen meemaken dat je datgene of diegene waar je echt van houdt ook het best kunt loslaten: je wilt diegene immers niet bezitten, want dan is het eigen liefde, bezitsdrang. Echte liefde staat vrij van het onderwerp ervan, is universeel. groet viktorrené
Reactie is geredigeerd
kun je dat nog één keer herhalen
En ik liep naast je in het Tel Aviv museum….
Gebeurt me vaak: ik kijk even of er iets nieuws is dat je me wilt vertellen. Lees het, bekijk het. Schrijf niets. Kom dan nog eens terug en dan bij de tweede, derde keer reageer ik pas. Je schrijft hoe je voelt, en ik moet dan even meeschakelen. Dat verhaal over Eilat – wat is er precies aan de hand, al googelend vond ik het niet. Het klinkt niet alsof je je verloor in trivialiteiten. Je maakt je druk omdat je je hart erin hebt gestopt. Als je ergens je hart instopt KAN het niet triviaal zijn. Per definitie.
Heerlijk tòch? de wind in je gezicht 😉
Zulke foto`s heb ik een keer gezien toen waren de watermeloenen spruitjes. Maar toen lag er een heel klein meisje tussen.
Goedemorgen, fijn dat jullie er zijn, een nachtje slapen doet soms wonderen.
@Kumari, je proeft tranen en iemand die niet ten onder wenst te gaan in al dat bittere zout. De behoefte aan iets zoets is soms eindeloos groot.
@Cor, dank voor je mooie compliment, maar ik wil het liever niet uitleggen. Sigalit Landau is iemand die de binnenkant van mijn navel kan raken.
@Prometheus, jouw woorden maken me werkelijk blij. Ik doe mijn best, maar gemakkelijk is het niet. Natuurlijk gaan we verder, vandaag is een nieuwe dag.
@Asdale, ik ben blij dat de foto’s je raken, soms is dat ook genoeg. Dankjewel.
@Victor, dat is natuurlijk zo, toch geloof ik niet dat het op mijn verhaal van toepassing is. Loslaten is allemaal wel leuk en aardig, maar je zult bepaalde dingen ook moeten afronden en als de ander dan zoveel pijn heeft dat hij er hoe dan ook op uit is om jou te raken, dan zal het schrijnen. Ik kan me daar niet goed tegen beschermen.
@Riddertje, eindeloos opnieuw 🙂
@Gingy, en over een tijdje loop ik met jou mee, oi, wat kan ik me daar op verheugen.
@Eline, het verhaal over Eilat is niet zo heel erg interessant. Een verhaal dat in elke stad wel eens verteld wordt. Er is een bende die verdovende middelen in de glazen van argeloze vrouwen doet, ze daarna meenemen en verkrachten. Waar het mij om ging was dat er bij gezegd werd dat het meestal gebeurde bij vrouwen die zich opzichtig gedroegen. Ik vroeg nog of dat kwam omdat ze lipstick droeg, gelakte nagels had, of wellicht een rokje aan? Het probleem bestaat, maar ach, het gebeurt alleen bij ‘meisjes die er om vragen’.
@Maureene, windtegen is inderdaad met al je kracht vooruit.
@Fravapa, 🙂 dat is hetzelfde. Eindeloos.
Reactie is geredigeerd
maar je bent ook heel mooi als je boos bent, en soms is boos zijn hartstikke goed voor jezelf zorgen, ik zou mij tegen al die ‘prikjes’ ook niet goed weten te beschermen…. vertrouwen op jezelf en niet twijfelen …. juist ook in die omstandigheden heel moeilijk, het geloof wordt getest … ow en natuurlijk wens ik je ook een Goedemorgen! 🙂
Namen mensen zich maar vaker het recht om boos te zijn. Boosheid zet duidelijke grenzen en echte wederzijdse liefde respecteert dat. Ik heb mijzelf al eens zo verloren, maar ik heb ervan geleerd, het gebeurt niet nog eens. Ik kan boos worden! Indrukwekkende foto’s overigens, ik weet eigenlijk niet precies waarom maar indukwekkend zijn ze.
ik heb je gelezen en erover nagedacht, verder niets. sterkte!
"We hebben ons zo goed en zo kwaad als het ging door alle taken heen
geworsteld. Mijn laatste keer met deze mensen voor wie ik werkelijk
mijn best heb gedaan. Het maakt me in en in verdrietig. Zij, net als
ik, kunnen het elkaar niet vergeven."
Dit is heel jammer Jezz. Het is nodig boos te worden als de situatie
er naar is. Maar uiteindelijk zouden allen weer een beetje in balans
moeten zijn als er samen gewerkt moet worden en ook elkaar vergeven
over het hebben van een andere mening. Zeker als dit"de laatste keer"is
voor je. Maar ja.
Reactie is geredigeerd
Middag Jezz….ja liefde gaat gepaard met kracht en bloed…veel bloed soms..kokend tot een hoogtepunt..oplaaiende vlammen ook….
en nog veel meer heftigs….dan is het ook echt….dus sleep jezelf er maar door en hou je vast aan waar je voor staat….
ik versta de woorden die je zegt…meloenen naar de dode zee dragen..te vaak en te veel….
precies!! de foto’s illustreren denk ik heel goed waar jij je bevindt….ik steun je!!
het museum was goed…..een rustpunt….
hopelijk is het vandaag beter.ik stuur je wat zonnestralen van me .)))
Lieverds 🙂 gaat ie:
@Alice, goedemorgen (zegt zij, diep in de middag). Ik wou dat ik er iets ‘afstandelijker’ tegenover kon staan. Gisteren waren ze het in hun collectieve gelijk roerend met elkaar eens. Vandaag komt de één na de ander zeggen dat het hem spijt dat hij zijn mond niet heeft open gedaan. Dat is om heel verdrietig van te worden.
@Flaxorca, Sigalit Landau heeft vorig jaar een prachtige installatie gemaakt in het Helena Rubinstein Paviljoen in Tel Aviv; The Endless Solution. Die tentoonstelling heeft me enorm geraakt. Gisteren heb ik het boek daarvan aangeschaft, ik zal later nog meer van haar beelden plaatsen. Ze is werkelijk iemand die het mes er in durft te zetten. In Israël is ze vaak erg verguisd, ze zou te commercieel zijn. Maar ik heb nog nooit iemand zo dapper gezien. Er is ook een boek van een andere expositie van haar dat heet My country, misschien valt er op te googlen, dan weet je helemaal niet wat je ziet.
@Maria-Dolores, fijn dat je er bent. Dankjewel.
@K, het is inderdaad verdrietig. Misschien komt het later nog.
@Jeg, och fijn dat je er bent! Ja, jouw zonnestralen maken alweer mijn dag. (Je ziet het precies goed Jeg, thanks!)
Ta! Ik zal eens wat gaan googlen vanavond, hoewel beeldende kunst niet mijn sterkste kant is. Laat mensen verguisen wat ze willen, als het je raakt is dat wat telt! Heb overigens zelf de ervaring dat taxichauffeurs soms ‘s werelds beste filosofen zijn en de spijker aardig op z’n kop kunnen slaan, ik zwijg maar wijselijk over de pers. Als je trouwens een methode vind waarbij je je hart kunt geven zonder dan later ongezouten de deksel op je neus te krijgen dan hoor ik dat graag… Jag ger för mycket och får alldeles för lite tillbaka (vertaling kan geregeld worden).
Vertel, vertel, vertel… vertel me de vertaling alsjeblieft. 🙂
Boosheid en verdriet… dat voel je het hardst wanneer je je hart hebt gegeven. Ik vind de foto’s prachtig!
Nu even ingelogd en met aanbeveling 🙂
Ik geef teveel en krijg veel te weinig terug. 😉
Aan het licht
Wees als de zon: geef wat je hebt en verlang niets terug. Het leven valt dan zelden tegen.
Dankjewel lieve zonnetjes in mijn huis. 🙂
Ik wilde hele verkeerde dingen zeggen, wellustig en zo. De volgende keer dan maar.
@K ik heb de harde weg geleerd dat er een grens is aan geven. Er zijn helaas een paar erg rotte appels… @Jezzebel fluister het anders zachtjes
And now for something completely different..
Heb jij al die meloenen in die vorm gelegd, mocht dat van de verkoper? En een model gevonden, die lang in dezelfde houding moest blijven liggen. Hoe is het weer bij jullie?
Heb je daarna alle meloenen weer opgestapeld, tjonge… wat een project. Mooi hoor, aanbeveling.
Reactie is geredigeerd
Toch horen die rotte appels ook erbij Flax. Als je blijft geven worden ze vanzelf geconfronteerd met hun eigen rottigheid. Soms ruimen ze zichzelf dan van je pad op één of andere manier.
Ach, heel even dan nog maar: heerlijkste meloenen ooit, daar in dat mooie land. En de wondjesverzorgende Dode Zee……. and the rest is silence