Met grove stroken heb ik je neer gezet.
Alles van mij, in al mijn kleuren.
Je vond ze te mooi. Ik moest nog veel leren.
Je wilde ze hebben. Ik gaf ze gul.
Inmiddels besta je niet meer.
Ik heb je aan stukken gesneden.
Gedeelten heb ik in een afscheid (good bye) opgenomen.
Andere wachten in een plasticzak in de keuken.
Vanavond zijn er honderd verhalen die ik je wil vertellen.
Maar het mist in mijn hoofd.
Dromerig klik ik door de prenten van mijn hart.
Op zoek naar die ene die blijft.
En hoewel dit over jou en niet over jou gaat,
Zijn er puntige stukken die passen.
Op het antwoordapparaat zei je:
“En we doen nooit wat we zeggen.”
Tel Aviv,
Jezzebel
Art: Pascale, Mist 05-02-05
Hallo meisje
Shavuah Tov Gingy, geen zorgen, het gaat om dit schilderij dat niet
meer bestaat. En de vriend aan wie ik het beloofd had, maar nooit
gegeven heb.
Weet je Jezz., je hoeft niet alles uit te leggen….er zijn beelden
die voor zichzelf spreken.
Wat is het rustig op het blog, vind je ook niet?
Goodmorning Gingy 🙂 Je hebt gelijk natuurlijk, maar voordat
iedereen weer in de stress schiet en er nog veel meer uit te leggen
valt, heb ik maar vast de zuilen er onderuit getrokken (zonder
volk). Soms is het ook lekker om gewoon een beetje aan te
kliederen. Fijne dag vandaag, die van mij is razend druk.
Jezz?? iedereen die in de stress schiet, op het blog?? en ik voel
me altijd schuldig als ik niet reageer :-). durf ook niet goed te
zeggen dat ik het mooie kleuren vind. ciao, fijne razend drukke dag
gewenst
Maria Dolores, ik ben erg blij met je reactie. Van iedereen
trouwens. Ik vond de kleuren ook prachtig. Nog steeds. Yes, vandaag
gaat een fijne razend drukke dag worden.
ook dit is een mooi begin
Een drukke dag is meestal een fijne dag! …. geen tijd om veel te
lang en te diep over wat later lijken onbenulligheden na te denken,
druk druk druk! ……… :))) Liefs
Mooi gedicht Jezzebel, maar in het spreken werpen we onszelf
vooruit. Morgen zal ik dat gedaan hebben. Dit is echter iets anders
dan het doen, want het doen is ontdaan van dat specifieke verlangen
‘te zijn zoals de woorden’, maar dan niet zo-even, niet
straks, maar nu, dit fragment, dit gedicht, en jouw verlangen vindt
bestemming. bedankt en gegroet.
Hai Jezz. Drastisch aan het opruimen in je leven. Er is vast een
reden. Maar ben wel blij dat je dit werk op je blog hebt gezet.
wow , dit spreekt voor zich! aanbvolen.
die komt er niet best af, zo te zien
Het lijkt wel op die ingewanden van die walvissen.
De mist trekt altijd weer een keertje op…
Ons bloedende hart……
Verborgen agressie met een vleugje hoop?
prachtkleuren, mooie vormen 🙂 nu nog een rustige nacht…rustze
voor straks na je drukke dag.
ook zonder illustratie en enige achtergrondinfo spreekt het gedicht
mij aan
Mistig schimmenspel…Mooi
Ik zie een mes dat steekt in een hart! Het is opruiming geblazen.
Ook dat schept ruimte en lucht Jezz, go for it!