Haar lichaam weet het

Vier uur deze ochtend. Ik sta op en kijk nog eens naar die prachtige vrienden die ik heb uitgekozen. Stuk voor stuk daar stralen ze. Zij die over wereldvrede prediken, als een mitrailleur schieten ze voorbij. Ieder met zijn eigen tsores.
Heel even kon ik je in je volle glorie zien. Hoe de mensheid werkt.
Niet zo mooi, de lynching mob.
Misschien vandaag maar beter niet in de spiegel kijken. Ik wil niet weten wat er in je ogen staat. Mijn lichaam begrijpt het al.
Het geeft niet.

Ik ga door.

Tel Aviv,
Jezzebel

Art: Pascale